-
Artykuły
Dzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostek
11 -
Artykuły
„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee Hye
1 -
Artykuły
Literacki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną Sawicką
2 -
Artykuły
Matura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?
8
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
Pięć miejsc, w których warto by było kogoś zabić
Dobra lokalizacja potrafi sprzedać kryminał. O tym pewnie wie każdy czytelnik. Ale mało kto wie, że dobra lokalizacja potrafi kryminał napisać! W jaki sposób? Podam teraz za przykład moją „Farmę lalek”. Nie dlatego, że zamierzam się nią chwalić (okej, trochę zamierzam), ale dlatego, że pisząc ją – sam to przeżywałem. Akcja dzieje się w Krotowicach, małym miasteczku zagubionym w Karkonoszach. Miasto fikcyjne, ale wzorowane na prawdziwym. Zaczynamy od geografii – góry, oddalenie od dużych ośrodków miejskich, ale jednak dość blisko do Niemiec i rzut kamieniem do Czech. Historia – porzucone tradycje górnicze i zagubione wśród górskich stoków kopalnie uranu, gdzie Rosjanie wydobywali materiał do produkcji swoich bomb atomowych. Kwestie społeczne – dość duże bezrobocie, znacząca, słabo zasymilowana mniejszość romska. Wystarczyło tylko połączyć te wszystkie punkty, żeby fabuła sama się właściwie napisała.
Dobra. Nie zawsze jest tak łatwo. Większość najlepszych miejsc została już „odkryta” i wykorzystana przez konkurencję. Wrocław został spenetrowany przez dziesiątki autorów. Podobnie Poznań i Wielkopolska. Od Gdańska swoją teatrologię rozpoczęła Katarzyna Bonda, a w Gdyni skończy. Lublin to wiadomo – Wroński. Wymieniać można by długo. Ale kilka atrakcyjnych lokalizacji jeszcze pozostało. Oto moje propozycje pięciu miejsc, gdzie warto by było kogoś zabić. Wraz z krótkim uzasadnieniem.
1. Szczecin po wojnie
Określenie „Dziki Zachód” nigdy nie pasowało bardziej do żadnego miejsca, niż do Szczecina po II wojnie światowej. Niepewność czy miasto pozostanie niemieckie, czy będzie należało do Polski. Wędrujące to w jedną, to w drugą stronę masy ludności. Braki żywności, ubrań, epidemie tyfusu i czerwonki. Do tego praktycznie bezkarni radzieccy żołnierze grabiący wszytko, co im wpadnie w ręce. Życie wśród gruzów i ruin.
Po 1945 roku sytuacja się uspokoiła. Ale miasto dalej jest doskonałym materiałem dla „kryminalistów”. Tuż obok znajduje się granica z Niemcami. Co prawda tymi „słusznymi”, ale zawsze. Uruchomiano szczeciński port, ale jego część przeznaczona jest wyłącznie dla Rosjan. Do tego ponura legenda Józefa Cyppeka (skazany na śmierć za zamordowanie młodej kobiety), który miał zabijać dzieci, ćwiartować je i przyrządzać z nich bigos, który potem sprzedawał na jednym z bazarów. A w tle ponura historia pierwszych lat PRL. Czego chcieć więcej?
2. Samolot LOT
Być może pomysł trochę naciągany, ale kto powiedział, że powinienem się ograniczać do miast? Pójdźmy w bardzo konkretny konkret. Jeśli jesteśmy już przy PRLu, to niewiele osób zdaje sobie sprawę, że Polacy znaleźli się wtedy w czołówce porywaczy samolotów na świecie. Szczególnie w latach osiemdziesiątych. Nie były to jednak akty terroryzmu, ale sposób ucieczki na Zachód. Jedną z najczęstszych wybieranych destynacji było Tempelhof – lotnisko w Berlinie Zachodnim. Zaczęto nawet żartobliwie rozwijać nazwę LOT jako Landing On Tempelhof.
No to teraz to sobie wyobraźmy. Ponure lata osiemdziesiąte. W kraju albo panuje stan wojenny, albo niedawno go zniesiono. „Solidarność” została rozbita. Brak nadziei na jakiekolwiek zmiany. Grupa młodych ludzi postanawia porwać samolot rejsowy i uciec na Zachód. Ale podczas lotu coś się nie udaje. Zaczynają ginąć kolejni pasażerowie.
3. Bogatynia
Kawałek Polski wciśnięty pomiędzy Czechy, a Niemcy. Do tego dużą część tego obszaru zajmuje gigantyczna dziura w ziemi – kopalnia węgla brunatnego. Rewersem tejże jest zwałka ziemi, równie ogromna, tworząca księżycowy, ponury krajobraz. Węgiel jest natychmiast transportowany do pobliskiej Elektrowni Turów, której ogromne kominy górują nad okolicą. Łącznie te dwa zakłady zatrudniają prawie jedną trzecią mieszkańców miasteczka . To za ich sprawą Bogatynia jest jedną z najbogatszych gmin w kraju.
Widzę w tym miejscu mroczny kryminał o życiu na pograniczu. Opowieść o miejscu, które niby należy do Polski, ale z perspektywy Warszawy prawie go nie widać. O zamkniętym mikrokosmosie niewielkiego miasteczka, które przypadkiem okazało się być zbudowane w pobliżu bogatych, łatwo dostępnych zbóż i cenie, która się tym wiąże. Podobne tematy eksplorowali Czesi w serialu „Pustkowie”, ale ja ciągle czekam na polską odpowiedź.
4. Wieś łódzka
To już mój prywatny bzik, bo mało widziałem równie przygnębiających, a równocześnie oddziaływujących na moją wyobraźnie miejsc, jak wsie i miasteczka w województwie łódzkim późną jesienią. Niemal płaski krajobraz. Przeorane pola uprawne. Gdzieniegdzie kępki lasów. Do tego domy jednorodzinne ustawione rzędem wzdłuż drogi. Niby każdy inny, ale w jakiś dziwaczny sposób wydają się być identyczne. W pobliżu dwie ważne drogi – autostrada A1 i droga ekspresowa S8, którymi mkną ciężkie tiry, wyjeżdżające z ulokowanych w pobliżu gigantycznych centrów logistycznych. Idealne miejsce na jakieś polskie „Fargo”? Moim zdaniem jak najbardziej tak.
5. Zesłanie
Ostatnie miejsce. Dość ryzykowane. Oddalone geograficznie i historycznie. Środowisko polskich zesłańców na Syberii za czasów carskich. Najwięcej ich tam oczywiście trafiło pod dwóch powstaniach – listopadowym i styczniowym. Ale i w późniejszych latach przywożono tam kolejne grupy naszych rodaków. Widzę więc grupkę nieszczęśliwych więźniów na krańcu świata. Wśród śniegów, dzikiej przyrody, marzących o powrocie do Ojczyzny. Obok nich tubylcy, którzy wciąż wierzą w duchy tajgi i pogańskiej bóstwa oraz Rosjanie gotowi zrobić wszystko, żeby podbić i zniewolić tę srogą, pierwotną krainę. Tam właśnie przecinają się ścieżki przedstawicieli trzech pokoleń polskich spiskowców. A co jeśli ich spotkanie nie było przypadkowe? Jeśli kryje się za tym historia rozpisana na kilka dziesięcioleci, pełna mrocznych sekretów, zdrad i nieoczekiwanych zwrotów akcji? Aż chciałoby się wziąć taką powieść do ręki.
Pewnie się Państwo zastanawiacie, czemu dzielę się z Wami tymi pomysłami, zamiast samemu je wykorzystać. Prawda jest taka, że pewne lokalizacje zostawiłem dla siebie. Natomiast tych, które Państwu przedstawiłem, z kilku przyczyn raczej nie uda mi się wykorzystać. Czasami na przeszkodzie stoi brak czasu, czasami wiedzy. Ale bardzo, bardzo bym chciał przeczytać kryminały, który dzieją się w przedstawionych miejscach. Może ktoś się pokusi?
---
Wojciech Chmielarz - przede wszystkim pisarz. Autor serii kryminałów o komisarzu Jakubie Mortce (Podpalacz, Farma lalek, Przejęcie, Osiedle Marzeń) oraz cyklu gliwickiego (Wampir, Zombie). A także czasami dziennikarz, analityk, ekspert do spraw białego wywiadu oraz wywiadu gospodarczego
Powiązane artykuły
komentarze [58]
My tu gadu, gadu, a życie samo podsuwa pomysły:
http://metrowarszawa.gazeta.pl/metrowarszawa/7,141637,21597256,ze-stawu-na-terenie-szpitala-psychiatrycznego-w-tworkach-wylowiono.html#Czolka3Img
Tytuł dyskusji niesmaczny. Nie interesuje mnie, że to taka konwencja (że to fikcja, że my się tak bawimy), mnie to po prostu nie bawi. Jasne wszystko może być zabawą - całe życie. Nie chodzi też o to, że akurat jestem po lekturze książki obozowej, ale łączenie promocji siebie i dość niskich lotów podprogowe zachęcanie do udziału w temacie, dyskusji i napędzania czytelników...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Kryminał bez trupa to żadne wyzwanie. W kryminale nie chodzi o zwłoki, ale o zagadkę i o śledztwo. Jasne, najcięższe przestępstwa i najbrutalniejsze zajścia sprzedają się najlepiej, ale nie to jest sednem i miłośnik kryminałów, nie krwawej jatki, ale właśnie kryminałów, będzie równie zadowolony z czytania o porwaniu, kradzieży czy nawet tajemniczym znikaniu cukierków -...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Monika, jeśli chodzi Ci o kryminałki Chmielewskiej dla dzieci, pewnie masz na myśli cykl o przygodach rodzeństwa- Janeczki i Pawełka, którzy mieli upodobania do rozwiązywania zagadek (i super-psa, bez którego wiele rzeczy ciężko byłoby jakoś złożyć w całość). Tytuły to "Nawiedzony dom", "Skarby" itd (cykl nazywa się po prostu "Janeczka i Pawełek").
Caramel, Twojego...
@Beata-Chiara
W jednym się z Tobą nie zgodzę, offtopy są dobre, byleby były uporządkowane i nie zagłuszały głównego wątku - czasem są nawet od niego ciekawsze, bo przecież powstają często wtedy, kiedy coś, jakaś poboczna myśl nas zainteresuje i wciągnie bardziej, niż temat główny.
Owszem, są w takie O.T. . Może masz tutaj rację, jeśli wzbogacają główny temat dyskusji. Chodzi mi o te, które zbyt odbiegają od tematu dyskusji (zwykle wydziela się takie OffTopy do oddzielnego wątku). Ale to nie ta sytuacja co tutaj 😉.
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Opinia o niesmacznym tytule to fakt - w sensie tak uważam.
Sztuką jest napisać kryminał, gdzie miejsce akcji, czas akcji, intryga nie są ważne, tylko co z tego wynosimy. Gdy dostajemy pytania o naturę człowieka, to wtedy jest ciekawe.
Chyba, że kryminały maja być czystą rozrywką.
Tak uważam i tyle, bo to moja opinia (tylko i aż), co nie znaczy, że pod wpływem argumentów...
Caramel, myślę że nie ma sensu przekonywać Cię do kryminałów, jeżeli już kilka przeczytałeś i stwierdziłeś, że to "nie Twoja bajka". Chodzi mi właśnie o to- czy nie lubisz, bo się zraziłeś, czy "z definicji" i można Ci coś polecić? (W tym drugim przypadku z chęcią poleciłabym Ci kilka pozycji "bez krwi i flaków", za to z interesującą fabułą- choćby "Nie gaś...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
@Beata-Chiara
Dzięki za chęć polecenia lektur (i jeden tytuł). Przeczytałem kilka kryminałów w życiu - Agatha Christie i Conan Doyle (jak widać, to było w młodości).
W książkach beletrystycznych, niezależnie od kostiumu, szukam frapujących ludzkich charakterów, niebanalnych wyborów życiowych, problemów egzystencjalnych (to brzmi trochę jak zapytanie kandydatki na Miss...
Rozumiem 😉. Agatha Christie nazywana jest "Królową Kryminału" i to jest klasyka- wypada znać (jeżeli ktoś lubi ten rodzaj literatury), ale nie każdy musi lubić.
Ja najbardziej cenię sobie grę na ludzkich emocjach, czyli może bardziej thillery niż kryminały? (Choć np niektóre powieści Joanny Chmielewskiej, wcale nie "wionące grozą", zawsze pozostaną w mojej pamięci i czasem...
Szpital dla gruźlików w Wolicy za Kaliszem, na odludziu, w lesie. Nie wiem, czy jest tam nadal, może zamieniono go w jakieś spa.
Popieram wsie i miasteczka w Łódzkiem, choć myślę, że i inne rejony Polski też by się sprawdziły.
W sumie "kupuję" każde miejsce, bo wierzę, że uda się Panu stworzyć tam odpowiedni dla kryminału klimat. Przeczytałam te, które Pan już napisał i...
Mnie przychodzi na myśl warszawska Praga, czy każda dzielnica innego miasta mająca opinię "nienajlepszej" (choć akurat w przypadku Pragi powoli to się zmienia).
Kolejne miejsce- teatr albo kino zamknięte "po godzinach", ale to już bywało wykorzystywane (szczególnie w filmie).
Oczywiście las- czy to zwykły, podmiejski, czy też mający jakąś specjalną historię- choć i tutaj...
Tylko proszę bez demonizowania Pragi!
Blokowisko to niezłe miejsce. A najlepiej jeszcze takie bloki z przejściowymi piwnicami.
Co do szpitali to mam gęsią skórkę, gdy wspominam szpital MSW w Złocieńcu, nad jeziorem Kańsko. Samotny szpital w środku lasu, nad dzikim jeziorem. Schowałem się tam, gdy w czasie wycieczki rowerowej złapała mnie burza. Od razu sobie pomyślałem,...
Nie chodziło mi o demonizowanie Pragi (sama mam z tą dzielnicą dużo wspólnego, swojego czasu tam też mieszkałam, a mój mężczyzna z Pragi pochodzi 🙂). Po prostu np weźmy Brzeską czy Inżynierską- wymarzone klimaty na jakąś kryminalną aferę... (Swoją drogą byłam przy tym, jak na Kijowskiej znaleziono zwłoki bezdomnego mężczyzny- znaleziono go starym magazynku przy...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Ja mieszkałem krótko przy pl. Hallera. Tak, na Pradze jest jeszcze sporo starych kamienic, które tworzą niesamowity klimat.
Miłego dnia!:)
mogę Wam zaproponować wiele miejsc w jednym wyrazie: BIESZCZADY... każda wieś, każde miasteczko. Zacisza Połonin, leśna granica państwa... eh ileż tu zbrodni... pozdrawiam.
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Szczerze, to bardziej niż wieś łódzka rozwalają mnie po pegieerowskie osiedla na Pomorzu. Jest szary listopadowy dzień. Jedziesz jakąś zapomnianą, wojewódzką drogą, wzdłuż której ciągnie się jakiś na wpół rozwalony mur, który w pewnym momencie się urywa. Wtedy dostrzegasz samotny blok dwu- trzy- piętrowy, który stoi samotnie w polu. Do niego prowadzi jakaś dziurawa,...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Z racji tego, że moja babcia była księgową w czasach funkcjonowania pegeerów, moj tato wychowywał się właśnie w takich blokach. Czesto wracamy w jego rodzinne strony i odwiedzamy miejsca jak te, które opisałeś. Szczerze mówiąc te popeegerowskie bloki,osiedla i wioski są dla mnie ulokowane jakby gdzieś na końcu świata, a świat o nich zapomniał. Dodatkowo ma się wrażenie...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Świetne. Faktycznie, tak tam jest. Ale Pomorze (za wyjątkiem Gdańska) odwiedzam bardzo rzadko. Zapomniałem o tych krajobrazach. Do tego tam jest świetny kontrast pomiędzy właśnie ośrodkami, które Pan opisał, a leżącymi kilkanaście kilometrów dalej luksusowymi ośrodkami wczasowymi.
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Witam serdecznie. Ja zaproponuje budynek szkolny lub boisko szkolne...nauczyciel - uczen a moze nauczyciel - nauczyciel....?
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Szkoła jest ważnym miejscem w nadchodzącym moim "Zombim". Poza tym ma Pani oczywiście rację. Szkoła to fantastyczne miejsce dla kryminału.
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Z checia przeczytam ta ksiazke...obserwuje srodowisko szkolne juz od kilku lat, wczesniej od strony uczniowskiej ławki teraz nauczycielskiego biurka...:)
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Chory pomysł. Chora dyskusja. I to są moje jedyne zdania dotyczące tematu i nie zamierzam odpowiadać ani uczestniczyć w tej dyskusji. Natomiast Szanownemu Autorowi proponuję kolejne tematy: jak poćwiartować człowieka, jak wydostać mózg z trupa, żeby nie uszkodzić czaszki... itd, itp. Jak już iść, to po całości. Przepraszam, żenada. I tylko smutno, że niektórzy moi Znajomi...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Dobry wieczór Panu. Zdaję sobie sprawę, że można oburzać się na taki temat, ale chyba trochę zbyt dosłownie podszedł Pan do tego... Chodzi przecież o literaturę kryminalną, nie każdy musi ją lubić, ale morderstwo jest tam czymś niezbędnym, toteż autor podrzucił tylko kilka pomysłów na oryginalny pomysł NA KSIĄŻKĘ, reprezentującą ten gatunek. Nikt w końcu nie namawia nikogo...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Mało problematyczne zagadnienia
- " jak poćwiartować człowieka" - jak każdego innego dużego ssaka jedyny problem może sprawić podział tułowia ale odrobina zgłębienia tematu rozbioru półtusz wieprzowych podpowiada co i jak
-"jak wydostać mózg z trupa, żeby nie uszkodzić czaszki" - tak jak Egipcjanie, przez nos.
A na poważnie - szokujące jest że ktokolwiek w tekście...
Aż strach w takim razie pomyśleć jakie oburzenie mógłby wywołać tekst dotyczący pomysłów na książkę erotyczną :)
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Dziwny głos. Nie sądzę, by erotyka była czymś bardziej oburzającym niż przemoc i zabójstwa. Na marginesie- po co czytać erotyczne książki, wszak każdy może się tym zająć w świecie rzeczywistym. Podążać tropem zabójcy, to już jednak nie bardzo...
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Idąc tym tropem, po co czytać o tańcu, o szydełkowaniu, o spacerach z psem, kotem, chomikiem... Po co w ogóle czytać jeśli można się tym zając w realu;)
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Zbędna trywializacja zagadnienia. Czy rzeczywiście o spacerach z psem i chomikiem czyta się z wielkim zainteresowaniem? Pozazdrościć samozaparcia. Napisałem o intrydze kryminalnej i zabójcach. W realu chyba niewielu z nas ma z nimi do czynienia nieprawdaż?
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Moja wypowiedź była trywialna i taka miała być, bardzo się cieszę, ze zauważyłeś;D
A o spacerze z psem albo i bez niego można pisać bajecznie ciekawie, ba, podczas tegoż spaceru niejedno może się przytrafić, także rzeczone morderstwo.
Ilu ludzi tyleż upodobań. I nie to fajne co jest fajne, tylko to co się komu podoba;D
Takowych wciągających opisów wędrujących i defekujących się niejako przy okazji zwierzaków nie znam. Ale może i zbyt mało czytałem powieści kynologicznych :) A poza tym pozdrawiam :)
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post
Wszystko przed Tobą, trzymam kciuki;D
Pozdrawiam również:)
Wieś,lubię kryminały.Które się toczą na wsi.
Od siebie bym dodał,też pięć:
-Ogród Zoologiczny
-Dom Dziecka
-Muzeum Wojska Polskiego
-Cyrk
-Wydawnictwo Literackie.
W ogrodzie zoologicznym już było: Wioska morderców. Cyrk, z elementami boksu mamy u Nesbo Człowiek - Nietoperz, a muzeum nie kojarzę. Dom dziecka to dość makabryczny pomysł, choć już u Agaty Christie dzieci padały ofiarami zbrodni: Wigilia Wszystkich Świętych
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej
Kiedyś czytałem,taki kryminał.Niestety nie pamiętam tytułu :-( akcja toczyła się w Anglii.Tam,było właśnie takie zdarzenie.
Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post