Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na początku nie byłem przekonany, ale z każdą stroną coraz bardziej zagłębiałem się w lekturę.

W książce autorka porusza wiele trudnych tematów, o których mnie- białemu mężczyźnie w środkowoeuropejskim kraju nie przyszło mi do głowy. Ciągle w pamięci mam przykłady rażącej niesprawiedliwości wobec kobiet, a także przykładów ciągłej walki o podstawowe (!) prawa.

Pamiętam, że po 15/08/2021 byłem jednym z tych, którzy myśleli: "przecież Afgańczycy sami chcieli powrotu talibów, to wszystko wina Amerykanów". I choć może w duże części to prawda, to nic nie usprawiedliwia tragedii którą przeżyli Ci, których życie budowane przez 20 lat zawaliło się w ciągu kilku miesięcy.

Na początku nie byłem przekonany, ale z każdą stroną coraz bardziej zagłębiałem się w lekturę.

W książce autorka porusza wiele trudnych tematów, o których mnie- białemu mężczyźnie w środkowoeuropejskim kraju nie przyszło mi do głowy. Ciągle w pamięci mam przykłady rażącej niesprawiedliwości wobec kobiet, a także przykładów ciągłej walki o podstawowe (!) prawa.

Pamiętam,...

Po początkowych problemach ze złapaniem "fali" czytało mi się bardzo dobrze. Interesująca historia, podobało mi się wiele poruszonych wątków. Pomysł bardzo dobry, współczesne ujęcie.
Chyba jedynym moim zarzutem jest to, że Chołod zaczyna się dopiero od połowy książki. Liczyłem na więcej Chołodu w "Chołodzie".

Po początkowych problemach ze złapaniem "fali" czytało mi się bardzo dobrze. Interesująca historia, podobało mi się wiele poruszonych wątków. Pomysł bardzo dobry, współczesne ujęcie.
Chyba jedynym moim zarzutem jest to, że Chołod zaczyna się dopiero od połowy książki. Liczyłem na więcej Chołodu w "Chołodzie".

Ani porywająca, ani dramatyczna. Jeśli ktoś jest zainteresowany tematyką wojen diadochów to polecam "Helladę królów" Anny Świderek, pozycja stara, ale niezastąpiona.
Co do tego działka: wszystko na szybko, przerzucanie imionami postaci, zero charakterystyki, niektórzy wyskakują jak przysłowiowy Filip z konopii. Bez wcześniejszego przygotowania merytorycznego ciężko mi było nadążyć.
Autor ma tendencję do nieuzasadnionych dygresji, powtórzeń (np. kilkanaście razy powtórzone jest stwierdzenie, że Sparta nie odgrywała w tamtym okresie dużej roli, pod koniec kiedy widziałem, że znów wspomina o Sparcie wiedziałem, że zaraz będzie o jej nikłej roli).
Czasami miałem wrażenie, że autor na siłę dopisywał fragmenty, byle zgadzała się ilość stron (np. kilka razy w ciągu omawianych wydarzeń opisana została przyszłość osób, które nie większego wpływu na historie, jak np córka, która została żoną, żeby urodzić dziecko i umrzeć).

Plus: szybko się czyta.

Ani porywająca, ani dramatyczna. Jeśli ktoś jest zainteresowany tematyką wojen diadochów to polecam "Helladę królów" Anny Świderek, pozycja stara, ale niezastąpiona.
Co do tego działka: wszystko na szybko, przerzucanie imionami postaci, zero charakterystyki, niektórzy wyskakują jak przysłowiowy Filip z konopii. Bez wcześniejszego przygotowania merytorycznego ciężko mi było...