Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kto szuka, ten najczęściej coś znajduje, niestety czasem zgoła nie to, czego mu potrzeba.

Kto szuka, ten najczęściej coś znajduje, niestety czasem zgoła nie to, czego mu potrzeba.

Kiedy się człowiek czymś interesuje, to książki przychodzą do niego. Książka poleca książkę. Tylko, że zawsze ma się większe ambicje niż rezultaty.

Kiedy się człowiek czymś interesuje, to książki przychodzą do niego. Książka poleca książkę. Tylko, że zawsze ma się większe ambicje niż rezultaty.

Jako czytelnicy szpiegujemy biblioteki przyjaciół, choćby tylko dla rozrywki. Czasami po to, żeby odkryć książkę, którą chcielibyśmy przeczytać, a której nie mamy, czasami po to, żeby dowiedzieć się co pożarło zwierzę, z którym się zadajemy

Jako czytelnicy szpiegujemy biblioteki przyjaciół, choćby tylko dla rozrywki. Czasami po to, żeby odkryć książkę, którą chcielibyśmy przeczytać, a której nie mamy, czasami po to, żeby dowiedzieć się co pożarło zwierzę, z którym się zadajemy

Założenie książki zakładką odpowiada wciśnięciu klawisza stop, zaś odłożenie jej grzbietem do góry - klawisza pauza

Założenie książki zakładką odpowiada wciśnięciu klawisza stop, zaś odłożenie jej grzbietem do góry - klawisza pauza

...barbarzyństwem jest układanie książek według tak prymitywnego porządku jak kolor

...barbarzyństwem jest układanie książek według tak prymitywnego porządku jak kolor

Często jest mi trudniej pozbyć się jakiejś książki niż zdobyć nową. Tomy przylepiają się do półek w tym pakcie konieczności i zapomnienia, jakby były świadkami pewnej chwili w naszym życiu, do której nie powrócimy. Ale podczas gdy tam nadal są, uważamy je za część nas samych.

Często jest mi trudniej pozbyć się jakiejś książki niż zdobyć nową. Tomy przylepiają się do półek w tym pakcie konieczności i zapomnienia, jakby były świadkami pewnej chwili w naszym życiu, do której nie powrócimy. Ale podczas gdy tam nadal są, uważamy je za część nas samych.

Przez następnych trzydzieści lat dojrzewała we mnie świadomość, że tak jak człowieka można kochać na więcej niż jeden sposobów, tak istnieje więcej niż jeden sposób kochania książek. Pokojówka wierzyła w miłość dworską. Fizyczna istota książki była dla niej święta, jej forma nierozdzielna z treścią; kochanek winien jej platoniczne uwielbienie i szlachetne, acz z góry skazane na niepowodzenie wysiłki zachowania po wieczne czasy stanu nieskazitelnej czystości, w jakim książka opuściła księgarnię. Rodzina Fadimanów wierzyła w miłość zmysłową. Dla nas święte były _słowa_ książki - ale służące im papier, tkanina, karton, klej, nici i farba drukarska stanowiły zaledwie naczynie, i wolno było obchodzić się z nimi tak rozpustnie, jak dyktowała żądza lub pragmatyzm, bez obawy popełnienia świętokradztwa. Bezlitosne używanie nie świadczyło o braku szacunku, lecz o zażyłości.

Przez następnych trzydzieści lat dojrzewała we mnie świadomość, że tak jak człowieka można kochać na więcej niż jeden sposobów, tak istnieje więcej niż jeden sposób kochania książek. Pokojówka wierzyła w miłość dworską. Fizyczna istota książki była dla niej święta, jej forma nierozdzielna z treścią; kochanek winien jej platoniczne uwielbienie i szlachetne, acz z góry skazane na...

Shaw natrafił raz w antykwariacie na jedną ze swoich książek z dedykacją "Iksowi z wyrazami szacunku, George Bernard Shaw". Kupił książkę i zwrócił ją Iksowi, dodawszy linijkę "Raz jeszcze wyrazy szacunku, George Bernard Shaw".

Shaw natrafił raz w antykwariacie na jedną ze swoich książek z dedykacją "Iksowi z wyrazami szacunku, George Bernard Shaw". Kupił książkę i zwrócił ją Iksowi, dodawszy linijkę "Raz jeszcze wyrazy szacunku, George Bernard Shaw".

Pozostawiamy kolegę siedzącego w salonie, a kiedy wracamy znajdujemy go niezmiennie stojącego i węszącego wśród naszych książek.

Pozostawiamy kolegę siedzącego w salonie, a kiedy wracamy znajdujemy go niezmiennie stojącego i węszącego wśród naszych książek.

- Moglibyśmy zajrzeć do kilku dedykacji? Artur Międzyrzecki: - "dla Julci i Arturka miniaturka" - to od Antoniego Słonimskiego. Na "Barbarzyńcy w ogrodzie" Zbigniew Herbert napisał: "Drogim i ukochanym Julii i Arturowi Międzyrzeckim tę okropną książczynę poświęca Zbyszek". - Trochę kokieteryjnie. Artur Międzyrzecki: - Ale gdyby się z tym zgodzić, toby była awantura. Na szczęście to świetna książka, Są tu dedykacje Gałczyńskiego, Simone de Beauvoir, Pierre'a Emmanuela, Eliota, Sartre'a, Jeana Cocteau, Rene Charra, Jarosława Iwaszkiewicza, Marii Dąbrowskiej. "Kochanej Julii i kochanemu Arturowi kochany Andrzej" - to Andrzej Kijowski. On był dowcipny. Na książkach, które nam przysyłał, rysował siebie jako świnkę w okularach. Na "Arcydziele nieznanym" napisał: "Głupie, ale was kocham". Julia Hartwig: Andrzej miał niesamowity stosunek do samego siebie. Już nikt tak nie potrafi. Na innej swojej książce napisał: "To też głupie, ale też was kocham". A to dedykacja Leszka Kołakowskiego: "A że są sercu mili Arturowi i Julii żeby się dobrze czuli i mądrością świecili przedkłada swoje wnioski bardzo mądry Kołakowski". Nasz przyjaciel Ryszard Przybylski napisał na książce "Wtajemniczenie w los" tak: "Zrobiłem to dla pieniędzy, ale nie wylazłem z nędzy. Dla Julii i Artura na nową epokę, którą zaczynają paćkać nasi najbliżsi. 1983 rok." Zabawne są dedykacje Wisławy Szymborskiej, bo ona zawsze coś narysuje.

- Moglibyśmy zajrzeć do kilku dedykacji? Artur Międzyrzecki: - "dla Julci i Arturka miniaturka" - to od Antoniego Słonimskiego. Na "Barbarzyńcy w ogrodzie" Zbigniew Herbert napisał: "Drogim i ukochanym Julii i Arturowi Międzyrzeckim tę okropną książczynę poświęca Zbyszek". - Trochę kokieteryjnie. Artur Międzyrzecki: - Ale gdyby się z tym zgodzić, toby była awantura. Na szczę...