Szachista

Kiedyś książki Łysiaka były dla mnie porywającą lekturą, niestety, w moim odczuciu, jego proza wyraźnie się zestarzała. Miałem takie odczucia po przeczytaniu "Cesarskiego pokera" parę lat temu, ale liczyłem, że typowa beletrystyka zachowa lekkość i świeżość. Książka jest przeładowana dygresjami i mało znaczącymi faktami, które duszą fabułę. Bardzo ciężko mi się to czytało.

Kiedyś książki Łysiaka były dla mnie porywającą lekturą, niestety, w moim odczuciu, jego proza wyraźnie się zestarzała. Miałem takie odczucia po przeczytaniu "Cesarskiego pokera" parę lat temu, ale liczyłem, że typowa beletrystyka zachowa lekkość i świeżość. Książka jest przeładowana dygresjami i mało znaczącymi faktami, które duszą fabułę. Bardzo ciężko mi się to...

Dramat historyczny, wartka akcja, intryga i tajemnica, wszystko sklejone ciętym stylem autora, który od razu przypadł mi do gustu równie blisko, jak czas akcji. Genialne!
Aż nie chce się wierzyć, że taka gra mogła mieć miejsce, a według zapewnień, odbyła się rzeczywiście. Jestem nie dużo młodszy od głównego bohatera i muszę się przyznać, że dawno żadna postać nie wywarła na mnie takiego wrażenia. To jak się wysławia, jaki jest stanowczy, opanowany, inteligentny i sprytny... całość składa się na jego niepowtarzalną charyzmę, która po prostu mnie urzekła, niczym chłopczyka w kinie superbohaterowie.
Po prostu przeczytajcie! ;)

Dramat historyczny, wartka akcja, intryga i tajemnica, wszystko sklejone ciętym stylem autora, który od razu przypadł mi do gustu równie blisko, jak czas akcji. Genialne!
Aż nie chce się wierzyć, że taka gra mogła mieć miejsce, a według zapewnień, odbyła się rzeczywiście. Jestem nie dużo młodszy od głównego bohatera i muszę się przyznać, że dawno żadna postać nie wywarła na...

Znakomita. Niech się uczą od mistrza Łysiaka dzisiejsi pisarczykowie naiwnych naciąganych opowieści sensacyjnych.

Znakomita. Niech się uczą od mistrza Łysiaka dzisiejsi pisarczykowie naiwnych naciąganych opowieści sensacyjnych.

"Szachista" Waldemara Łysiaka, to kolejna pozycja dostarczająca wiedzy, rozrywki i fascynacji epoką napoleońską. Losy Benjamina Bathursta wydają się tyleż intrygujące co mroczne. Nietrudno jednak wyobrazić sobie, że takie czasy musiały obfitować w tego rodzaju romantycznych szaleńców.
Przyznam, że dopóki nie sięgnąłem po tą książkę, do głowy by mi nie przyszło, że istniało takie diabelstwo jak android von Kempelena. To dodaje tej historii jeszcze więcej brawury i klimatu.
Fakt, że duża część akcji działa się na polskich terenach sprawiał, że czytając, nie raz czułem się jakbym był tam w Szamotułach i z całkiem nieznacznej odległości obserwował zmagania tej cyrkowej trupy w przygotowaniach całego przedsięwzięcia/baszty. Być może całkiem niedaleko stał również Rudy Karol i także obserwował ;)

"Szachista" Waldemara Łysiaka, to kolejna pozycja dostarczająca wiedzy, rozrywki i fascynacji epoką napoleońską. Losy Benjamina Bathursta wydają się tyleż intrygujące co mroczne. Nietrudno jednak wyobrazić sobie, że takie czasy musiały obfitować w tego rodzaju romantycznych szaleńców.
Przyznam, że dopóki nie sięgnąłem po tą książkę, do głowy by mi nie przyszło, że istniało...

Wspaniała!

Wspaniała!

Szachowy android, Napoleon, intryga, koleje losu i zwrot akcji na koniec. No i Bathurst - prawdziwy facet.

"To jest prawo biologiczne, milordzie, każdy szuka słabszego, by zemścić się za to, że istnieją silniejsi"

Szachowy android, Napoleon, intryga, koleje losu i zwrot akcji na koniec. No i Bathurst - prawdziwy facet.

"To jest prawo biologiczne, milordzie, każdy szuka słabszego, by zemścić się za to, że istnieją silniejsi"

Ponownie, po.... 40 latach. I nawet się broni. Z przyjemnością. Zachęca do studiów nad Cesarzem.

Ponownie, po.... 40 latach. I nawet się broni. Z przyjemnością. Zachęca do studiów nad Cesarzem.

Świetnie, że wiele z fabuły ma/może teoretycznie mieć odzwierciedlenie w rzeczywistości. Erudycja par exellence. Irytował tylko główny bohater, wszechmocny niczym superbohater.

Świetnie, że wiele z fabuły ma/może teoretycznie mieć odzwierciedlenie w rzeczywistości. Erudycja par exellence. Irytował tylko główny bohater, wszechmocny niczym superbohater.

Naprawdę był ciekawy te 40 lat temu , gdy pisywał jeszcze o tamtej epoce, a ja - młody zaczytany - chłonąłem książki jak gąbka, w tym niemal jego wszystkie - ówczesne.... .

Ale skoro chciał być „lepszy”, nie wiadomo, a raczej wiadomo od kogo – cierpiąc wyraźnie na czyjś kompleks - to stało się to, co się stało. Ale przynajmniej zyskał za to zupełnie nowych czytelników...!

BTW: Czy wciąż taki płodny?

Naprawdę był ciekawy te 40 lat temu , gdy pisywał jeszcze o tamtej epoce, a ja - młody zaczytany - chłonąłem książki jak gąbka, w tym niemal jego wszystkie - ówczesne.... .

Ale skoro chciał być „lepszy”, nie wiadomo, a raczej wiadomo od kogo – cierpiąc wyraźnie na czyjś kompleks - to stało się to, co się stało. Ale przynajmniej zyskał za to zupełnie nowych...

Kolejna solidna pozycja z Napoleonem w roli głównej. Warto, warto :)

Znalazłem karton z książkami w piwnicy, a tam kolejne książki które przeczytałem. Przeczytałem trochę książek w młodości :) .

To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Kolejna solidna pozycja z Napoleonem w roli głównej. Warto, warto :)

Znalazłem karton z książkami w piwnicy, a tam kolejne książki które przeczytałem. Przeczytałem trochę książek w młodości :) .

To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.