Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytana, jednak jest jakieś ale... Podobała mi się chyba przez pryzmat "Kwiatów na poddaszu", które w "Pamiętniku Christopfera" są analizowane bardzo wnikliwie. Jednak to nie było to samo i gdy dowiedziałam się, że nie była pisana przez samą Virginię C. Andrews. Mimo to jest to lektura godna polecenia i na pewno sięgnę po następne. Historia dzieci Dollangangerów przeplata się z historią Kirstin. Momentami czułam się jakbym czytała powieść dla młodych kobiet, ale bardzo ciekawe jest to, że życie dzieci uwięzionych na poddaszu jest analizowane przez ich rówieśniczkę. Możemy poznać jej emocje podczas czytania pamiętnika i porównać je z naszymi. Na pewno sięgnę po kolejne części.

Przeczytana, jednak jest jakieś ale... Podobała mi się chyba przez pryzmat "Kwiatów na poddaszu", które w "Pamiętniku Christopfera" są analizowane bardzo wnikliwie. Jednak to nie było to samo i gdy dowiedziałam się, że nie była pisana przez samą Virginię C. Andrews. Mimo to jest to lektura godna polecenia i na pewno sięgnę po następne. Historia dzieci Dollangangerów...

Książka do której wracam... I powróciłam znowu...

Pokazuje obraz wojny w oczach Niemców. My Polacy postrzegamy ten kraj jako kraj nazistów, a przecież nie wszystkim podobała się wojna... Za każdym razem ta książka budzi u mnie inne emocje i pozostawia wiele wątpliwości, skłania do zadumy. Różne postawy Niemców pokazują jak trudny był to czas dla wszystkich i oby nigdy już nie powrócił.

Książka do której wracam... I powróciłam znowu...

Pokazuje obraz wojny w oczach Niemców. My Polacy postrzegamy ten kraj jako kraj nazistów, a przecież nie wszystkim podobała się wojna... Za każdym razem ta książka budzi u mnie inne emocje i pozostawia wiele wątpliwości, skłania do zadumy. Różne postawy Niemców pokazują jak trudny był to czas dla wszystkich i oby nigdy już...