Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka ma niewiele ponad 180 stron, więc to lektura na kilka godzin, ale za to jakich! Początek książki średnio do mnie przemówił. Styl autorki jest dosyć specyficzny. Sporo obrazowych porównań. Jednak po kilkunastu stronach akcja mnie tak wciągnęła, że czytałam z wypiekami na twarzy. Główna bohaterka Kamila jest studentką i od niedawna spotyka się z Filipem. Dziewczyna jest do tego stopnia zapatrzona w chłopaka, że nie widzi jak pomału, ale skutecznie odcina ją od wszystkich i sprawia, że jest kompletnie od niego zależna. Wypełniał każdą część jej życia. Studia, przyjaciele, rodzina. Wszędzie był on. Matko, ten facet był dla mnie chodzącą red flag 🤬 Aż ciężko było mi uwierzyć, że Kamila tak łatwo dała mu się omamić i zmanipulować. Zamknął ją w złotej klatce, z której nie potrafiła się wyrwać. To przykre jak jeden człowiek potrafił stłamsić dziewczynę i to w naprawdę krótkim czasie. Od samego początku Filip działał mi na nerwy. Przez całą książkę tylko raz czy dwa zwrócił się do Kamili po imieniu. A tak to landryneczko, mandarynko, króliczku i mnóstwo innych infantylnych zwrotów. Zakończenie książki wywołało u mnie lekki mindfuck🤯. Czy zakończenie książki było naprawdę takie, czy to po prostu stłamszony mózg Kamili wszędzie widziała Filipa? Jeżeli czytaliście, jestem ciekawa, jakie jest wasze zdanie na ten temat🤔 Autorka pokazała klasyczny przypadek toksycznej miłości. Mimo że historia w książce to fikcja literacka, w prawdziwym życiu ogrom dziewczyn tkwi w takich relacjach i są ślepo zaopatrzone w swoich rycerzy na białym koniu. Ten debiut był naprawdę udany. Zdarzyły się lekkie niedociągnięcia, ale nie na tyle rażące, żeby popsuć całość. Pani Monika napisała krótką,ale poruszającą ważny temat książkę. Liczę, że pójdzie tą drogą i niedługo zaskoczy nas czymś równie dobrym.