Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po przeczytaniu pierwszej części serii o Sky i Holderze byłam przekonana, że "Losing hope" będzie kontynuacją historii. Bardzo się rozczarowałam, kiedy dopiero w trakcie czytania okazało się, że to dokładnie te same wydarzenia, ale opisane oczami drugiego bohatera. .
I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie to, że - moim zdaniem - nie jest to zupełnie potrzebne. Poznajemy dogłębniej fakty z życia Holdera przed spotkaniem Sky, poznajemy jego myśli i punkt widzenia.

Ale po co?

Myślę, że wszelkie pytania które pojawiają się po przeczytaniu "Hopeless" czynią tę historię tajemniczą i wyjątkową. W prawdziwym życiu również nie otrzymujemy wszystkich odpowiedzi podanych na tacy, prawda? Poza tym uważam, że w ten sposób postać głównego bohatera została aż za bardzo wyidealizowana i przez to nierealna.

Akcja do pewnego momentu jest opisywana bardzo wnikliwie, ale w ostatnich 100 stronach leci "na łeb, na szyję". Odniosłam wrażenie, że również autorkę znudziła już ta historia.

Mój bookstagram: bookstles

Po przeczytaniu pierwszej części serii o Sky i Holderze byłam przekonana, że "Losing hope" będzie kontynuacją historii. Bardzo się rozczarowałam, kiedy dopiero w trakcie czytania okazało się, że to dokładnie te same wydarzenia, ale opisane oczami drugiego bohatera. .
I wszystko byłoby dobrze, gdyby nie to, że - moim zdaniem - nie jest to zupełnie potrzebne. Poznajemy...

"[...] Chciałbym mocno, żeby była też dla tych, którzy bez żadnych skrupułów wyśmiewają i opluwają. Czy zechcą ją przeczytać? Mam wielką nadzieję, że tak."

Ja również mam taką nadzieję. Bardzo dobrze uczy zrozumienia.
Wielki plus za użycie barwnego języka i płynny sposób pisania.

"[...] Chciałbym mocno, żeby była też dla tych, którzy bez żadnych skrupułów wyśmiewają i opluwają. Czy zechcą ją przeczytać? Mam wielką nadzieję, że tak."

Ja również mam taką nadzieję. Bardzo dobrze uczy zrozumienia.
Wielki plus za użycie barwnego języka i płynny sposób pisania.

Jestem oczarowana zarówno książką, jak i samym panem Włodkiem. Niesamowita książka napisana przez niesamowitego i -według mnie - mądrego człowieka. Mimo że w kilku przypadkach nie podzieliłam zdania od razu po przeczytaniu, to całość zmieniła mój sposób patrzenia na świat - na lepsze! Trafiła we mnie idealnie. Czytając, nie jednokrotnie miałam ochotę płakać dlatego, że obdzierała mnie z moich emocji i znała lepiej moje uczucia niż ja sama. Najlepsza książka, jaką kiedykolwiek przeczytałam. Nie mogę uwierzyć, że Markowicz jest taki młody. Jedyną rzeczą do której mogę się doczepić to niewyjustowany tekst. Każda linijka kończy się gdzie chce, co wygląda na jakieś niechlujne niedociągnięcie (?). Jednak uważam, ze nie przeszkodziło to odbiorze treści.

Jestem oczarowana zarówno książką, jak i samym panem Włodkiem. Niesamowita książka napisana przez niesamowitego i -według mnie - mądrego człowieka. Mimo że w kilku przypadkach nie podzieliłam zdania od razu po przeczytaniu, to całość zmieniła mój sposób patrzenia na świat - na lepsze! Trafiła we mnie idealnie. Czytając, nie jednokrotnie miałam ochotę płakać dlatego, że...