Buldożer

Dawno nie czytałam tak irytującej książki. "Buldożer" to debiutancka powieść Moniki Brańskiej, która w teorii miała być thrillerem, ale daleko jej do tego gatunku. Bardzo powolna fabuła, w której brakowało dynamiki, czegoś, co podkręciłoby tempo akcji. Mdłe postacie bohaterów, drażniący język i niedokończone, przypadkowo dobrane wątki. Jednym słowem, łatwiej byłoby wymienić wady, niż zalety tej lektury. 

Kamila i Filip. Ona ładna i inteligentna, on przystojny i bogaty. Para idealna. Jednak ich związek to perfekcyjny przykład toksycznej miłości. On okazuje się być zaborczym i agresywnym oprawcą, bo partnerstwem tego nazwać nie można. Ona z kolei zaślepiona jego obietnicami i uczuciem, głucha na sygnały z zewnątrz, wpada w pułapkę, z której nie może (nie chce?) się wydostać. Do czego doprowadzą działania chłopaka i jak rozwinie się ta relacja? Czy nie jest za późno na ucieczkę do normalności?

Książka jest napisana niesamowicie topornym językiem, z mnóstwem dziwnych, czasem zbyt długich i niepotrzebnych określeń i porownań. Wiele zdań można było napisać prościej, szczególnie, że lektura ma w założeniu trafiać do młodych czytelników. Jeden podmiot w zdaniu naprawdę nie potrzebuje aż tylu epitetów. Rozumiem raz na jakiś czas, taki zabieg wzmacnia przekaz. Ale nie w praktycznie każdej linijce. W oczy kłuły mnie tez imiona, a raczej zdrobnienia. O ile jeszcze Milka od Kamili jest zrozumiała, to Olka i Olga to dwa różne imiona. No i nie zapominajmy jeszcze o nazywaniu mamy Kamili "panią Agatką". Jeśli już to "pani Agata", a w ustach (i myślach) bohaterki -  "mama". A skoro mowa o określeniach... Już po pierwszych kilkunastu stronach byłam poirytowana, a po kilkudziesięciu kolejnych gotowało się we mnie jak w wulkanie. A to za sprawą tego, jak Filip mówił do swojej dziewczyny. Co zdanie to inne określenie. Po 15 już przestałam je liczyć. Zastanawiałam się tylko, kiedy się jakieś powtórzy. I o ile "rybko" czy "żabko" jeszcze bym przełknęła, to mówienie "paróweczko" czy "kluseczko" było ponad moje siły. No bo serio? Jaki facet nazywa tak swoją kobietę? I druga sprawa. Która dziewczyna pozwala tak do siebie mówić? I tu przechodzimy z kolei do głównej bohaterki. Jakże to była wkurzająca postać! Kamila, a raczej jej zachowanie, było szalenie irytujące i kompletnie nielogiczne. Dziewczyna całkowicie straciła zdolność trzeźwej oceny sytuacji, co w jakiś sposób można oczywiście tłumaczyć zakochaniem, czy zaślepieniem. I o ile niektóre zachowania poniekąd jestem w stanie zrozumieć, to braku reakcji na przemoc wobec kobiety nie usprawiedliwia zupełnie nic. 

Ponarzekałam, to teraz może poszukajmy zalet "Buldożera". Na plus zasługuje niewątpliwie poruszony przez autorkę główny temat, czyli przemoc (psychiczna ale i fizyczna) oraz zniewolenie w związku. Świetny sposób, by pokazać młodym ludziom wchodzącym w pierwsze poważne relacje, że nie wszystkie będą cukierkowe, że można trafić na partnera, który okaże się koszmarem. Choć mam wrażenie, że potencjał nie został do końca wykorzystany. Miałam nadzieję na głębsze wejście w psychikę głównej bohaterki, przeżywanie wszystkiego wraz z nią. Odczuwanie strachu, stresu i przerażenia na myśl o tym, jak na dane zachowanie zareaguje Filip. Tu opowieść była po prostu nijaka, sucha, wyprana z emocji. Szkoda. Kropkę nad i postawiło zakończenie. Nie dość, że kompletnie oderwane od rzeczywistości i mało prawdopodobne, to jeszcze jakby zapowiadające dalszy ciąg. 

Niestety "Buldożer" to jedna z najsłabszych książek, jakie czytałam. I piszę to z bólem serca, bo to debiut autorki. Po kontynuację, jeśli się taka pojawi, raczej nie sięgnę.

Dawno nie czytałam tak irytującej książki. "Buldożer" to debiutancka powieść Moniki Brańskiej, która w teorii miała być thrillerem, ale daleko jej do tego gatunku. Bardzo powolna fabuła, w której brakowało dynamiki, czegoś, co podkręciłoby tempo akcji. Mdłe postacie bohaterów, drażniący język i niedokończone, przypadkowo dobrane wątki. Jednym słowem, łatwiej byłoby wymienić...

Książka porusza według mnie bardzo poważny i trudny temat. Za co daję oczywiście dużego plusa. Jedyne co mnie drażniło w tej książce to styl pisania autorki.

Książka porusza według mnie bardzo poważny i trudny temat. Za co daję oczywiście dużego plusa. Jedyne co mnie drażniło w tej książce to styl pisania autorki.

Recenzja "Buldożer" Monika Brańska
Miłość, która miała być najpiękniejsza na świecie. Radość z możliwości przebywania ze sobą, a także nadzieja na dobre dni.
Czy miłość może zamienić się w obłęd?
Czy można pokochać za bardzo?
Kamila to młoda kobieta, która wchodzi w świat dorosłości i podejmowania trudnych decyzji. Chce kochać i być kochaną. Cieszy się z uczuć, jakimi darzy ją Filip, towarzyszący jej każdego dnia, niebezpiecznie zaciskający wokół niej więzy obsesyjnego ubezwłasnowolnienia. Czy miłość może być niebezpieczna?
Autorka ukazuje nam główną bohaterkę w trakcie codziennych czynności. Studia, miłość i zaniepokojona przyjaciółka oraz wirujące emocje to tylko wstęp do koszmaru jaki przyjdzie czytelnikowi przeżyć wraz z dwudziestoletnią dziewczyną.
Czytając tę książkę z niedowierzaniem obserwowałam łatwowierność Kamili. Jej wahania emocjonalne, ciągłe zmienianie zdania, lekceważenie przyjaźni i ślepe podążanie za człowiekiem, który niszczył ją kawałek po kawałku, mydląc jej oczy słodkimi słowami.
Filip będący ucieleśnieniem największego koszmaru, w umiejętny sposób lawiruje kłamstwami, zastawiając sidła na swoją dziewczynę. Uzależniając ją od swojej osoby, ograniczając kontakt z bliskimi, niszczył jej wrażliwe wnętrze, krusząc asertywność i jej pasję. Dla swoich racji doprowadza do sytuacji, o których czytelnikowi nawet się nie śniło.
Autorka znakomicie ukazała zaburzenia nie tylko emocjonalne ale również psychiczne, które w swojej formie przerażają realnością. W końcu istnieją związki, z których partner nie potrafi się uwolnić, gdzie ślepo wierzy się swojej połówce, gdzie obsesyjną miłość zamienia się w uzależnienie będące symptomem zaburzeń umysłowych.
Czytelnik ma wgląd w emocje, wrażliwość i trudy z jakim boryka się główna bohaterka. Obserwuje się jej walkę o wolność, poznawanie prawdy i lęki, jakie narodziły się po traumie życia z ograniczającym ją mężczyzną.
Zakończenie wbija obserwatora w fotel i daje możliwości na kontynuacje tej historii.
To mieszanka wybuchowa wpływająca na emocje czytelnika. Osobiście poszczególne etapy tej historii odbierałam inaczej. Polecam, jeśli lubicie książki o trudnej tematyce.

Recenzja "Buldożer" Monika Brańska
Miłość, która miała być najpiękniejsza na świecie. Radość z możliwości przebywania ze sobą, a także nadzieja na dobre dni.
Czy miłość może zamienić się w obłęd?
Czy można pokochać za bardzo?
Kamila to młoda kobieta, która wchodzi w świat dorosłości i podejmowania trudnych decyzji. Chce kochać i być kochaną. Cieszy się z uczuć, jakimi...

Kamila i Filip poznają się przypadkiem i od tamtej pory tworzą zgodna parę. Przyjaciółka dziewczyny nie akceptuje wybranka Kamili. Od początku przeczuwa że nie jest tak idealny jaki się może wydawać. Gdy Filip dołącza do tej samej grypy na studiach wszystko się zmienia. Mężczyzna stopniowo odizolowuje ukochaną od najbliższych.
Czy życie w złotej klatce da prawdziwe szczęście Kamili?

___________________________________________

"Buldożer"to debiutancka powieść autorki,która już ta historią stawia sobie wysoko poprzeczkę. Stworzyła wciągającą fabułę która skalnia do myślenia i uświadamia jak miłośc i bezgranicznie zaufanie może zmienić życie człowieka. Głębokie uczucia Kamili zasłoniły jej oczy do tego stopnia że mimo ostrzeżeń najbliższych oddała swoje serce i wolność ukochanemu. Początkowo nieświadomie dała się zmanipulować a gdy dociera do niej powagą sytuacji znajduje w sobie odwagę aby zawalczyć o siebie. Filip od początku może wywołać mieszane uczucia. Mimo czułości i troski jaka otacza bohaterkę, między wierszami daje się wychwycić jego naturę.
Poowieść jest dość krótka ale zawiera wiele emocji. Autorka lekkim stylem pisania przelewa na papier ważne aspekty. Historią Kamili i Filipa pokazuje że miłość nie zawsze niesie za sobą szczęście. Czasem głębokie uczucia mogą przysłonić postrzeganie drugiego człowieka takim jaki jest na prawdę. Wspólne życie bohaterów okazało się krzywdzące dla kobiety. Życie w złotej klatce i izolacja od ludzi ma nagatywny wpływ na psychikę.
Ostatnie storny książki mogą zwiastować że to nie koniec losów bohaterów. Chciałabym doczekać kontynuacji tej historii,której bardzo ciekawa.
Polecam

Kamila i Filip poznają się przypadkiem i od tamtej pory tworzą zgodna parę. Przyjaciółka dziewczyny nie akceptuje wybranka Kamili. Od początku przeczuwa że nie jest tak idealny jaki się może wydawać. Gdy Filip dołącza do tej samej grypy na studiach wszystko się zmienia. Mężczyzna stopniowo odizolowuje ukochaną od najbliższych.
Czy życie w złotej klatce da prawdziwe...

Książka wciągająca, historia przedstawiona może odzwierciedlać życie codzienne, dlatego łatwo jest zrozumieć bohaterkę. Czekam z niecierpliwością na kolejne książki autorki. Polecam gorąco.

Książka wciągająca, historia przedstawiona może odzwierciedlać życie codzienne, dlatego łatwo jest zrozumieć bohaterkę. Czekam z niecierpliwością na kolejne książki autorki. Polecam gorąco.

Miłość wiele ma oblicz. Jest pięknym uczuciem o ile nie prowadzi do chorej zazdrości, zastraszania czy „pozbywania” się urojonych wrogów uczucia.
Kama i Filip to młodzi, zakochani w sobie ludzie. Z pozoru normalna para. On szarmancki, ona z motylkami w brzuchu na jego widok tylko jest jedno ALE….
Brawa za debiut, bardzo fajna książka. Czytało się przyjemnie, pod koniec z dreszczykiem na plecach. Czekam na ciąg dalszy.

Miłość wiele ma oblicz. Jest pięknym uczuciem o ile nie prowadzi do chorej zazdrości, zastraszania czy „pozbywania” się urojonych wrogów uczucia.
Kama i Filip to młodzi, zakochani w sobie ludzie. Z pozoru normalna para. On szarmancki, ona z motylkami w brzuchu na jego widok tylko jest jedno ALE….
Brawa za debiut, bardzo fajna książka. Czytało się przyjemnie, pod koniec z...

Gdy miłość okazuje się więzieniem

Przypadki potrafią zmienić życie. Przypadki potrafią połączyć obce osoby i stworzyć dla nich nowa, wspólną ścieżkę.

Tam było w przypadku Kamili i Filipa, którzy zdawali się być parą idealną. W oczach zakochanej dziewczyn jej chłopak jest idealny, więc daje mu całą swoją miłość.

Jednak może miłość działa tylko na pewną odległość? Gdy Filip dołącza do jej grupy na studia dziewczyna zaczyna czuć się osaczona. Mimo to zaczynają razem mieszkać i wtedy naprawdę wszystko się zmienia.

Filip za bardzo ją kontrolę, a ona odcina się od wszystkich innych, zamykając się. To stopniowym proces i zanim zdaje sobie z niego sprawę, zdaje się być już za późno. O wiele łatwiej jest wejść w toksyczny związek niż z niego wyjść. W takich przypadkach zdaje się być on więzieniem. Czy uda jej się uwolnić?

Ta historia pokazuje jak nieprzewidywalni są ludzie. Możemy oddać całe serce komuś kogo tak naprawdę nie znamy, tak zręcznie druga osoba kłamać i udawać. A ludzie potrafią być okrutni, zmieniając coś tak pięknego jak miłość w istne piekło. Ta książka daje do myślenia, ciekawi i sprawia, że kibicujmy bohaterce.

Gdy miłość okazuje się więzieniem

Przypadki potrafią zmienić życie. Przypadki potrafią połączyć obce osoby i stworzyć dla nich nowa, wspólną ścieżkę.

Tam było w przypadku Kamili i Filipa, którzy zdawali się być parą idealną. W oczach zakochanej dziewczyn jej chłopak jest idealny, więc daje mu całą swoją miłość.

Jednak może miłość działa tylko na pewną odległość? Gdy...

Książka napisana bardzo prosty sposób. Jest idealną lekturą dla młodzieży. Czas poświęcony na przeczytanie jej na pewno nie pójdzie na marne. Jestem wręcz zachwycona poprowadzeniem fabuły. Dodatkowo motyw który ukazuje się w książce może odzwierciedlać życie codzienne niektórych z nas, dlatego tak dobrze możemy się utożsamiać z bohaterką.
Na pewno warto ją przeczytać!

Książka napisana bardzo prosty sposób. Jest idealną lekturą dla młodzieży. Czas poświęcony na przeczytanie jej na pewno nie pójdzie na marne. Jestem wręcz zachwycona poprowadzeniem fabuły. Dodatkowo motyw który ukazuje się w książce może odzwierciedlać życie codzienne niektórych z nas, dlatego tak dobrze możemy się utożsamiać z bohaterką.
Na pewno warto ją przeczytać!

Książka ma niewiele ponad 180 stron, więc to lektura na kilka godzin, ale za to jakich!

Początek książki średnio do mnie przemówił. Styl autorki jest dosyć specyficzny. Sporo obrazowych porównań. Jednak po kilkunastu stronach akcja mnie tak wciągnęła, że czytałam z wypiekami na twarzy.

Główna bohaterka Kamila jest studentką i od niedawna spotyka się z Filipem. Dziewczyna jest do tego stopnia zapatrzona w chłopaka, że nie widzi jak pomału, ale skutecznie odcina ją od wszystkich i sprawia, że jest kompletnie od niego zależna. Wypełniał każdą część jej życia. Studia, przyjaciele, rodzina. Wszędzie był on.

Matko, ten facet był dla mnie chodzącą red flag 🤬 Aż ciężko było mi uwierzyć, że Kamila tak łatwo dała mu się omamić i zmanipulować.

Zamknął ją w złotej klatce, z której nie potrafiła się wyrwać.

To przykre jak jeden człowiek potrafił stłamsić dziewczynę i to w naprawdę krótkim czasie.

Od samego początku Filip działał mi na nerwy. Przez całą książkę tylko raz czy dwa zwrócił się do Kamili po imieniu. A tak to landryneczko, mandarynko, króliczku i mnóstwo innych infantylnych zwrotów.

Zakończenie książki wywołało u mnie lekki mindfuck🤯. Czy zakończenie książki było naprawdę takie, czy to po prostu stłamszony mózg Kamili wszędzie widziała Filipa? Jeżeli czytaliście, jestem ciekawa, jakie jest wasze zdanie na ten temat🤔

Autorka pokazała klasyczny przypadek toksycznej miłości. Mimo że historia w książce to fikcja literacka, w prawdziwym życiu ogrom dziewczyn tkwi w takich relacjach i są ślepo zaopatrzone w swoich rycerzy na białym koniu.

Ten debiut był naprawdę udany. Zdarzyły się lekkie niedociągnięcia, ale nie na tyle rażące, żeby popsuć całość. Pani Monika napisała krótką,ale poruszającą ważny temat książkę. Liczę, że pójdzie tą drogą i niedługo zaskoczy nas czymś równie dobrym.

Książka ma niewiele ponad 180 stron, więc to lektura na kilka godzin, ale za to jakich!

Początek książki średnio do mnie przemówił. Styl autorki jest dosyć specyficzny. Sporo obrazowych porównań. Jednak po kilkunastu stronach akcja mnie tak wciągnęła, że czytałam z wypiekami na twarzy.

Główna bohaterka Kamila jest studentką i od niedawna spotyka się z Filipem. Dziewczyna...

Książka wciągająca,jezyk pisarki bardzo przyjemny,ciekawe i zaskakujące wątki . Polecam wszystkim nie tylko kobietom,po przeczytaniu chcę się więcej. Czekam z niecierpliwością na kolejne książki bo widać ze dziewczyna ma talent

Książka wciągająca,jezyk pisarki bardzo przyjemny,ciekawe i zaskakujące wątki . Polecam wszystkim nie tylko kobietom,po przeczytaniu chcę się więcej. Czekam z niecierpliwością na kolejne książki bo widać ze dziewczyna ma talent