Znak z góry

Perełka...

Perełka...

Nie jestem fanką fantasy, więc się wahałam, ale okazało się bardzo smacznie poprowadzone. Bardziej lekcja ekologii niż religii.

Nie jestem fanką fantasy, więc się wahałam, ale okazało się bardzo smacznie poprowadzone. Bardziej lekcja ekologii niż religii.

Fantastyka teologiczna z przesłaniem ekologicznym. Dzieje się w przyszłości i trudno tu o jakieś ramy natomiast przekaz kościelny aż kipi.

Fantastyka teologiczna z przesłaniem ekologicznym. Dzieje się w przyszłości i trudno tu o jakieś ramy natomiast przekaz kościelny aż kipi.

Chociaż jestem ateistką, to muszę przyznać, że pomysł na książkę i cały warsztat literacki świetny. Świat, który znamy się kończy czy mnich rozwiąże sprawę widzących?
Poza trochę nudnymi dla mnie wątkami nazwijmy je kościelnymi na plus wstawki o zanieczyszczeniu śródmiejska, zmianach klimatu. Dość współczesna wizja świata, w którym częściowo już przyszło nam żyć.
Przedziwna jest to książka i nie jest to laurka wystawiona kościołowi jakby co 😉

Chociaż jestem ateistką, to muszę przyznać, że pomysł na książkę i cały warsztat literacki świetny. Świat, który znamy się kończy czy mnich rozwiąże sprawę widzących?
Poza trochę nudnymi dla mnie wątkami nazwijmy je kościelnymi na plus wstawki o zanieczyszczeniu śródmiejska, zmianach klimatu. Dość współczesna wizja świata, w którym częściowo już przyszło nam żyć.
Przedziwna...

“W złożonych dłoniach strzępy ciszy, co mogły być modlitwą. Niewiele, ale i to stracisz, Panie, Gdy one znikną. (...) I natarczywe słowa próśb, proście, a będzie wam dane. Co ucho Twe pieściły, Panie, tak, także ustaną” - J. Cygan

Trudno nie wierzyć w nic?

Nie jest to kryminał, choć chcemy poznać rozwiązanie tajemnicy. Nie jest to objazdowa przygodówka, choć autor zabiera nas w podróż.
Brol podjął się dość karkołomnego wyzwania. Napisać książkę o zabarwieniu religijnym, która nie będzie niedzielną laurką tylko dla uduchowionych. I włożył kij w mrowisko czyniąc głównym bohaterem podstarzałego, momentami cynicznego duchownego, który już “nie wierzy, że wierzy”. Pokazuje nam świat, w którym wiemy już prawie wszystko i nie ufamy już prawie niczemu. Zresztą, znajome?
Autor ma zawodowe doświadczenie w pisaniu co przekłada się na jego warsztat i zręczny styl operowania językiem. Pochodzi z Opolszczyzny co czyni go wiarygodnym przewodnikiem po Górze św. Anny. I to fragmenty około klasztorne są chyba najlepszymi w całej powieści - mistyczne, mgliste, ziejące osamotnieniem i potrzebą jakiejkolwiek nadziei. Brawo też za smaczki w postaci przybliżenie rzeczywistej metodyki w kwestii weryfikacji cudów.

To nie jest książka, która serwuje przemoralizowane wnioski i banalne odpowiedzi. Po widowiskowym, pełnym napięcia finale zapada cisza, w której rodzą się kolejne pytania. Polecam spróbować.

“W złożonych dłoniach strzępy ciszy, co mogły być modlitwą. Niewiele, ale i to stracisz, Panie, Gdy one znikną. (...) I natarczywe słowa próśb, proście, a będzie wam dane. Co ucho Twe pieściły, Panie, tak, także ustaną” - J. Cygan

Trudno nie wierzyć w nic?

Nie jest to kryminał, choć chcemy poznać rozwiązanie tajemnicy. Nie jest to objazdowa przygodówka, choć autor zabiera...

Nie dam oceny.
Dziwna ta książka dosłuchalem do 3/4 i czekałem nie wiem w sumie na co.
Nie określiłbym bym jako kryminał.

Nie dam oceny.
Dziwna ta książka dosłuchalem do 3/4 i czekałem nie wiem w sumie na co.
Nie określiłbym bym jako kryminał.

Ależ miłe zaskoczenie. Trochę w stylu Bensona, chrześcijański thriller, operujący motywami objawień i ich możliwych konsekwencji. Rzadko podejmowana tematyka, bardzo wdzięczna, dobrze udźwignięta przez Autora.

Ależ miłe zaskoczenie. Trochę w stylu Bensona, chrześcijański thriller, operujący motywami objawień i ich możliwych konsekwencji. Rzadko podejmowana tematyka, bardzo wdzięczna, dobrze udźwignięta przez Autora.