Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka była wszystkim tym czego od niej oczekiwałam. Trafnie została w niej pokazana przemiana zwykłych obywateli w potwory, które są w stanie zrobić wszystko dla odrobiny wody. Jeśli myślisz, że nie zrobiłbyś/zrobiłabyś czegoś potwornego dla wody to rzeczywistość mogłaby Cię mocno zweryfikować. Jedna z lepszych książek tego typu. Bardzo polecam

Ta książka była wszystkim tym czego od niej oczekiwałam. Trafnie została w niej pokazana przemiana zwykłych obywateli w potwory, które są w stanie zrobić wszystko dla odrobiny wody. Jeśli myślisz, że nie zrobiłbyś/zrobiłabyś czegoś potwornego dla wody to rzeczywistość mogłaby Cię mocno zweryfikować. Jedna z lepszych książek tego typu. Bardzo polecam

Niestety zawiodłam się. Spodziewałam się tutaj więcej akcji a nie otrzymałam jej. Możliwe, że jakbym przeczytała ją przed The Last of Us to może nie miałabym tak dużych oczekiwań. Dialogi niestety były często irytujące, nic nie wiemy o bohaterach - ciężko się z nimi zżyć. Zakończenie można przewidzieć. Książka ma 2 momenty, które chwyciły mnie za serce [możliwy spojler] - wątek z piwnicą i dzieckiem. Szczerze to może właśnie czegoś takiego oczekiwałam - brutalnej rzeczywistości ale wyszło trochę mdłe. No cóż, przeczytam za kilka lat to może dostrzegę większą wartość tej książki, na razie niestety jej nie dostrzegam.

Niestety zawiodłam się. Spodziewałam się tutaj więcej akcji a nie otrzymałam jej. Możliwe, że jakbym przeczytała ją przed The Last of Us to może nie miałabym tak dużych oczekiwań. Dialogi niestety były często irytujące, nic nie wiemy o bohaterach - ciężko się z nimi zżyć. Zakończenie można przewidzieć. Książka ma 2 momenty, które chwyciły mnie za serce [możliwy spojler] -...

Nie podobała mi się ta książka niestety. Moim zdaniem prezentuje ona toksyczny feminizm - wszyscy faceci są źli. Tak samo zakończenie było straszne. Wielki władca przez całą książkę prezentuje postać tyrana a na samym końcu nagle odpuszcza i boi się swojej własnej córki. Z tego co pamiętam to ona na końcu ma jakieś moce (?) - one też się wzięły nagle znikąd. Przemowa na końcu ma oczywiście sporo dobrego przesłania ale jakoś nie pasował mi taki długi monolog jako zakończenie - jest to bardzo sztuczne moim zdaniem. Lepiej jakby książka to przemycała w trakcie wartości a nie dała taką sztuczną ekspozycje.

Nie podobała mi się ta książka niestety. Moim zdaniem prezentuje ona toksyczny feminizm - wszyscy faceci są źli. Tak samo zakończenie było straszne. Wielki władca przez całą książkę prezentuje postać tyrana a na samym końcu nagle odpuszcza i boi się swojej własnej córki. Z tego co pamiętam to ona na końcu ma jakieś moce (?) - one też się wzięły nagle znikąd. Przemowa na...

Myślę, że książka w 95% spełniła moje oczekiwania. Jest to bardzo dobra książka pokazująca wiele ciekawych wątków polityczno-społecznych. Jest ona bardziej skupiona na władzy i jest pokazana druga perspektywa dlatego bardzo polecam osobom, które przeczytały Igrzyska - bardzo dopełnia to tę serię. Ilość nawiązań jakie znalazłam w tej książce bardzo podniosła moją ocenę (uwielbiam takie odniesienia). Postać Snowa jest bardzo dobrze wykreowana - mamy ambitnego, mądrego ucznia, który chce coś osiągnąć ale także taką osobę, która patrzy na ludzi pod kątem jak ONI mogą mu pomóc w zrealizowaniu celu. Bardzo ciekawa postać z mnóstwem poglądów i niestety trafnych opinii na temat kontroli. Warto szukać tutaj właśnie tych wątków bo są bardzo trafne i pokazują właśnie do czego może doprowadzić zbytnia kontrola. Myślę, że polecałabym to osobom starszym albo dojrzałym bo mam wrażenie, ze wtedy można wyciągnąć więcej z tej książki. To samo tyczy się Igrzysk Śmierci - może być rozrywką dla młodszych ale po ponownym przeczytaniu, będąc starszym można dostrzec drugie dno. Jedyne co mi niestety odbiera pełną satysfakcję z przeczytania książki to zakończenie - bardzo niejednoznaczne, przynajmniej dla mnie. Możliwe, że nie do końca zrozumiałam postępowanie Snowa ale myślę, że to kwestia do przemyślenia i dostrzeżenia tego jakim dokładnie jest człowiekiem.

Myślę, że książka w 95% spełniła moje oczekiwania. Jest to bardzo dobra książka pokazująca wiele ciekawych wątków polityczno-społecznych. Jest ona bardziej skupiona na władzy i jest pokazana druga perspektywa dlatego bardzo polecam osobom, które przeczytały Igrzyska - bardzo dopełnia to tę serię. Ilość nawiązań jakie znalazłam w tej książce bardzo podniosła moją ocenę...

Była to moja pierwsza książka od tego autora i chyba to był błąd. Chcę przeczytać także Metro i Futu.re ale trochę się zraziłam po tej książce. Język jest dosyć trudny a sensowna akcja zaczyna się od ok 200 strony. Klimat książki jest bardzo dobry a bohaterowie są bardzo różnorodni. Na początku było mi szkoda głównego bohatera ale wraz z kolejnymi faktami zaczęłam czuć do niego coraz większy wstręt. Ilja swoimi przemyśleniami niekiedy mnie strasznie nudził. Autor bardzo się skupił na rozbudowaniu psychologii bohatera i to było moim zdaniem dobrze zrobione. Ogólnie ja bym się nie zrażała bo może się okazać, że dla kogoś to będzie arcydzieło. U mnie nie były to moje klimaty

Była to moja pierwsza książka od tego autora i chyba to był błąd. Chcę przeczytać także Metro i Futu.re ale trochę się zraziłam po tej książce. Język jest dosyć trudny a sensowna akcja zaczyna się od ok 200 strony. Klimat książki jest bardzo dobry a bohaterowie są bardzo różnorodni. Na początku było mi szkoda głównego bohatera ale wraz z kolejnymi faktami zaczęłam czuć do...

Na samym początku miałam mieszane uczucia co do tej książki ponieważ zwykle czytam fantastykę ale bardzo zaintrygował mnie pomysł na wątek z obrazem, który przedstawia stopniowy "upadek duszy" głównego bohatera. Muszę przyznać, że po przeczytaniu autor skłonił mnie do licznych refleksji na temat życia. Postać Doriana bardzo mnie zaskoczyła na początku ponieważ byłam nastawiona na poznanie chamskiego narcyza a okazał się osobą nie postrzegającą swojego piękna jako jego głównego wyznacznika wartości i nie wywyższał się nad innymi. Z czasem jednak obserwujemy upadek moralności bohatera - co moim zdaniem jest bardzo dobrze ukazane. Chwilami miałam jednak wrażenie, że Dorian to zwolennik dram. Jego podejście do Sibyli wydało się tak płytkie (oczywiście taki był zamiar ale i tak wkurza). Czytając czułam się jakbym oglądała trudne sprawy albo inny paradokument. Dziwnie się ten wątek czytało. Nie odbiera to jednak całej książce tego jak dużo możemy wartości z niej wynieść i jakie drugie dno ma ta książka, patrząc na historię życia Oscara Wilde'a. Krótka biografia na końcu rzuca zupełnie inne światło na to co tak naprawdę skrywa ta książka - warto ją przeczytać. Bardzo polecam :)

Na samym początku miałam mieszane uczucia co do tej książki ponieważ zwykle czytam fantastykę ale bardzo zaintrygował mnie pomysł na wątek z obrazem, który przedstawia stopniowy "upadek duszy" głównego bohatera. Muszę przyznać, że po przeczytaniu autor skłonił mnie do licznych refleksji na temat życia. Postać Doriana bardzo mnie zaskoczyła na początku ponieważ byłam...

Kolejna część naprawdę wspaniałej i oryginalnej serii. Podczas czytania świetnie się bawiłam co może świadczyć o tym to że przeczytałam ją w 3 dni. Pochłonęłam tę książkę jednym tchem mimo obowiązków. Kolejni wspaniali bohaterowie a każdy z nich z wyjątkową osobowością.Pierwszy tom był według mnie dobrym wstępem do serii ale to właśnie "Zdrajca tronu" udowodnił, że nadal można wymyślić coś oryginalnego i nietuzinkowego. Cały czas toczy się akcja, która czasami przeplata się ze spokojnymi wątkami, które miło się czyta. Dużo zwrotów akcji to w tej książce norma, dzięki której nawet zakończenie łamie serce a jednocześnie nie wiesz co ze sobą zrobić po jej przeczytaniu. Bardzo polecam kontynuacje "Buntowniczki z pustyni", nie zawiedziecie się bo ta książka nie da o sobie zapomnieć jeszcze przez długi czas :)

Kolejna część naprawdę wspaniałej i oryginalnej serii. Podczas czytania świetnie się bawiłam co może świadczyć o tym to że przeczytałam ją w 3 dni. Pochłonęłam tę książkę jednym tchem mimo obowiązków. Kolejni wspaniali bohaterowie a każdy z nich z wyjątkową osobowością.Pierwszy tom był według mnie dobrym wstępem do serii ale to właśnie "Zdrajca tronu" udowodnił, że...

Bardzo chciałam przeczytać tę książkę i wreszcie się za nią zabrałam. Jestem pod wielkim wrażeniem tego co autorka stworzyła w tej książce. Pierwszy raz spotkałam się z takim połączeniem jak dystopia i jasnowidztwo. Świat wykreowany przez autorkę jest naprawdę rozbudowany co jest wielką zaletą ale i wadą. Książkę na początku strasznie trudno się czyta, czytelnik musi poradzić sobie z dużą ilością nowych słów i odmian jasnowidzów w tym świecie. Jednak sama fabuła jest świetna. Bardzo mi przypadła do gustu bohaterka, która jest chyba najinteligentniejszą bohaterką młodzieżówki jaką do tej pory spotkałam. Mimo, że książka jest świetna ma też kilka minusów ale która książka ich nie ma? Bardzo polecam "Czas żniw" wszystkim, którzy lubią fantastykę ale mają dosyć schematów ;)

Bardzo chciałam przeczytać tę książkę i wreszcie się za nią zabrałam. Jestem pod wielkim wrażeniem tego co autorka stworzyła w tej książce. Pierwszy raz spotkałam się z takim połączeniem jak dystopia i jasnowidztwo. Świat wykreowany przez autorkę jest naprawdę rozbudowany co jest wielką zaletą ale i wadą. Książkę na początku strasznie trudno się czyta, czytelnik musi...