Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książeczka dla przedszkolaków. Twarda oprawa, większy format, kredowy papier. Ilustracje jakby rysowane ołówkiem, a następnie pociągnięte akwarelą wewnątrz konturów i w tle. Wyrażają one emocje dodatkowe poza swoją kolorystyką i wizerunkami postaci. A mianowicie martwa natura jak np. czajniczek do herbaty, czy buty okazują swoje uczucia. Ten pierwszy potrafi się uśmiechać, a buty z kolei wystawiają języki, temu kto chce je założyć, jak niech chcą wyjść z domu. Temat książki ukryty jest głębiej za pomocą symboli. Akcja toczy się w Tęczowym mieście. Mała dziewczynka czuje się bardzo osamotniona, nie ma się z kim bawić. Nosi cały czas czarną sukienkę, co jest symbolem żałoby. Mamy się tego domyślić sami. Mieszka z kotem Profesorem , który cale dnie przesiaduje w swoim czerwonym fotelu ,zawalonym książkami i publikacjami w innych formach. Kot , który symbolizuje zapracowanego ojca dziewczynki, okularów z nosa wcale nie zdejmuje, spod papierów ledwo go widać i często zapada w sen , znużony swoją pracą naukową. Dziewczynka przebywa w swoim wyimaginowanym świecie fantazji. Uwielbia marzyć i wyobrażać sobie różne rzeczy. Tęczowe miasteczko związane jest z nastrojem dziecka i przybiera najróżniejsze kolory . Niebieski kot schodzący z nieba i sterujący kolorem chmur nad miastem , to opiekuńcza nieżyjąca mama dziewczynki. Pewnego dnia dziewczynka spotyka na ulicy biegnącego psa od strony dworca. Oboje wpadają na siebie. Pies uciekł ze schroniska , jest głodny , przyjechał pierwszym lepszym pociągiem, do którego udało mu się wskoczyć niepostrzeżenie. Dziewczynka zaprasza go do siebie i od tej pory już nic nie jest takie samo. Zostają przyjaciółmi. Ich przyjaźń wystawiona jest na różne próby. Te lepsze i te gorsze. Czy przyjaźń wszystko zwycięża? Czy piesek Oskar zostanie z dziewczynką na zawsze? O tym wszystkim dowiecie się z lektury, jak przeczytacie sami dzieciakom . Zastanowicie się ,czy stosownie do ich wieku wyjawiać symbolikę książki, czy też nie. Można przeczytać im tylko powierzchownie i skupić się ewentualnie na bieżących emocjach, nie wchodząc w znaczenie. Decyzję pozostawiam wam.