Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przepraszam za dosadność, ale... flaki z olejem wydają się mniej nudne niż ta książka. Niespójna, pełna rozwlekłych i męczących dialogów oraz wewnętrznych przemyśleń bohaterów. Miałam wrażenie, że rzucę czymś, jeśli jeszcze raz przeczytam o tym, jak to Kalina "musi pobyć chwilę sama" albo o czymś, co jest "słodkie" - zmarszczony nosek, uśmiech, głos, śmiech i inne - wiadome - części ciała (serio!).
Totalny kosmos - nie polecam!

Przepraszam za dosadność, ale... flaki z olejem wydają się mniej nudne niż ta książka. Niespójna, pełna rozwlekłych i męczących dialogów oraz wewnętrznych przemyśleń bohaterów. Miałam wrażenie, że rzucę czymś, jeśli jeszcze raz przeczytam o tym, jak to Kalina "musi pobyć chwilę sama" albo o czymś, co jest "słodkie" - zmarszczony nosek, uśmiech, głos, śmiech i inne - wiadome...

Powiem jedno wszystkim, którzy zastanawiają się nad przeczytaniem tej książki - jej poznanie jest istotne dla pozostałych części, dlatego trzeba przez nią przebrnąć. Potem jest już tylko lepiej :D A wiem co mówię, ponieważ piszę tę opinię w momencie, gdy zaczęłam już czwarte spotkanie z braćmi Slater.

Słowo do tych, którzy skończyli czytać tę książkę z mieszanymi uczuciami - nie zniechęcajcie się, tylko czytajcie dalej :)

Powiem jedno wszystkim, którzy zastanawiają się nad przeczytaniem tej książki - jej poznanie jest istotne dla pozostałych części, dlatego trzeba przez nią przebrnąć. Potem jest już tylko lepiej :D A wiem co mówię, ponieważ piszę tę opinię w momencie, gdy zaczęłam już czwarte spotkanie z braćmi Slater.

Słowo do tych, którzy skończyli czytać tę książkę z mieszanymi...

Nie widziałam wcześniej opisu bohaterki tej książki, porównującego ją do Katniss z "Igrzysk śmierci". I całe szczęście, ponieważ już raz takie odniesienie zniechęciło mnie do sięgnięcia po książkę i bardzo opóźniło poznanie wspaniałej historii.

Nemezis, tytułowa diabolika, to postać niezwykle barwna i ciekawa. I to pomimo tego, że została wyhodowana - jak zwierzę i tak jak ono początkowe lata swojego istnienia spędziła w kojcu, po prostu tresowana do odpowiedniej funkcji, ograniczającej się do strzeżenia osoby, której została przypisana. Właściwie - dla której została kupiona. Na początku wydaje nam się, że zachowuje się i działa jak zaprogramowana odpowiednio maszyna, która nie widzi niczego poza wyznaczonym zadaniem. Jednak z czasem się to zmienia.
Próbując odnaleźć się w nowej dla niej sytuacji, kiedy każdy praktycznie krok oznacza dla niej konieczność podejmowania własnych decyzji, Nemezis przechodzi niezwykłą przemianę, której każdy najmniejszy etap możemy poznać dzięki świetnie poprowadzonej pierwszoosobowej narracji.
Dodatkowym atutem książki jest wspaniale nakreślone tło tej przemiany – Nemezis ze spokojnego życia na obrzeżach galaktyki zostaje wrzucona prosto w świat intryg, podstępów i knowań przeciwko liczny wrogom.
Czy w takim świecie możliwe jest przebudzenie się w diabolice ludzkiej natury, a szczególnie jej pozytywnej części?... O tym musicie przekonać się już sami, sięgając po tę książkę, którą ja osobiście baaardzo polecam.

Nie widziałam wcześniej opisu bohaterki tej książki, porównującego ją do Katniss z "Igrzysk śmierci". I całe szczęście, ponieważ już raz takie odniesienie zniechęciło mnie do sięgnięcia po książkę i bardzo opóźniło poznanie wspaniałej historii.

Nemezis, tytułowa diabolika, to postać niezwykle barwna i ciekawa. I to pomimo tego, że została wyhodowana - jak zwierzę i tak jak...