Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest długa lecz czyta się ją dość szybko i lekko, mimo ilości opisów ani razu nie przytłaczały one fabuły, wręcz ją urozmaicały, przenosząc wyobraźnię do niesamowitego miasta -Bombaju. Cieszyłam się, że pojawiał się wątek miłości dzięki czemu książka była ciekawsza. Pojawiały się ciekawe wątki, kultura i zwyczajne życie slumsów jak i np. mafii. Najpiękniejszy był wątek przyjaźni, który jak zawsze dobrany w odpowiednie słowa wzrusza większość czytelników. Niektóre przemyślenia były dość ciekawe i wart przemyślenia ich głębiej, dla mnie dobra książka, na pewno sięgnę po część drugą.

Książka jest długa lecz czyta się ją dość szybko i lekko, mimo ilości opisów ani razu nie przytłaczały one fabuły, wręcz ją urozmaicały, przenosząc wyobraźnię do niesamowitego miasta -Bombaju. Cieszyłam się, że pojawiał się wątek miłości dzięki czemu książka była ciekawsza. Pojawiały się ciekawe wątki, kultura i zwyczajne życie slumsów jak i np. mafii. Najpiękniejszy był...

Piękna, wzruszająca opowieść. Oskar mimo, że ma tylko 10 lat przekonał się na własnej skórze, że życie niestety nie jest wieczne. Chłopiec odkrywał sens życia umierając. Pięknie przedstawiona jest przyjaźń z Panią Różą, która uświadamia go, że z chorobą jest jak ze śmiercią. Jest faktem. Nie jest żadną karą. Także idealnie jest przedstawione, że czasem najbliżsi (tutaj rodzice Oskara) czasem nie mogą się dogadać, ich emocje i czyny są źle zrozumiane, mimo tak dobrych intencji. Bardzo warto przeczytać, krótka, zwięzła i z przekazem, polecam

Piękna, wzruszająca opowieść. Oskar mimo, że ma tylko 10 lat przekonał się na własnej skórze, że życie niestety nie jest wieczne. Chłopiec odkrywał sens życia umierając. Pięknie przedstawiona jest przyjaźń z Panią Różą, która uświadamia go, że z chorobą jest jak ze śmiercią. Jest faktem. Nie jest żadną karą. Także idealnie jest przedstawione, że czasem najbliżsi (tutaj...

Książka mi się nie dłużyła, moim zdaniem nawet ciekawa, może przez to, że rzadko mam styczność z książkami w których akcja rozgrywa się p.n.e. Przejrzyście pokazane, że tragedie zdarzają się wszędzie, trzeba zapomnieć o strachu,jaki wywołały i zacząć odbudowę.

Książka mi się nie dłużyła, moim zdaniem nawet ciekawa, może przez to, że rzadko mam styczność z książkami w których akcja rozgrywa się p.n.e. Przejrzyście pokazane, że tragedie zdarzają się wszędzie, trzeba zapomnieć o strachu,jaki wywołały i zacząć odbudowę.

„W jednej stronie świata ludzie męczą się, żeby się wyżywić, a w drugiej płacą za to, żeby zgubić wagę.” Smutna prawda o dzisiejszych czasach. Ciekawa książka którą warto przeczytać.

„W jednej stronie świata ludzie męczą się, żeby się wyżywić, a w drugiej płacą za to, żeby zgubić wagę.” Smutna prawda o dzisiejszych czasach. Ciekawa książka którą warto przeczytać.

Książka składa się z 4 historii. Każda ma swoje, indywidualne, głębsze przesłanie. Siostry Barbarin- ciekawa, nie przewidziałam zakończenia, zaskakująca. Mademoiselle Butterfly- wzruszająca, ckliwa, pełna uczuć, ciekawe były postępowania i odczucia bohaterów, wart uwagi głębszego zainteresowania. Zemsta i przebaczenie osobiście najmniej przypadła mi do gustu, może dlatego, że poczynania bohaterów i ich tok myślenia był dla mnie lekko odrażający. Narysuj mi samolot, najkrótsza lecz do gustu przypadła mi najbardziej, znów pełna emocji, a także przyjaźni między zupełnie innymi osobami, która została przedstawiona na moje idealnie.

Książka składa się z 4 historii. Każda ma swoje, indywidualne, głębsze przesłanie. Siostry Barbarin- ciekawa, nie przewidziałam zakończenia, zaskakująca. Mademoiselle Butterfly- wzruszająca, ckliwa, pełna uczuć, ciekawe były postępowania i odczucia bohaterów, wart uwagi głębszego zainteresowania. Zemsta i przebaczenie osobiście najmniej przypadła mi do gustu, może dlatego,...

Banalna? Zbyt mocne określenie, czyta się szybko i lekko. Nie powiem czuję lekki niedosyt lecz myślę, że to przez to, że książka jest po prostu cieniutka. Co jakiś czas można się zatrzymać nad danym zdaniem, podsumowaniem, które wręcz skłania do uniesienia kącika ust. „Od prawdy zawsze wolałem niepewność” i to jest to nad czym będę dziś rozmyślać:) Jak zawsze Schmitt w moich oczach rządzi.

Banalna? Zbyt mocne określenie, czyta się szybko i lekko. Nie powiem czuję lekki niedosyt lecz myślę, że to przez to, że książka jest po prostu cieniutka. Co jakiś czas można się zatrzymać nad danym zdaniem, podsumowaniem, które wręcz skłania do uniesienia kącika ust. „Od prawdy zawsze wolałem niepewność” i to jest to nad czym będę dziś rozmyślać:) Jak zawsze Schmitt w...

Nieco cięższa niż jego inne książki, moim zdaniem trochę kontrowersyjna (chodzi o lekkie wgłębienie w religie, każdy może inaczej sobie zinterpretować, także negatywnie przedstawione tam urywki), dość ciekawa, zakończenie przewrotne, nie zawiodłam się. Uważam, że warto ją przeczytać i odpowiedzieć sobie samemu na wszystkie tam pytania, lub chociaż spróbować.

Nieco cięższa niż jego inne książki, moim zdaniem trochę kontrowersyjna (chodzi o lekkie wgłębienie w religie, każdy może inaczej sobie zinterpretować, także negatywnie przedstawione tam urywki), dość ciekawa, zakończenie przewrotne, nie zawiodłam się. Uważam, że warto ją przeczytać i odpowiedzieć sobie samemu na wszystkie tam pytania, lub chociaż spróbować.

Coś innego, bardzo fajna i szybko się czyta, polecam

Coś innego, bardzo fajna i szybko się czyta, polecam

Sympatyczna, godna czasu i uwagi, a może bym ją nazwała i szlachetną. Bardzo miło wyobrażało mi się całą akcję. Ta książka ma w sobie coś co porusza. Piękna historia o miłości, tak bezgranicznej. Aż chciałoby się chodź przez chwilę poczuć to co przytrafiło się bohaterom.

Sympatyczna, godna czasu i uwagi, a może bym ją nazwała i szlachetną. Bardzo miło wyobrażało mi się całą akcję. Ta książka ma w sobie coś co porusza. Piękna historia o miłości, tak bezgranicznej. Aż chciałoby się chodź przez chwilę poczuć to co przytrafiło się bohaterom.

8 znakomitych historii, każda zapierająca wdech w piersiach. Żadne puste romansidło, realistyczne przypadki wywołujące u mnie śmiech ale także smutek, łzy, współczucie, złość. Po każdej robiłam przerwę i o niej rozmyślałam z uśmiechem na twarzy. Szybko się czyta oraz się nie nudzi, na pewno jeszcze kiedyś przeczytam ją po raz kolejny.

8 znakomitych historii, każda zapierająca wdech w piersiach. Żadne puste romansidło, realistyczne przypadki wywołujące u mnie śmiech ale także smutek, łzy, współczucie, złość. Po każdej robiłam przerwę i o niej rozmyślałam z uśmiechem na twarzy. Szybko się czyta oraz się nie nudzi, na pewno jeszcze kiedyś przeczytam ją po raz kolejny.

Cóż za wzruszająca książka która zostanie w mojej pamięci na długie lata. Łzy płynęły mi po policzkach większość czasu. Isabell była w pełni świadoma własnego losu, jednak walczyła z chorobą, nie pozwalając jej się pokonać. Pokazane jest jak ważne jest wsparcie bliskich oraz nadzieja. Można się bardzo obszernie rozpisać na ten temat, jednak uważam, że trzeba ją samemu przeczytać i doznać uczucia z nią związane.

Cóż za wzruszająca książka która zostanie w mojej pamięci na długie lata. Łzy płynęły mi po policzkach większość czasu. Isabell była w pełni świadoma własnego losu, jednak walczyła z chorobą, nie pozwalając jej się pokonać. Pokazane jest jak ważne jest wsparcie bliskich oraz nadzieja. Można się bardzo obszernie rozpisać na ten temat, jednak uważam, że trzeba ją samemu...

Wspaniała książka, zresztą jak każda Eric'a Emmanuel'a Schmitt'a. Pomimo tylko 74 stron niesie za sobą znakomite przesłanie, żeby zacząć wierzyć w siebie, nie powracać do traumy z przeszłości, nigdy się nie poddawać, nie poddawać się przesądom. Widzieć rzeczywistość taką, jaką jest.
"Masz ograniczoną percepcję z własnej winy, bo widzisz tylko to, co nałożysz sobie na nos: swoje uprzedzenia."
"Celem nie jest koniec drogi, tylko posuwanie się naprzód." W życiu także jest ważna szlachetność, skromność, aby nie popaść w samozachwyt, samouwielbienie.
"Życie nie jest ani grą, ani meczem, bo gdyby tak było, byliby tacy, co wygrali." Ważne aby w życiu nie popaść w rutynę, każdego takiego samego dnia. Zawsze można coś zmienić, na lepsze. "Żyć powoli na tym polega tajemnica szczęścia." Odnaleźć w sobie spokój ducha, i zawsze szukać rozwiązania swojego problemu.
Bardzo polecam tą książkę, każdemu bez względu na wiek. :)

Wspaniała książka, zresztą jak każda Eric'a Emmanuel'a Schmitt'a. Pomimo tylko 74 stron niesie za sobą znakomite przesłanie, żeby zacząć wierzyć w siebie, nie powracać do traumy z przeszłości, nigdy się nie poddawać, nie poddawać się przesądom. Widzieć rzeczywistość taką, jaką jest.
"Masz ograniczoną percepcję z własnej winy, bo widzisz tylko to, co nałożysz sobie na nos:...

Niezwykła książka pouczająca jak najbardziej kochać życie, wzruszająca do łez, ukazująca najważniejsze wartości życia.
"Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy."

Niezwykła książka pouczająca jak najbardziej kochać życie, wzruszająca do łez, ukazująca najważniejsze wartości życia.
"Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy."

Zabawna, czasami smutna jednak bardzo wciągająca historia wakacyjna głównego bohatera. Ukazuje najważniejsze wartości w życiu takie jak: miłość, przyjaźń czy rodzina.

Zabawna, czasami smutna jednak bardzo wciągająca historia wakacyjna głównego bohatera. Ukazuje najważniejsze wartości w życiu takie jak: miłość, przyjaźń czy rodzina.

"Żyć powoli, na tym polega tajemnica szczęścia."
Ta książka bardzo przypadła mi do gustu. W moich oczach jako bardzo pozytywną osobą przedstawił się "Arab", wypowiedział dużo zdań skłonnych do przemyśleń. Jego sposób bycia mnie intrygował bardzo pozytywnie. Ukazana jest wartość słów oraz czynów, to one pozostają nam jako wspomnienie po straconej osobie.

"Żyć powoli, na tym polega tajemnica szczęścia."
Ta książka bardzo przypadła mi do gustu. W moich oczach jako bardzo pozytywną osobą przedstawił się "Arab", wypowiedział dużo zdań skłonnych do przemyśleń. Jego sposób bycia mnie intrygował bardzo pozytywnie. Ukazana jest wartość słów oraz czynów, to one pozostają nam jako wspomnienie po straconej osobie.