Dom Straussów

„ Kłamstwo, które powtarzane tysiąc razy staje się prawdą.” (str.271)

Pomysł na fabułę książki zrodził się podczas pobytu autora w Mikołajkach. A jego zainteresowanie filmowym slasherem znalazło odzwierciedlenie w książce.
Grupa przyjaciół udaje się na wakacje do Mikołajek, świętować obronę prac magisterskich. Nie wiedząc, że pobyt tam przerodzi się w koszmar. Wspólną decyzją zamykają swoje telefony w sejfie, nie zdając sobie sprawy jak są od nich uzależnieni. Od samego początku zaczęły się niesnaski między nimi.

Adam był hazardzistą. Jadzia była niesympatyczną osobą, patologicznie ambitną, a seks stanowił dla niej wyzwanie. Z nieśmiałą Krysią zarwał chłopak. Marcin uzależniony od smartfona, amatorski twórca scenariuszy, w przeszłości przeszedł traumatyczne chwile. Życie przyjaciół stopniowo zmienia się w koszmar. Kiedy jedna z par nie wraca do Mazurskiej Oazy, pozostali zaniepokojeni udają się na poszukiwania. Pomaga im miejscowy chłopak, mieszkaniec domu Straussów. Później gra toczyła się o życie.

Dom Straussów wybudowany przez Josefa Straussa oficera Wehrmachtu, wraz z jego „ bogato wyposażonymi lochami”, w których przeprowadzał eksperymenty. Jego obecni mieszkańcy nie budzą zaufania. W domu rządzi matka, a rodzina daje ciche przyzwolenie na czyny, które mają tam miejsce.

Poznajemy mroczne rodzinne tajemnice. Skomplikowane stosunki rodzinne. Relacje rodzicielskie związane z odpowiedzialnością i miłością.
To mroczna powieść o podejmowaniu trudnych wyborów. O rodzicielskiej dominacji. O życiu w kłamstwie. O walce o przetrwanie. O pragnieniu lepszego życia. O wyparciu winy. O przemocy i okrucieństwie.

„ Kłamstwo, które powtarzane tysiąc razy staje się prawdą.” (str.271)

Pomysł na fabułę książki zrodził się podczas pobytu autora w Mikołajkach. A jego zainteresowanie filmowym slasherem znalazło odzwierciedlenie w książce.
Grupa przyjaciół udaje się na wakacje do Mikołajek, świętować obronę prac magisterskich. Nie wiedząc, że pobyt tam przerodzi się w koszmar. Wspólną...

Książka zdecydowanie siada na psychice. Wciągnęła ale nie była wyśmienita.

Książka zdecydowanie siada na psychice. Wciągnęła ale nie była wyśmienita.

Inna książka od tych, do których przyzwyczaił Pan Bednarek, ale wciąż bardzo dobra.

Inna książka od tych, do których przyzwyczaił Pan Bednarek, ale wciąż bardzo dobra.

Dla odmóżdżenia- tak. Jeśli szukacie ambitnej lektury- absolutnie nie. Bajki, bajeczki, średni horror, jaki oglądało się w latach '90- to te klimaty.

Dla odmóżdżenia- tak. Jeśli szukacie ambitnej lektury- absolutnie nie. Bajki, bajeczki, średni horror, jaki oglądało się w latach '90- to te klimaty.

Hmmm, jak to bywa u Bednarka, historia nieźle opowiedziana, z nieco zaskakującym zakończeniem. Nie wiem czemu, ale motyw głównego przeciwnika kojarzy mi się trochę ze "złolami" z filmu "W lesie dziś nie zaśnie nikt" cz.1. ;)

Hmmm, jak to bywa u Bednarka, historia nieźle opowiedziana, z nieco zaskakującym zakończeniem. Nie wiem czemu, ale motyw głównego przeciwnika kojarzy mi się trochę ze "złolami" z filmu "W lesie dziś nie zaśnie nikt" cz.1. ;)

Slashery to mój "guilty pleasure" I wiedząc jak z reguły wygląda fabuła nie spodziewałam się wysokich lotów. Oczywiście się nie zawiodłam :) początkowo mialam wrazenie, że czytam wypracowanie gimnazjalisty, z czasem było nieco lepiej. Książka mnie nie zachwyciła, ale też czas spędzimy z nią (na szczęście jest krotka) nie był jakas męczarnia. Mam to czego się spodziewałam.

Slashery to mój "guilty pleasure" I wiedząc jak z reguły wygląda fabuła nie spodziewałam się wysokich lotów. Oczywiście się nie zawiodłam :) początkowo mialam wrazenie, że czytam wypracowanie gimnazjalisty, z czasem było nieco lepiej. Książka mnie nie zachwyciła, ale też czas spędzimy z nią (na szczęście jest krotka) nie był jakas męczarnia. Mam to czego się...

Nie, nie, nie...

Nie, nie, nie...

Nie w moim typie. Pelsychopatyczny morderca i prychopatyczne ofiary. Nikt się nie przejmuje zbrodnią, seks przy zwłokach... Niestety ani razu nie przeszedł mnie dreszcz. Lekko się słuchało.

Nie w moim typie. Pelsychopatyczny morderca i prychopatyczne ofiary. Nikt się nie przejmuje zbrodnią, seks przy zwłokach... Niestety ani razu nie przeszedł mnie dreszcz. Lekko się słuchało.

hmm książka ciekawa w sumie. trochę psychiczną. ma wyobraźnię. zakończenie mnie zastanawia 🫣 bo w sumie te zakończenie.to.takie otwarte jakby miał być kolejny tom ? jestem ciekawa co by było dalej. Mam niedosyt. Nie było to szczególnie jakieś wow ale spoko.

hmm książka ciekawa w sumie. trochę psychiczną. ma wyobraźnię. zakończenie mnie zastanawia 🫣 bo w sumie te zakończenie.to.takie otwarte jakby miał być kolejny tom ? jestem ciekawa co by było dalej. Mam niedosyt. Nie było to szczególnie jakieś wow ale spoko.

Pamiętam jak zawsze bałam się oglądając Piątek 13 zawsze to były emocje, różne. Po seansie nie było nawet mowy aby w nocy wstać z łóżka😂🙈 Prawda jest taka, że lubię horrory, ale może nie w nadmiarze. Chociaż na przestrzeni ostatnich lat mam taką refleksję, że te współczesne horror nie robią na mnie wrażenia. Może dlatego, że w tej tematyce było już wszystko ?
Kiedy zobaczyłam, że Adrian Bednarek wydał slasher jakim jest Dom Straussów, wiedziałam że muszę to przeczytać. I to był strzał w dziesiątkę. Bo w tym horrorze mam wszystko czego potrzebowałam. Jest piątka studentów, którzy po obronie postanawiają spędzić ostatnie beztroskie wakacje. Jest mazurski wakacyjny kurort. Pojawia się miejscowy chłopak, który staje się przewodnikiem przyjaciół. Od początku wydawał mi się dziwny… Jest też domiszcze mroczne z wieloma legendami i niedomowieniami w tle. No i jest morderca. Szalony, nieprzewidywalny, odrażający….

W Domu Straussów Adriana Bednarka, akcja toczy się szybko i jest pełna zwrotów. Są tajemnice, które nie mogą wydostać się na powierzchnie nawet za cenę życia….

Pamiętam jak zawsze bałam się oglądając Piątek 13 zawsze to były emocje, różne. Po seansie nie było nawet mowy aby w nocy wstać z łóżka😂🙈 Prawda jest taka, że lubię horrory, ale może nie w nadmiarze. Chociaż na przestrzeni ostatnich lat mam taką refleksję, że te współczesne horror nie robią na mnie wrażenia. Może dlatego, że w tej tematyce było już wszystko ?
Kiedy...