Kiedy człowiek siądzie sobie w zaciszu domowym z gitarą, to po pięciu minutach odkryje nową zagrywkę, po dziesięciu ma oryginalny riff, to w...
Najnowsze artykuły
- ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać1
- ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
- Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński18
- ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Tomasz Jaśkiewicz
2
6,4/10
Pisze książki: literatura obyczajowa, romans, biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,4/10średnia ocena książek autora
34 przeczytało książki autora
63 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
W każdym gatunku powstają dzieła dobre, piękne, złe, paskudne, okropnie nudne czy bez sensu. To oznacza, że gatunek jako taki nie ma znaczen...
W każdym gatunku powstają dzieła dobre, piękne, złe, paskudne, okropnie nudne czy bez sensu. To oznacza, że gatunek jako taki nie ma znaczenia, liczy się to, co może mnie porwać albo sprawić przyjemność. W moim przypadku ważne jest, że daję radę, umiem i że robię to z przyjemnością.
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Kwiat paproci Tomasz Jaśkiewicz
6,7
Zaczynam ostatnio czytać książki z tego wydawnictwa i stwierdzam, że maja tam czasami więcej do zaoferowania niż te wielkie, których podobne do siebie jak dwie krople wody pozycje zalegają na wystawkach w wielkich sieciach księgarskich. Bo wiadomo, ze kasa przede wszystkim. Mniejsza o kulturę i rozwój duchowy. Zapaliłem się więc do "Kwiatu paproci" kilka miesięcy temu, głownie za sprawą pełnych zachwytu opinii "Czytaczy" i "Czytaczek" z tyłu okładki. Nie mogę narzekać. Żonglerkę słowem opanował pan Jaśkiewicz niemal do perfekcji. Akcja też się klei, chociaż w dużej mierze - czasami w nadmiarze - za sprawą erotyki. Ostatecznie, jak dowodzi zapotrzebowanie na tego rodzaju literaturę - niezłe to spoiwo. Jednak ta proza po dłuższym z nią obcowaniu nieco nuży. Chociaż rewelacyjnie się zaczyna. Może dlatego, ze to dziełko liczy sobie ponad sześćset stron? Niemniej jednak z niecierpliwością będę czekał na kolejną porcje prozy autora. Polecam.
Byłem gitarzystą Niemena Tomasz Jaśkiewicz
6,2
Wspomnienia, w formie wywiadu rzeki, współpracownika Niemena, członka zespołu Akwarele i Niemen Enigmatic, który z mistrzem nagrał wiele przebojów.
Wyłania się z tej niewielkiej książki obraz Niemena, jako prawdziwego giganta, który stworzył masę wspaniałej muzyki, była okazja do przypomnienia sobie utworów które lubię najbardziej: Wspomnienie, Dziwny jest ten świat, Bema pamięci..., Jednego serca..., Italiam italiam, Com uczynił... i wiele innych. Ech, łza się w oku kręci... Teraz jeszcze bardziej widać jego wielkość na tle dzisiejszych gwiazdek znanych głównie z programów typu `śpiewać każdy może' i z Pudelka.
Jaśkiewicz uczestniczył od początku w powstawaniu polskiego big-beatu na początku lat 60-tych, mówi o tym bardzo ciekawie. Zresztą termin 'big-beat' został wymyślony przez Franciszka Walickiego, aby nie drażnić władz komunistycznych słowami typu rockandroll czy rythm&blues.
A potem przyszła praca z Niemenem, która niewątpliwie był szczytem kariery Jaśkiewicza. Bardzo ciekawa jest historia pierwszego nagrania 'Dziwny jest ten świat' gdy wszystkie strzałki w reżyserce poszybowały do końca, i nie było pewności że sprzęt to wytrzyma.
Jaśkiewicz pięknie mówi o profesjonalizmie, pracowitości, Niemena, przekraczaniu przez niego barier, stawianiu sobie nowych wyzwań. Słusznie twierdzi, że muzyka Niemena jest skarbem naszej kultury narodowej, i tak ją trzeba traktować.
Jeszcze parę opinii autora o Niemenie:
„Wydaje mi się, że to jest fantastyczna cecha artysty, po prostu niezależność. On ją w sobie wypracował i nie musiał się stosować do wymogów komercyjnych.”
„Przez te wszystkie lata pracy nigdy – ani na próbie, ani na koncercie – nie zdarzyło się, by pomylił jakiś dźwięk, zaśpiewał nieczysto. Śpiewał tak, jakby był komputerem, miał niesamowitą technikę wokalną i dzięki temu nie zrywał sobie gardła, nigdy nie mówił: „o, ja dzisiaj jestem niedysponowany”, nie narzekał, że ma chrypkę albo, że musi surowe jajka jeść. Wychodził na scenę, idealnie śpiewał przez półtorej godziny, wszystko trafione w punkt, każdy dźwięk, każdego dnia.”
Po Niemenie Jaśkiewicz jeszcze występował z Bemibem, i innymi zespołami; o wszystkich wypowiada się bardzo dobrze. W ogóle to człek pozytywny, mimo problemów osobistych, zachował pogodę ducha, a o swoich współpracownikach, kolegach, znajomych mówi z wielką sympatią i życzliwością, co wcale nie jest regułą w tym środowisku.
Tą sympatyczną książeczkę czyta się szybko i lekko, polecam ją wszystkim wielbicielom Niemena.