Cieniobójcy. Księga I. Ziarno

Sięgnąłem z czystej ciekawości. Wydawnictwo niestety nie zadbało o szeroką promocję, ani nie dało szansy wcześniej zapoznać się chociaż z fragmentem powieści. Czytałem w ciemno i nie zawiodłem się.

Bardzo solidne fantasy. Pełne akcji. Ciekawe światotwórstwo oraz system magiczny. Bohaterowie, którym chce się kibicować.

Naprawdę warto sięgnąć i zapoznać się samemu. Warto wspierać naszych rodzimych autorów. Cieszy mnie, że drugi tom praktycznie tuż za rogiem. Polecam!

Sięgnąłem z czystej ciekawości. Wydawnictwo niestety nie zadbało o szeroką promocję, ani nie dało szansy wcześniej zapoznać się chociaż z fragmentem powieści. Czytałem w ciemno i nie zawiodłem się.

Bardzo solidne fantasy. Pełne akcji. Ciekawe światotwórstwo oraz system magiczny. Bohaterowie, którym chce się kibicować.

Naprawdę warto sięgnąć i zapoznać się samemu. Warto...

„Cieniobójcy. Księga I. Ziarno” to bardzo ciekawy debiut. Świat wykreowany przez autora bardzo intrygujacy, opiera się na mocy kamieni. Kamieni, których moc słabnie i nasi bohaterowie muszą zmierzyć się z tym, jak ocalić swój świat. Mamy narrację z perspektywy trójki bohaterów. Ren, która przez przypadek odkrywa swój dar. Jest on bardzo potrzebny do walki i trafia ona do gildii cieniobójców. Dziewczyna jest niezadowolona z tego, musi opuścić swoje miejsce zamieszkania, dodatkowo dręczona przeszłością musi skupić się na szkoleniu na maga. Rhyan, arogancki cieniobójca, zostaje nagle dowódcą i musi odnaleźć się w nowej roli. Postać ta jest ciekawa, po przez swoją drogę do lepszego siebie, jak z chłopca staje się mężczyzną odpowiedzialnym za swoich ludzi. Tennaer, król Laccii, który próbuje usprawnić swoje królestwo, przygotowuje się na wojnę z cieniami. Atmosfera jest napięta, kamienie słabną, to doprowadza do konfliktów między królestwami, a tuż obok czai się nowe zagrożenie. Jest to pierwszy tom, a więc wprowadza czytelnika w ten świat, pokazuje mechanizmy działania. Nie brakuje spisków, tajemnic. Mamy wojowników, magów, gemomantów i piromantów, jest na prawdę ciekawie. Opis działania kamieni i jak działają na różne osoby, wyzwalając w nich dodatkowe żywioły. Klimat książki jest mroczny, nie brakuje krwawych i brutalnych scen, ale dla równowagi mamy wątek romantyczny, który jest subtelny i nie przysłania głównych wydarzeń. Pióro autora sprawne i lekkie, dzięki czemu szybko się czyta, nie brakuje też zaskoczeń i szokujących zwrotów akcji. Język też zasługuje na pochwałę, nie czuć w ogóle, że to debiut, za to czuć, że powieść jest dopracowana. Zakończenie pozostawia czytelnika z wieloma pytaniami. Cieszę się, że drugi tom już na horyzoncie, jestem bardzo ciekawa dalszych losów bohaterów.

Dla fanów fantastyki idealna pozycja, bardzo dobry debiut z nietuzinkowym pomysłem na konstrukcję świata. Polecam.

Za egzemplarz dziękuję HARDE Wydawnictwo.


➡️ instagram.com/szyszka_czyta

„Cieniobójcy. Księga I. Ziarno” to bardzo ciekawy debiut. Świat wykreowany przez autora bardzo intrygujacy, opiera się na mocy kamieni. Kamieni, których moc słabnie i nasi bohaterowie muszą zmierzyć się z tym, jak ocalić swój świat. Mamy narrację z perspektywy trójki bohaterów. Ren, która przez przypadek odkrywa swój dar. Jest on bardzo potrzebny do walki i trafia ona do...

Wyobraźcie sobie, że budzicie się w świecie, w którym kamienie szlachetne są źródłem mocy oraz światła. Używacie ich do zaklinania przedmiotów oraz magii – wszystko z rozsądkiem, bo takie kamienie nie są na zawsze i ich moc się wyczerpuje.

Taki świat przedstawia w swoim debiucie „Cieniobójcy. Księga I. Ziarno” Mateusz Żuchowski, ale to dopiero początek!

Tytułowi Cieniobójcy to oddział walczący z cieniami mrocznymi demonami, które nie mają żadnych zahamowań, a jedynym ich celem jest unicestwienie, natomiast Cieniobójcy zapewniają ludzkości bezpieczeństwo.

Klimat książki jest mroczny i pełen krwawych scen, a wojna między państwami wisi w powietrzu, ale muszę przyznać, że czyta się niesamowicie szybko!

Wątek romantyczny, który się tutaj znajduje jest bardzo dobrze napisany i nie jest na pierwszym planie tej historii wręcz dostarcza czytelnikowi emocji, nie przysłaniając fabuły.

Najbardziej polubiłam postać Ren dziewczyny, która ma duży potencjał na zostanie magiem. Trafia do gildii, gdzie uczy się używać kamieni, odkrywając, że jeszcze większą siłą w niej drzemie.

Cienie, magia kamieni, wojna, demony, gildie, magowie, piromani, wojownicy, tajemnice, intrygi >>>
>>>Kocham i polecam 🤭❤️.

Wyobraźcie sobie, że budzicie się w świecie, w którym kamienie szlachetne są źródłem mocy oraz światła. Używacie ich do zaklinania przedmiotów oraz magii – wszystko z rozsądkiem, bo takie kamienie nie są na zawsze i ich moc się wyczerpuje.

Taki świat przedstawia w swoim debiucie „Cieniobójcy. Księga I. Ziarno” Mateusz Żuchowski, ale to dopiero początek!

Tytułowi...

super historia bardzo podobał mi się system magiczny moc brana z kamieni oraz przygody głównych bohaterów

super historia bardzo podobał mi się system magiczny moc brana z kamieni oraz przygody głównych bohaterów

Q: Często sięgacie po debiuty?

Zaintrygowana opisem książki Mateusza Żuchowskiego „Księga I Ziarno. Cieniobójcy”, postanowiłam ją przeczytać. To debiut autora, ale czy udany? Przekonajcie się sami.

Książka napisana jest lekkim i przyjemnym językiem, dzięki czemu czyta się ją bardzo szybko. Pod względem językowym jest to udany debiut, taki, jakie chciałabym częściej czytać. Fabuła jest interesująca, a stworzony przez autora świat wciąga już od pierwszych stron. Żuchowski snuje opowieść o świecie ogarniętym mrokiem, gdzie od tysiąca lat panuje Wszechnoc. Z tego mroku wyłaniają się niebezpieczne cienie, stanowiące śmiertelne zagrożenie dla ludzi. Tytułowi Cieniobójcy to oddział walczący z nimi i zapewniający ludności bezpieczeństwo. Klimat książki jest mroczny, duszny i pełen śmierci. W książce znajdziemy ciekawy system magii oparty na kryształach. Magowie, zwani gemomantami, wykorzystują kryształy do posługiwania się różnymi mocami i żywiołami. Magia jest ograniczona, a kryształy się zużywają. Jestem fanką takiej magii, która ma swoje ograniczenia i nie bierze się z powietrza. Dodatkowo, w książce znajdziemy spiski, intrygi oraz tajemniczą postać, która każe nazywać siebie Śmiercią. Historia opowiadana jest z różnych perspektyw, dzięki czemu lepiej poznajemy stworzony świat i bohaterów. Każdy rozdział poprzedzony jest wpisem z dziennika jednej z postaci. Autor stworzył kilka wątków, które stopniowo łączą się ze sobą. Akcja rozgrywa się na terenie dwóch państw, które pozornie nie są skonfliktowane, jednak wojna wisi w powietrzu. Żuchowski, dla rozładowania ciężkiej atmosfery, wprowadził wątek romantyczny, który nie przyćmiewa fabuły, ale dostarcza czytelnikowi emocji. Akcja książki jest dynamiczna, a autor potrafi budować napięcie, wprowadzając zwroty akcji i elementy tajemnicy. Zakończenie jest ciekawe, ponieważ jednocześnie wprowadza nowe elementy i sprawia, że czytelnik chce wiedzieć, co wydarzy się w następnym tomie.

Bohaterowie są dobrze wykreowani. Mimo ich mnogości nie są jednowymiarowi. Widzimy, że targają nimi różne uczucia, a historia wywiera na nich realny wpływ. Najbardziej sympatyzuję z Ren i Faerrien, ponieważ podczas czytania poczułam z nimi połączenie i odnalazłam w nich trochę siebie. Relacje między postaciami są kreowane w interesujący sposób. Autor dba, by były realistyczne i wpływały na bohaterów oraz ich postępowanie.

Reasumując, serdecznie polecam tę książkę. To bardzo dobry debiut, który zasługuje na rozgłos. Autor wykonał świetną pracę. Takie debiuty chcę czytać, a Was zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję.

Q: Często sięgacie po debiuty?

Zaintrygowana opisem książki Mateusza Żuchowskiego „Księga I Ziarno. Cieniobójcy”, postanowiłam ją przeczytać. To debiut autora, ale czy udany? Przekonajcie się sami.

Książka napisana jest lekkim i przyjemnym językiem, dzięki czemu czyta się ją bardzo szybko. Pod względem językowym jest to udany debiut, taki, jakie chciałabym częściej...

"Największym zagrożeniem dla ludzi, są ich własne umysły. Ludzkie głowy skrywają potwory, które rozrywają swoich właścicieli od środka. To te potwory powinni zwalczyć w pierwszej kolejności".

Wszechnoc ogarnia świat od tysiąca lat. Ludzie żyją w niej, dzięki ochronnej mocy ukrytej w kamieniach. A nad ich bezpieczeństwem czuwają Cieniobójcy. Przynajmniej do czasu. Moc kamieni się wyczerpuje a głęboko ukryte w mroku czeka zło, które może doprowadzić do końca istnienia ludzkości.

Rhyan, młody i porywczy Cieniobójca.
Ren, dziewczyna, które odkrywa w sobie moce o jakie się nie podejrzewała.
Król Tennaer, który próbuje przywrócić świetność w swoim królestwie.

I wszystkie wydarzenia wokół nich, które wymuszają podjęcie decyzji. Tylko czy prawidłowych? Słabnące kamienie, wywołują napięte stosunki między państwami a przez to pokój jest zagrożony. Czy da się uciec przed złem, kryjącym się wokół? Czy może podjęte decyzje i działania poprowadzą tylko do jednego?

Dawno już nie czytałam fantastyki, choć był moment, że zaczytywałam się w takich książkach. Magia, moce, siły nadprzyrodzone. Stwory i niebezpieczeństwo z nimi związane zawsze wywołuje na mojej skórze dreszczyk a wyobraźnia wchodzi na najwyższe obroty 😍

I tym razem nie było inaczej. Autor stworzył niezwykle ciekawy świat w którym kompletnie utonęłam. Weszłam na trakt z Cieniobójcami. Czułam emocje Ren. A także ból i siłę decyzji króla Tenneara. A to wszystko w kompletnym mroku i otoczona magicznymi kamieniami, wielkimi cieniami. Zagładą ale także siłą walki i miłości. Zdradą, zagubieniem ale i bohaterstwem.

Już bardzo dawno, nie miałam snów związanych z czytaną książką. Ta nie dała mi odpocząć nawet w nocy 😅😉

Jeśli chcecie wejść w tajemny mrok, gdzie będą towarzyszyły Wam cienie, stwory, magia kamieni. I decyzje, których konsekwencje może poczuć ludzkość, to nawet się nie zastanawiajcie ❤️

A ja czekam na kolejny tom, bo mój apetyt na tą historię, został skutecznie pobudzony 🥰

"Największym zagrożeniem dla ludzi, są ich własne umysły. Ludzkie głowy skrywają potwory, które rozrywają swoich właścicieli od środka. To te potwory powinni zwalczyć w pierwszej kolejności".

Wszechnoc ogarnia świat od tysiąca lat. Ludzie żyją w niej, dzięki ochronnej mocy ukrytej w kamieniach. A nad ich bezpieczeństwem czuwają Cieniobójcy. Przynajmniej do czasu. Moc...

“Cieniobójcy. Księga I. Ziarno” to fantastyczny debiut autorstwa Mateusza Żuchowskiego, który zabiera nas w podróż do świata, gdzie ciemność zagraża istnieniu ludzkości, a jedyną nadzieją na przetrwanie są tajemnicze kamienie.

Mateusz Żuchowski z niezwykłą precyzją buduje świat, w którym ciemność nie jest tylko metaforą, ale realnym zagrożeniem. Wszechnoc, która przykryła świat, jest nie tylko tłem dla akcji, ale kluczowym elementem wpływającym na życie bohaterów i społeczeństwa, a kamienie, będące źródłem mocy i światła, są nie tylko narzędziem przetrwania, ale również przedmiotem konfliktów i pożądania.

Główni bohaterowie, Rhyan i Ren, to postacie pełne kontrastów. Rhyan, młody i arogancki Cieniobójca, reprezentuje grupę ludzi, którzy stali się pierwszą linią obrony przed Cieniami. Zostaje rzucony w wir odpowiedzialności, co stawia go przed wyzwaniami, które testują jego charakter i umiejętności przywódcze. Wątek jego rozwoju i przemiany, od aroganckiego młodzieńca do doświadczonego dowódcy, możemy obserwować przez całą książkę. Z kolei Ren, targana lękami, pokazuje, jak przeszłość i wewnętrzne demony mogą kształtować przyszłość. Gdy odkrywa ona w sobie niezwykły dar, który staje się dla niej zarówno błogosławieństwem, jak i przekleństwem, musi się ona zmierzyć z tym potężnym wyzwaniem.

Autor zręcznie splata ich losy z politycznymi intrygami i walką o władzę, co nadaje powieści głębi i wielowymiarowości. Świat przedstawiony w “Ziarnie” jest bogaty i szczegółowo wykreowany, a jego mroczny klimat wciąga od pierwszych stron. Autor nie boi się również poruszać trudnych tematów, takich jak władza, polityka, i to, jak daleko można się posunąć w imię przetrwania. Relacje między poszczególnymi nacjami są skomplikowane i pełne napięć, co dodaje powieści realizmu i głębi, co czyni “Ziarno” to nie tylko powieścią fantasy, ale również historią o ludzkich emocjach, ambicjach i konfliktach.

Zakończenie książki jest umiejętnie skonstruowane, pozostawia nas z niedosytem, wieloma pytaniami i teoriami na temat dalszych losów bohaterów. To inteligentny zabieg, który sprawia, że „Ziarno” to obiecujący początek serii, który zwiastuje jeszcze więcej emocjonujących przygód na kontynencie Farean.

“Ziarno” to wspaniała opowieść o przetrwaniu, odwadze i poświęceniu, która z pewnością zadowoli fanów fantastyki poszukujących nowych, niezbadanych światów. Z niecierpliwością czekam na dalsze losy Rhyan, Ren i całego królestwa Laccii 🔥.

Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @hardewydawnictwo, a Autorowi za świetną lekturę (współpraca reklamowa) 🩷.

“Cieniobójcy. Księga I. Ziarno” to fantastyczny debiut autorstwa Mateusza Żuchowskiego, który zabiera nas w podróż do świata, gdzie ciemność zagraża istnieniu ludzkości, a jedyną nadzieją na przetrwanie są tajemnicze kamienie.

Mateusz Żuchowski z niezwykłą precyzją buduje świat, w którym ciemność nie jest tylko metaforą, ale realnym zagrożeniem. Wszechnoc, która przykryła...

Książka pozostawia pozytywny rodzaj niedosytu, czekam z zaciekawieniem na następną część. Ziarno to dobry wstęp do świata wykreowanego przez autora, z czego finałowe kilka rozdziałów na plus, bądź parę.

Minusem lekkim są poprzedzające rozdziały "aktu" końcowego oraz dość malutka czcionka autora na brzegu, dajcie mu szansę :D.

Książka pozostawia pozytywny rodzaj niedosytu, czekam z zaciekawieniem na następną część. Ziarno to dobry wstęp do świata wykreowanego przez autora, z czego finałowe kilka rozdziałów na plus, bądź parę.

Minusem lekkim są poprzedzające rozdziały "aktu" końcowego oraz dość malutka czcionka autora na brzegu, dajcie mu szansę :D.