Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest to książka, która zatruła mi pół życia. Przeczytałem ją w dzieciństwie, a przypomniałem sobie o niej dopiero ładnych parę lat później. Ale pamiętałem tylko tyle, że autor pochodził z Estonii, że ilustracje były Edwarda Lutczyna, że w każdym rozdziale bohater książki pisze wyjaśnienie do dyrektora szkoły, kierownika internatu itp. dlaczego coś nabroił i że wtedy mi się podobała i czytając ją bardzo się uśmiałem. Tytułu za nic nie mogłem sobie przypomnieć. Przez wiele lat dręczyła mnie myśl, co to za tytuł. Stało to się prawie moją obsesją. Jakaż była moja radość i poczucie ulgi, gdy na Allegro zobaczyłem okładkę tej książki. Pierwsze co zrobiłem to od razu ją kupiłem. Dałem za nią grosze, chociaż wtedy dałbym każde pieniądze. Może nie jest ona arcydziełem, ale dla mnie jest najcenniejsza w moim księgozbiorze.