Jesteśmy społecznością, która kocha książki

ocena też z perspektywy historycznej (wpływ, punkt łączący tradycje fenomenologiczne i analityczne)

ocena też z perspektywy historycznej (wpływ, punkt łączący tradycje fenomenologiczne i analityczne)

książka niekompletna- rodzice muszą zrobić dwie rzeczy: przeczytać ją dziecku i wyjaśnić to, co się urwało

książka niekompletna- rodzice muszą zrobić dwie rzeczy: przeczytać ją dziecku i wyjaśnić to, co się urwało

dobrze rozpisana struktura wstrętu, ale pewne rzeczy znane skądinąd (i niekiedy lepiej opracowane pewne interesujące kwestie; np. z działki naukowej paradygmat kognitywno-ewolucyjny dobrze sobie radzi z wyjaśnianiem ludzkich "pierwocin") jak np. od wymienianej wielokrotnie M. Douglas (skoncentrowanej głównie na analizie pierwotnej religii hebrajskiej). Liczne nawiązania Kristevy pokazują, że znaczna część tekstu zawdzięcza zapożyczeniom od innych autorów i przepracowaniu materiału przez maszynkę psychoanalityczną. Momentami patosu poetyki psychoanalitycznej było zbyt wiele, ukraszonego do tego zachwytem literaturą. Celine'a jeszcze nie znam, więc się nie wypowiem. Sporo w lekturze pominąłem, jedynie przekartkowałem, tak trzeba było, byłem nastawiony na to, że wniesie to raczej więcej od strony rozeznania antropologicznego i psychologicznych rozjaśnień. Niemniej dobrze wiedzieć skąd się biorą pewne hasła, już niemal bonmoty, powtarzane wśród części fascynatów i speców od kultury, lewicy i postmodernizmu.
Zagadnienie wstrętu w Biblii i pierwotnej religii hebrajskiej warto uzupełnić o "Rzeczywistość Hebrajczyków", najlepiej to rozpracowywująca, a dopiero niedawno odkopana pozycja, wyprzedzająca tak M. Douglas, Kristevę jak i paradygmat kognitywno- ewolucyjny w antropologii i religioznawstwie (Goldberg był z wykształcenia biologiem).
Plus za tematykę, plus za to, że klasyk w tematyce, ale jeżeli ktoś zna książki, autorów z dobrymi wyjaśnieniami, podejściem do zjawiska wstrętu >> pisać.

dobrze rozpisana struktura wstrętu, ale pewne rzeczy znane skądinąd (i niekiedy lepiej opracowane pewne interesujące kwestie; np. z działki naukowej paradygmat kognitywno-ewolucyjny dobrze sobie radzi z wyjaśnianiem ludzkich "pierwocin") jak np. od wymienianej wielokrotnie M. Douglas (skoncentrowanej głównie na analizie pierwotnej religii hebrajskiej). Liczne nawiązania...

ładna książeczka, urocza, wzruszająca historia; chociaż byłem uprzedzony (zaspoilerowany) o treści, wywołała oczekiwaną reakcję, co dobrze świadczy o rozpisaniu treści, więc inni czytacze też nie powinni się zawieść; do końca poprowadzona w dobrej formie

ładna książeczka, urocza, wzruszająca historia; chociaż byłem uprzedzony (zaspoilerowany) o treści, wywołała oczekiwaną reakcję, co dobrze świadczy o rozpisaniu treści, więc inni czytacze też nie powinni się zawieść; do końca poprowadzona w dobrej formie

ciekawy pomysł na ukazanie relacji między ludźmi, ukazany w przyciągającej formie. niestety końcówka psuje poprzedzającą, dość zróżnicowaną całość.

ciekawy pomysł na ukazanie relacji między ludźmi, ukazany w przyciągającej formie. niestety końcówka psuje poprzedzającą, dość zróżnicowaną całość.

zostawić Tatarkiewicza w spokoju. Wszyscy go czytają bo to pierwszy taki podręcznik wydany po polsku, ale to wcale nie sprawia, że jest on dobry.

Bywają jednak studenci filo, którzy zdają egzaminy z hist.filo czytając Tatarkiewicza, wstydliwie przechowując za innymi książkami- ale to wyłącznie dla zwolenników zasady 4Z (ale tym powinny wystarczyć notatki z wykładów).

ale plus, że gładko nadziubdziane, filozofia w kieszonkowej wersji na 2/3 wieczory, tzn. jedynie dla tych którzy jeszcze styczności z filo nie mieli.

Do starożytności zaglądać do: Realego, Coplestona, fragmentów Arystotelesa (Metafizyka Gamma) i Platona (Fajdros, Uczta, Państwo VII)...

zostawić Tatarkiewicza w spokoju. Wszyscy go czytają bo to pierwszy taki podręcznik wydany po polsku, ale to wcale nie sprawia, że jest on dobry.

Bywają jednak studenci filo, którzy zdają egzaminy z hist.filo czytając Tatarkiewicza, wstydliwie przechowując za innymi książkami- ale to wyłącznie dla zwolenników zasady 4Z (ale tym powinny wystarczyć notatki z wykładów).

ale...

uważać na drobne pomyłki Eliadego zdarzone w natłoku treści wbitej w materiał; niemniej- klasyk

uważać na drobne pomyłki Eliadego zdarzone w natłoku treści wbitej w materiał; niemniej- klasyk

profesjonalne wprowadzenie do metodologii badań nad mistyką żydowską, aktualne spojrzenie na to, czym była kabała hebrajska.
mimo akademickości lektura tej książki może okazać się przydatna i interesująca dla tych, którzy już się zagłębiali w jakieś tematy związane z kabałą, gnozą lub teurgią.

profesjonalne wprowadzenie do metodologii badań nad mistyką żydowską, aktualne spojrzenie na to, czym była kabała hebrajska.
mimo akademickości lektura tej książki może okazać się przydatna i interesująca dla tych, którzy już się zagłębiali w jakieś tematy związane z kabałą, gnozą lub teurgią.

dla laika w kwestiach mistyki żydowskiej, kabały, dość przyjemnie się czyta.
jednak przestarzałe, a pewne błędy warsztatowo-interpretacyjne i przeoczenia są efektem poglądów politycznych autora (syjonizm, liberalizm, zamknięcie na tradycję rabiniczną judaizmu).
niestety z tej pozycji (tylko tej) wykłada się mistycyzm żydowski na judaistyce (na szczęście w poważnych jewish/ kabbalah studies za granicą i religioznawstwie krytyczne podejście do Scholema, ojca badań nad mistyką żydowską, jest normą) i powołują się na nią hurtowo poloniści, postmoderniści, w dużej mierze za sprawą W. Benjamina, estety i nieodłącznego towarzysza Scholema. Borges inspirował się/ zżynał trochę z Scholema pisząc o kabale ("Biblioteka Babel" etc.).

dla laika w kwestiach mistyki żydowskiej, kabały, dość przyjemnie się czyta.
jednak przestarzałe, a pewne błędy warsztatowo-interpretacyjne i przeoczenia są efektem poglądów politycznych autora (syjonizm, liberalizm, zamknięcie na tradycję rabiniczną judaizmu).
niestety z tej pozycji (tylko tej) wykłada się mistycyzm żydowski na judaistyce (na szczęście w poważnych jewish/...

wiem że przesadziłem z oceną, ale kojarzy mi się z dzieciństwem (cała ta seria i kilka innych rzeczy)

wiem że przesadziłem z oceną, ale kojarzy mi się z dzieciństwem (cała ta seria i kilka innych rzeczy)