Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każde kłamstwo, które kiedykolwiek wypowiedziałam, każde oświadczenie, że nie będę się przejmować, że dam radę odejść i skupić się na programie, obróciło się w pył. W mojej klatce piersiowej rozwija się nowy wszechświat – rodzą się gwiazdy i planety oraz wszystkie rodzaje niebezpiecznych iskrzących odłamków, które mogą mnie zniszczyć. Pochłania mnie bolesne, dojmujące pragnienie, rozpaczliwa tęsknota za czymś, co już trzymam w ramionach. Wiem, co to jest, chociaż nigdy wcześniej tego nie poczułam. Zakochuję się.

Każde kłamstwo, które kiedykolwiek wypowiedziałam, każde oświadczenie, że nie będę się przejmować, że dam radę odejść i skupić się na programie, obróciło się w pył. W mojej klatce piersiowej rozwija się nowy wszechświat – rodzą się gwiazdy i planety oraz wszystkie rodzaje niebezpiecznych iskrzących odłamków, które mogą mnie zniszczyć. Pochłania mnie bolesne, dojmujące pragnieni...

On też należał do tych wspaniałych szaleńców Bożych, o których, zdaniem Alka, chcieli słuchać ludzie, którzy telepali się w zatłoczonych tramwajach do pracy. Takich wzorców potrzebowali, żeby nie zwariować. Bo kiedy jesteś wypalony i pusty w środku jak wydmuszka, świadomość, że i ty możesz rzucić to wszystko, zamieszkać na plaży, lepić z odpadków kaplicę, rzeźbić skałę, osiąść pośrodku lasu, daje ci wolność i nadzieję. Oni mieli odwagę pójść za głosem serca i stworzyć coś niezwykłego. Ty tez to potrafisz. Ty też możesz uwolnić się od systemu.

On też należał do tych wspaniałych szaleńców Bożych, o których, zdaniem Alka, chcieli słuchać ludzie, którzy telepali się w zatłoczonych tramwajach do pracy. Takich wzorców potrzebowali, żeby nie zwariować. Bo kiedy jesteś wypalony i pusty w środku jak wydmuszka, świadomość, że i ty możesz rzucić to wszystko, zamieszkać na plaży, lepić z odpadków kaplicę, rzeźbić skałę, osiąść ...

Mam zamiar powiedzieć wam, żebyście przeżyli swoje życie tak, jakby to była powieść romantyczna. Posłuchajcie. Romans nie oznacza niepotrzebnego zrywania stanika. Może tak być i nie ma w tym niczego złego, ale ostatecznie romans nie polega na fantazjowaniu o tym, żeby być bogatym, pięknym, a nawet o tym, by nie wychodzić z łóżka. Romans polega na przedkładaniu opowieści o radości nad historie o cierpieniu. Polega na postrzeganiu siebie samego jako głównego bohatera interesującego - może nawet spokojnego - życia, o którego przebiegu w pełni się decyduje. To, moi przyjaciele, fantazjowanie o sensie życia.

Mam zamiar powiedzieć wam, żebyście przeżyli swoje życie tak, jakby to była powieść romantyczna. Posłuchajcie. Romans nie oznacza niepotrzebnego zrywania stanika. Może tak być i nie ma w tym niczego złego, ale ostatecznie romans nie polega na fantazjowaniu o tym, żeby być bogatym, pięknym, a nawet o tym, by nie wychodzić z łóżka. Romans polega na przedkładaniu opowieści o rado...

Kiedy wojna się kończyła, mężczyźni tracili życie, a kobiety wszystko inne.

Kiedy wojna się kończyła, mężczyźni tracili życie, a kobiety wszystko inne.

Herosi nie stają się herosami bez rzezi. Rzeź ma zarówno przyczyny, jak i skutki, a te z kolei nie zaczynają się ani nie kończą na polu bitwy.

Herosi nie stają się herosami bez rzezi. Rzeź ma zarówno przyczyny, jak i skutki, a te z kolei nie zaczynają się ani nie kończą na polu bitwy.

Każden jeden o swojej samorealizacji myśli, ogon jak cietrzew rozcapirza i jeszcze go w internet wpycha, żeby wszyscy widzieli, jaki piękny ma. A w internecie nikt go nie ogląda, bo każden swój własny ogon chce pokazać.

Każden jeden o swojej samorealizacji myśli, ogon jak cietrzew rozcapirza i jeszcze go w internet wpycha, żeby wszyscy widzieli, jaki piękny ma. A w internecie nikt go nie ogląda, bo każden swój własny ogon chce pokazać.

Któż chciałby kochać tchórza?" powiedziała kiedyś pewna kobieta. (...) Ktoś kto ma do wyboru kochać trupa.

Któż chciałby kochać tchórza?" powiedziała kiedyś pewna kobieta. (...) Ktoś kto ma do wyboru kochać trupa.

Czekanie to najbardziej okrutna czynność, jakiej kiedykolwiek doświadczyłam. Przypomina żałobę, ale bez pewności, że kogoś straciłeś.

Czekanie to najbardziej okrutna czynność, jakiej kiedykolwiek doświadczyłam. Przypomina żałobę, ale bez pewności, że kogoś straciłeś.