Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Według mnie tom 2 jest lepszy od 1. W dalszym ciągu irytowała mnie postawa Belli, ale tym razem aż tak mnie to nie raziło.

Według mnie tom 2 jest lepszy od 1. W dalszym ciągu irytowała mnie postawa Belli, ale tym razem aż tak mnie to nie raziło.

Dobra książka, ale......autorka cały czas twierdzi, że nie namawia kobiet do zaprzestania dbania o siebie, a ja chwilami odnosiłam wrażenie, że przeczy swojej tezie. Z jednej strony czułam się przekonana co do słuszności argumentów autorki, bo nie można zaprzeczyć, że ma rację, ale z drugiej strony coś mi " zgrzytało". Ogólnie polecam!

Dobra książka, ale......autorka cały czas twierdzi, że nie namawia kobiet do zaprzestania dbania o siebie, a ja chwilami odnosiłam wrażenie, że przeczy swojej tezie. Z jednej strony czułam się przekonana co do słuszności argumentów autorki, bo nie można zaprzeczyć, że ma rację, ale z drugiej strony coś mi " zgrzytało". Ogólnie polecam!

Przeczytałam książki Blanki Lipińskiej, bo byłam ciekawa dlaczego wywołują tyle kontrowersji. Pierwszy i drugi tom przyprawiły mnie o palpitacje serca i to nie ze względu na dziką rozkosz, która ogarnęła mnie po przeczytaniu kolejnych rozdziałów. Wręcz przeciwnie....
Trzeci tom jest nieco lepszy od poprzednich, ale wywołał u mnie ogromną irytację. Główna bohaterka jest niezrównoważona, rozchwiana emocjonalnie, a sposoby jej postępowania są patologiczne, żałosne i czasem bardzo płytkie.
Według mnie wątek Laury i Massimo został zakończony bardzo nieudolnie. Jednym słowem zakończenie tej niecodziennej historii zostało koncertowo skopane. W pierwszej części autorka przedstawiła nam owładniętego chorą fascynacją Massima i jego pokręcone relacje z Laurą, druga część była kontynuacją z nie do końca wyjaśnionym zakończeniem, który zwolenników zapewne przyprawił o szybsze bicie serca, a w trzeciej części okazuje się, że dwie wcześniejsze były bez sensu.
" Kolejne 365 dni" zirytowały mnie tak jak żadna inna książka.
Czytacie na własną odpowiedzialność.

Przeczytałam książki Blanki Lipińskiej, bo byłam ciekawa dlaczego wywołują tyle kontrowersji. Pierwszy i drugi tom przyprawiły mnie o palpitacje serca i to nie ze względu na dziką rozkosz, która ogarnęła mnie po przeczytaniu kolejnych rozdziałów. Wręcz przeciwnie....
Trzeci tom jest nieco lepszy od poprzednich, ale wywołał u mnie ogromną irytację. Główna bohaterka jest...