W tym roku 11 listopada szczęśliwie przypada w piątek, co daje nam trzy dni wolnego! Trzy dni, w czasie których można spokojnie nadrobić jakieś czytelnicze zaległości. Zobaczcie jakie lektury na ten weekend wybraliśmy. A w związku z tym, że 11 listopada to Dzień Niepodległości, to zdecydowaliśmy się na polskie autorki i autorów.

Tak się przypadkiem złożyło, że rozpoczęłam czytanie Co byś powiedział sobie młodemu w dniu swoich kolejnych urodzin. Rozmówcy Katarzyny Bielas są ludźmi starszymi ode mnie, bardziej doświadczonymi i zadawanie im tytułowego pytania było/jest zdecydowanie bardziej zasadne niż w przypadku mojej osoby. Niemniej, autorefleksja na ten temat była nieunikniona.

Pani chce rozmawiać o naprawianiu życia - odpowiada dziennikarce Stefan Chwin. I trafia w punkt, bo taki jest chyba główny zamysł autorki. Te wysłuchane przez nią rachunki sumienia to nie tylko historie o życiowych sukcesach, ale też o błędach, ich konsekwencjach, o samych chęciach ale też o konkretnych próbach zmian. Sporo w nich praktycznych rad, przestróg, ale i troszkę, nieuniknionego chyba, moralizatorskiego mędrkowania. Nie pada jednak żadna „złota” recepta na dobre życie, takie, którego by się człowiek nie wstydził, ani go nie żałował. Według mnie, na szczęście. Jak powiedział pan Cezary Harasimowicz, jeden z rozmówców pani Bielas, co komu pisane, musi się zdarzyć.

Są takie dni, kiedy nie wiem, co chcę czytać. Niestety zdarzają się one częściej niż można by się tego spodziewać, biorąc pod uwagę piastowane przeze mnie stanowisko. Nie mam wtedy najmniejszej ochoty na kończenie którejkolwiek z rozbabranych przeze mnie lektur – Terry Pratchett mnie mierzi (proszę o wybaczenie), kryminały nudzą, fantastyka przytłacza, erotyka odrzuca. Chodzę wtedy z kąta w kąt i marudzę – „poczytałabym coś”. Do złudzenia przypomina to powtarzanie „zjadłabym coś” i otwieranie po raz enty pustej lodówki z nadzieją, że może jednak tym razem, zmaterializuje się coś, co zaspokoi głód. I tak samo jest z głodem książkowym – staję przed regałami, otwieram kindle'a i tępo wpatruję się w grzbiety i listy tytułów licząc, że coś zaskoczy, że coś przykuje moją uwagę. Kiedy ostatnio odwiedził nas w redakcji Piotr z Czwartej Strony byłam właśnie w takim nastroju, że przeczytałabym coś treściwego, coś mięsistego, coś, co mnie zachwyci. Piotr jak na prawdziwego marketingowca i znawcę książek przystało wyciągnął z torby, niczym królika z kapelusza, powieść Szpagat i powiedział: Masz. Czytaj. Spodoba Ci się. Spodobała mi się okładka. Spodobał mi się blurb Jarosława Czechowicza. Czy spodoba mi się sama książka? Zobaczymy. Piotr – mam nadzieję, że się nie zawiodę!

Nie miałem sprecyzowanych planów czytelniczych na nadchodzący długi weekend. Pewnie doczytywałbym coś z rozgrzebanych przeze mnie i nie dokończonych książek. Taka nonszalancja jest dla mnie sytuacją nową i niepokojącą. Zazwyczaj grzecznie zaczynam kolejną powieść dopiero po skończeniu ostatniej strony poprzedniej. Dodatkowy wolny dzień byłby zatem okazją do uporządkowania półki „Teraz czytam”. Okazuje się, że nic z tego. Kiedy nasza redaktor naczelna wpadła jak burza do pracy, wiedziałem, że zaraz zmrozi wszystkich pytaniem: Kto czyta w weekend?. Tym razem jednak dodała: Ale jest 11 listopada. Ma być patriotycznie... a przynajmniej po polsku. Podjąłem wyzwanie. Jako rodowitemu poznaniakowi 11 listopada kojarzy się z wesołym świętem, paradą na ul. Św. Marcin i opychaniem się rogalami. Obcy do jest mi patos oficjalnych obchodów Święta Niepodległości. Co by tu wybrać, żeby było wystarczająco patriotycznie? Na początku pomyślałem, może coś z klasyki? Do głowy przyszedł mi „Trans-atlantyk” Gombrowicza. Lubię, ale chyba nie jestem w nastroju. Później zacząłem kombinować w inną stronę. Kto wie czy nie powinienem przeczytać czegoś z literatury faktu? Może zatem sięgnąć po Grossa, Kąckiego albo Tryczyka? To też nie to, o co mi chodzi. Długo zachodziłem w głowę, o czym by tu dla Was napisać. Aż odpowiedź nasunęła się sama. Kalendarium na naszej stronie głównej podpowiedziało mi, że 8 listopada 93 urodziny obchodził Józef Hen. Rocznica ta opatrzona była takim cytatem z „Pingpongisty”: Powiedziano: „nie zabijaj” - to brzmi nazbyt ogólnikowo. Jestem przekonany, że gdyby powiedziano: „nie zabijaj w piątki”, liczba zabójstw w te dni znacząco by zmalała. Bardzo bliski jest mi podobny klimat. Idealnie, uznałem, przecież jedna jego książka od dawna leżakuje na półce „Chcę przeczytać”. Oto jej chwila! Najbliższy weekend spędzę z tomem opowiadań Szóste, najmłodsze.

A Wy z jaką książką spędzicie długi weekend?