W pracy tej za podstawową metodę przyjęto podejście fenomenologiczne. Zakładam, że mistycyzm kabały skupiał się wokół dwóch głównych nurtów: ekstatyczno-zjednoczeniowego i teozoficzno-teurgicznego. Zajmę się przede wszystkim opisem owych rdzeni kabały, choć wezmę również pod uwagę historyczny rozwój obydwu pojawiających się wielokrotnie w literaturze kabalistycznej zagadnień. Postanowiłem zatem posłużyć się metodą fenomenologii, tak aby wpierw wyodrębnić znaczące zjawiska, a dopiero potem dołączyć doń szczegóły na temat istnienia między nimi możliwych związków historycznych. Innymi słowy, za punkt wyjścia obrałem ukazanie fenomenologicznego podobieństwa między dwoma mistycznymi wzorcami doświadczenia, poprzedzając ich historyczną analizę per se. Tym samym podejście fenomenologiczne służy również celom historycznym, choć nie pod każdym względem. Historia odgrywa zatem ważną, lecz nie centralną rolę przy omawianiu składających się na tę pracę zagadnień.

Fragment wstępu