Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem po co ludzie w opiniach o książkach piszą streszczenie treści. Po co pisać taką długą opinię. Nawet nie ma się ochoty jej czytać, a ja nie lubię znać treści przed przeczytaniem... Wystarczy kilka konkretnych zdań i czy się poleca czy nie.

A odnośnie książki, to godna polecenia. Nie tak dobra jak Mistrz i Małgorzata ale bardzo specyficzna, dobrze napisana. Spojrzenie na ludzi oczami psa jest bardzo ciekawe, no i smutniejsza strona tzn, to co ludzie potrafią zrobić zwierzętom... Polecam.

Nie wiem po co ludzie w opiniach o książkach piszą streszczenie treści. Po co pisać taką długą opinię. Nawet nie ma się ochoty jej czytać, a ja nie lubię znać treści przed przeczytaniem... Wystarczy kilka konkretnych zdań i czy się poleca czy nie.

A odnośnie książki, to godna polecenia. Nie tak dobra jak Mistrz i Małgorzata ale bardzo specyficzna, dobrze napisana....

czytane ale niedoczytane... kiepskie...

czytane ale niedoczytane... kiepskie...

Moim zdaniem jedna z najlepszych książek. Po jej przeczytaniu wyciąga się jakieś wnioski, po co, dlaczego itp... Bohaterka zwraca uwagę na bardzo duży problem jakim jest obrzezanie i jak wygląda życie w Afryce. To jest książka, która ma prawdziwe przesłanie. Prawdziwe a nie takie jak w książkach P. Coelho.

Moim zdaniem jedna z najlepszych książek. Po jej przeczytaniu wyciąga się jakieś wnioski, po co, dlaczego itp... Bohaterka zwraca uwagę na bardzo duży problem jakim jest obrzezanie i jak wygląda życie w Afryce. To jest książka, która ma prawdziwe przesłanie. Prawdziwe a nie takie jak w książkach P. Coelho.

książka całkiem niezła. trochę nie przemyślana ale być może taki był zamiar dialogu. Druga część zdecydowanie lepsza.

książka całkiem niezła. trochę nie przemyślana ale być może taki był zamiar dialogu. Druga część zdecydowanie lepsza.

można coś wyciągnąć dla siebie. w końcu czyny znaczą więcej niż słowa.

można coś wyciągnąć dla siebie. w końcu czyny znaczą więcej niż słowa.

niezła książka. fajnie się czyta. dużo wnosi do niej pan Wiśniewski. ta książkę Grocholi można ewentualnie polecić.

niezła książka. fajnie się czyta. dużo wnosi do niej pan Wiśniewski. ta książkę Grocholi można ewentualnie polecić.

Ja miała inne wydanie tej książki i wg mnie nie była zła. Powalające tez nie ale całkiem znośna i dość szybko się przez nią przebrnęło.
Ogólne wrażenie o głównej bohaterce mam złe, bo takich osób nie lubię. Nie współczułam jej, bo kłamała, oszukiwała a nawet kradła. Choć plusem jest, że nie pozostała mi obojętna, tylko ją "znielubiłam", więc była jakaś...wywołała jakieś odczucia.

Ja miała inne wydanie tej książki i wg mnie nie była zła. Powalające tez nie ale całkiem znośna i dość szybko się przez nią przebrnęło.
Ogólne wrażenie o głównej bohaterce mam złe, bo takich osób nie lubię. Nie współczułam jej, bo kłamała, oszukiwała a nawet kradła. Choć plusem jest, że nie pozostała mi obojętna, tylko ją "znielubiłam", więc była jakaś...wywołała jakieś...

Ledwo dobrnęłam do końca. Chciałam w końcu zakończyć ta serię i mieć o niej swoje zdanie.Nuda, nuda i jeszcze raz nuda. Cała seria kiepska. W sumie to szkoda czasu na czytanie tych książek.

Ledwo dobrnęłam do końca. Chciałam w końcu zakończyć ta serię i mieć o niej swoje zdanie.Nuda, nuda i jeszcze raz nuda. Cała seria kiepska. W sumie to szkoda czasu na czytanie tych książek.

nie polecam. babskie czytadło też powinno mieć jakiś poziom...

nie polecam. babskie czytadło też powinno mieć jakiś poziom...

autorka porusza podobne tematy co w poprzedniej pozycji. Ogólnie obie fajnie napisane i można się czegoś ciekawego dowiedzieć.

autorka porusza podobne tematy co w poprzedniej pozycji. Ogólnie obie fajnie napisane i można się czegoś ciekawego dowiedzieć.

całkiem ciekawa książka, uwidacznia różnice kulturowe, pokazuje podejście Irakijczyków do wojny w Iraku. Zakończenie z jednej strony zaskakujące z drugiej pozostawia niedosyt. Ogólnie polecam.

całkiem ciekawa książka, uwidacznia różnice kulturowe, pokazuje podejście Irakijczyków do wojny w Iraku. Zakończenie z jednej strony zaskakujące z drugiej pozostawia niedosyt. Ogólnie polecam.

jeszcze nudniejsza niż pierwsza cześć...

jeszcze nudniejsza niż pierwsza cześć...

momentami otwiera oczy... wlasnie czasami widzialam siebie...

momentami otwiera oczy... wlasnie czasami widzialam siebie...

pierwsza i najlepsza książka Grocholi. Szczera, nietuzinkowa, momentami dziwna. Następne pozycje i te o Judycie i kolejne nie są nawet w połowie tak dobre jak Przegryźć dżdżownicę. Jedyna warta polecenia książka tej autorki, reszta pisana już niestety pod publiczkę...

pierwsza i najlepsza książka Grocholi. Szczera, nietuzinkowa, momentami dziwna. Następne pozycje i te o Judycie i kolejne nie są nawet w połowie tak dobre jak Przegryźć dżdżownicę. Jedyna warta polecenia książka tej autorki, reszta pisana już niestety pod publiczkę...

Zdecydowanie polecam... Ta książka to ucieczka w inny świat...

Zdecydowanie polecam... Ta książka to ucieczka w inny świat...

trudna historia młodej kobiety, która pogubiła się w swoich uczuciach. napisana jest specyficznym językiem, czasami bardzo osobistym a czasami bezpośrednim do bólu. Warto przeczytać.

trudna historia młodej kobiety, która pogubiła się w swoich uczuciach. napisana jest specyficznym językiem, czasami bardzo osobistym a czasami bezpośrednim do bólu. Warto przeczytać.

polecam serdecznie tą książkę, ponieważ mamy dwie kobiety, które są z tym samym mężczyzną, z jednej strony uczucia głównej bohaterki z drugiej żony tytułowego impotenta.

polecam serdecznie tą książkę, ponieważ mamy dwie kobiety, które są z tym samym mężczyzną, z jednej strony uczucia głównej bohaterki z drugiej żony tytułowego impotenta.

moim zdaniem bardzo dobra pozycja... toksyczne relacje między ludźmi, którzy mieszkają w jednym domu, nadzieja, że to się skończy.
czyta się jednym tchem. polecam.

moim zdaniem bardzo dobra pozycja... toksyczne relacje między ludźmi, którzy mieszkają w jednym domu, nadzieja, że to się skończy.
czyta się jednym tchem. polecam.