Okno skąpane w mroku

początek fajny, nawet mnie wciągnął. Taki mroczny, baśniowy klimat, bardzo podobało mi się jak opisali postać Koszmaru w głowie Elspeth, jak się tam poruszał, wił jak kot. Ciekawy system magii, wszystko trzymało się kupy, zakończenie trochę przewidywalne, ale i tak końcówka bardzo trzymała w napięciu. Romans mnie trochę zawiódł, był dość sztywny, przewidywalny i nudny zabrakło chemii między bohaterami. Szkoda też, że główna bohaterka była całkowicie zwykła, przez co trochę nijaka. Inne postacie zdawały się powierzchownie barwne, ale mam wrażenie, że kosztem innych wydarzeń mało udało mi się ich poznać, ich charaktery, relacje ze sobą i główną bohaterką. Końcówka na tyle mnie zaciekawiła, że szybko sięgnę po kolejną część.

początek fajny, nawet mnie wciągnął. Taki mroczny, baśniowy klimat, bardzo podobało mi się jak opisali postać Koszmaru w głowie Elspeth, jak się tam poruszał, wił jak kot. Ciekawy system magii, wszystko trzymało się kupy, zakończenie trochę przewidywalne, ale i tak końcówka bardzo trzymała w napięciu. Romans mnie trochę zawiódł, był dość sztywny, przewidywalny i nudny...

Ciekawa ale ciężko było mi się w nią "wgryźć", to pewnie przez wierszyki, rymowanki i zagadki które nam dawał koszmar jako taką zapowiedź nadchodzących wydarzeń. Info jak działa system magicznych kart i ich nazwy, skutki działania, chyba lepiej jakby sie znajdował na początku ksiazki w jakiejś legendzie bo ciężko mi bylo to zapamiętać ale jakoś poszło. Ksiazka ma klimat i nie można się nudzić. Co mnie irytowało to niestety fabularnie i system magiczny bardzo mi przypominała "Szkarłatną ćme" Ciccarelli (niedawno wydaną),ale to może być takie moje skojarzenie. Ogólnie polecam bardzo przyjemna,choć mroczna, gotycka rozrywka.

Ciekawa ale ciężko było mi się w nią "wgryźć", to pewnie przez wierszyki, rymowanki i zagadki które nam dawał koszmar jako taką zapowiedź nadchodzących wydarzeń. Info jak działa system magicznych kart i ich nazwy, skutki działania, chyba lepiej jakby sie znajdował na początku ksiazki w jakiejś legendzie bo ciężko mi bylo to zapamiętać ale jakoś poszło. Ksiazka ma klimat i...

Do przeczytania tej dylogii skłoniła mnie ilość pozytywnych opinii. To była jedna z najbardziej przeciętnych książek jaką dane mi było przeczytać. Nie miała w sobie nic złego, ale niestety nie miała też nic dobrego. Musiałam się zmuszać aby ją dokończyć, absolutnie mnie nie wciągnęła. Była przewidywalna i prosta aż do bólu.

Do przeczytania tej dylogii skłoniła mnie ilość pozytywnych opinii. To była jedna z najbardziej przeciętnych książek jaką dane mi było przeczytać. Nie miała w sobie nic złego, ale niestety nie miała też nic dobrego. Musiałam się zmuszać aby ją dokończyć, absolutnie mnie nie wciągnęła. Była przewidywalna i prosta aż do bólu.

Okno skąpane w mroku już chwilę czekało na półce, a jeszcze dłużej na nieskończonej liście TBR. W końcu przyszedł jej czas, ponieważ chciałam ją przeczytać przed nadchodzącą premierą drugiego tomu.

Elspeth Spindle ma w swojej głowie potwora, którego nazywa Koszmarem. Gdy pewnego dnia spotyka na leśnej ścieżce rozbójnika, jej życie wywraca się do góry nogami. Dołącza do świata intryg i tajemnic, by ocalić Blender przed zatruwającą go mroczną magią. Co więcej, rozbójnikiem okazuje się kapitan kawalerzystów, siostrzeniec samego króla. Razem próbują zebrać dwanaście Kart Opatrzności.

Jednak nic nie przychodzi za darmo. Zwłaszcza magia ma swoją cenę.

Jest to kolejna książka, w której główna bohaterka ma stwora w głowie, którego słyszy i muszę przyznać, że jestem fanką tego motywu.

Historia zaczyna się dość spokojnie i wolno, ale z każdym kolejnym rozdziałem coraz bardziej wciągał mnie ten mroczny świat wykreowany przez autorkę. A do tego tajemnice i intrygi, które razem tworzą spójną całość. Co więcej wątek miłosny jest bardzo dobrze wpleciony w całą fabułę, ale też nie tłumi jej.

Elspeth, której imię ciągle przekręcałam, bardzo przypadła mi do gustu. Chce się trzymać na uboczu i pozostać w cieniu. Ravyn należy do grupy tych idealnych bohaterów, robiących coś zakazanego, ale dla dobrych pobudek. No i oczywiście Koszmar, który w mojej opinii został świetnie przedstawiony. Ogólnie wszystkie postacie zostały bardzo dobrze stworzone i idealnie wpasowane do tego mrocznego świata.

Zdecydowanie spodobała mi się ta część i po tym zakończeniu na pewno sięgnę po drugi tom.

Ocena:
9/10

Okno skąpane w mroku już chwilę czekało na półce, a jeszcze dłużej na nieskończonej liście TBR. W końcu przyszedł jej czas, ponieważ chciałam ją przeczytać przed nadchodzącą premierą drugiego tomu.

Elspeth Spindle ma w swojej głowie potwora, którego nazywa Koszmarem. Gdy pewnego dnia spotyka na leśnej ścieżce rozbójnika, jej życie wywraca się do góry nogami. Dołącza...

Książka jest rewelacyjna. Wykreowany świat, bohaterowie, magia, która rząda czegoś w zamian, tajemniczy Duch Lasu i jego mgła i oczywiście potwór-koszmar. Cudeńko. To nie jest prosta opowieść. Jest poruszonych dużo głębokich kwestii życiowych i uczuć. Nic tu nie jest łatwe i proste.

Książka jest rewelacyjna. Wykreowany świat, bohaterowie, magia, która rząda czegoś w zamian, tajemniczy Duch Lasu i jego mgła i oczywiście potwór-koszmar. Cudeńko. To nie jest prosta opowieść. Jest poruszonych dużo głębokich kwestii życiowych i uczuć. Nic tu nie jest łatwe i proste.

Nie czytałam zbyt dużo tytułów, które zawierają wątek fake dating, raczej spotykam się z aranżowanym małżeństwem, ale jeju jak mi się spodobało! Ewidentnie muszę poszukać więcej książek, w których występuje ten motyw!

Nie tylko to spodobało mi się w “Oknie skąpanym w mroku”. Przede wszystkim kupił mnie klimat tej pozycji. Dosyć mroczny i momentami nawet lekko niepokojący, za co ogromny plus. Ciężko mi powiedzieć, żeby mnie tu cokolwiek zawiodło. Bohaterowie nie byli płascy i, co ważne, potrafiłam się z nimi zżyć. Elspeth mnie nie irytowała, wątek miłosny nie biegł za szybko, a na męskiego bohatera również narzekać nie mogę.
A to, co chyba najbardziej mi się podobał to relacja Elspeth z Koszmarem. Jaki to jest świetny pomysł! Kocham ich rozmowy, nierzadko ociekające sarkazmem komentarze Koszmaru, a to, że powoli przejmuje kontrolę nad umysłem dziewczyny, jednocześnie jest ekscytujące i niepokojące. Oczywiście nie chcę, aby przejął nad nią kontrolę, ale również nie chciałabym, żeby bohaterka się go pozbyła.
Sam system magiczny w tej książce bardzo mi się podobał. Jest oparty na specjalnych kartach, których może używać każdy, kto wejdzie w ich posiadanie. Ale przecież nie ma nic za darmo, a za nadużywanie mocy przychodzi ich właścicielom zapłacić wysoką cenę. Bałam się, że nie dam rady zapamiętać, co dają poszczególne karty, ale autorka o tym co jakiś czas przypomina, więc nie stanowiło to żadnego problemu.
Jest kilka pobocznych postaci, których mam nadzieję, że będzie więcej w drugim tomie, bo nie powiem, zaintrygowali mnie.
I jeszcze zakończenie… Miałam ciarki i potrzebowałam dobrej chwili, aby wrócić do normalnego funkcjonowania po nim. Oj nie mogę się doczekać, aż dorwę się do kolejnego tomu!
Ogólnie jestem troszkę oczarowana tą książką, bo naprawdę dobrze się bawiłam i przyniosła mi sporo emocji. Dlaczego więc nie dałam 10/10? Przez ilość błędów. Zazwyczaj nie jest to dla mnie aż tak istotne kryterium, bo uważam, że ważniejsza jest fabuła i emocje, ale tu było ich zdecydowanie zbyt dużo, bo nie rozumiem, jak można przegapić zdanie “szyły na jego żyły”?! Mam szczerą nadzieję, że w kolejnym tomie nie będzie takich potworków.

Nie czytałam zbyt dużo tytułów, które zawierają wątek fake dating, raczej spotykam się z aranżowanym małżeństwem, ale jeju jak mi się spodobało! Ewidentnie muszę poszukać więcej książek, w których występuje ten motyw!

Nie tylko to spodobało mi się w “Oknie skąpanym w mroku”. Przede wszystkim kupił mnie klimat tej pozycji. Dosyć mroczny i momentami nawet lekko niepokojący,...

Bądź czujny.Bądź sprytny.Bądź dobry.
Mroczna i jeszcze raz mroczna, taka jest właśnie ta książka , od pierwszych stron miałam wrażenie jakbym była w ciemnym korytarzu ,a czytając dalej szłam tym korytarzem coraz dalej ,a mrok tylko się pogłębiał. Poznajemy wiele sekretów ,a akcja się zagęszcza. Postać Koszmaru szczególnie przypadła mi do gustu. Jest on naprawdę intrygującą i ciekawie wykreowaną postacią, skrywającą swoje tajemnice. Czasem jego kwestie wywołują dreszcze i wydaje się jak gdyby mówił do ciebie. Bardzo spodobała mi się ta książka i na pewno sięgnę po kolejny tom :)🐺

Bądź czujny.Bądź sprytny.Bądź dobry.
Mroczna i jeszcze raz mroczna, taka jest właśnie ta książka , od pierwszych stron miałam wrażenie jakbym była w ciemnym korytarzu ,a czytając dalej szłam tym korytarzem coraz dalej ,a mrok tylko się pogłębiał. Poznajemy wiele sekretów ,a akcja się zagęszcza. Postać Koszmaru szczególnie przypadła mi do gustu. Jest on naprawdę intrygującą...

Super wciągająca. Nie mogłam się oderwać!

Super wciągająca. Nie mogłam się oderwać!

8,5/10 ⭐
Totalne zaskoczenie. Jedna z lepszych książek przeczytanych przeze mnie w 2024 roku.
Początkowo ciężko mi było wejść w świat stworzony przez autorkę, ale od kiedy zaczęłam notować najważniejsze fakty i swoje przemyślenia to pochłonął mnie doszczętnie. Urywki Starej Księgi Olch jako wstęp do każdego rozdziału, niesamowicie przybliżał klimat książki i dawał dużo cennych wskazówek. Trochę irytowała mnie miejscami postać głównej bohaterki, ale starałam się to zrozumieć, że jej zachowanie było dyktowane odosobnionym życiem pełnym obaw i strachu. Koszmar dawał jej wiele cennych wskazówek, które soczyście przykrywał zagadkowymi rymowankami. Rozszyfrowywanie ich sprawiało mi dużą frajdę. Dzięki temu czytelnik dosyć szybko mógł połączyć wątki. Nie uważam, że był to minus, bo w przeciwieństwie do głównej bohaterki, która za wszelką cenę nie chciała mieć nic do czynienia z Koszmarem. Dawał on nam dużo świeżego punktu widzenia na historię. Zakończenie trochę niespodziewane. Z przyjemnością sięgnę po kolejny tom.

Na koniec dodam. Żałuję, że tłumaczka nie była konsekwentna w tłumaczeniu wszystkich nazwisk bohaterów w przypisach. Były one kluczowe do zrozumienia większości zagadek wypowiedzianych przez Koszmar.
Wydaje mi się, że też doszło do błędu w tłumaczeniu, gdzie na dziedzińcu Spindle House rośnie trzmielina (Spindle) i jak powinno być jarząb [mączny] (Whitebeam - nazwisko panieńskie matki Elspeth),nie jarzębina (Rowan). Fakt ten tym bardziej został przeze mnie potwierdzony, ponieważ to było jednym z argumentów w kłótni pomiędzy Elspeth a Nerium. Pokazujący, że ojciec Elspeth nadal kocha zmarłą żonę.

8,5/10 ⭐
Totalne zaskoczenie. Jedna z lepszych książek przeczytanych przeze mnie w 2024 roku.
Początkowo ciężko mi było wejść w świat stworzony przez autorkę, ale od kiedy zaczęłam notować najważniejsze fakty i swoje przemyślenia to pochłonął mnie doszczętnie. Urywki Starej Księgi Olch jako wstęp do każdego rozdziału, niesamowicie przybliżał klimat książki i dawał dużo...

Może i nie ma w tej książce spektakularnych pojedynków i bitw, ale klimat i relacja "koszmaru" z główną bohaterką są super;),nawet jeżeli ktoś nie lubi (książąt,szlachty itp) to i tak zakocha się w"koszmarze" :)

Może i nie ma w tej książce spektakularnych pojedynków i bitw, ale klimat i relacja "koszmaru" z główną bohaterką są super;),nawet jeżeli ktoś nie lubi (książąt,szlachty itp) to i tak zakocha się w"koszmarze" :)