Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka, moim zdaniem, jest bardzo dobra. Rzadko mi się zdarzało, w ostatnim czasie, zaznaczać co ciekawsze strony. A w tej, jest ich trochę i to nawet nie cytatów a całych rozpraw „na temat”.
Myślę, że książka jest świetną powieścią, która umili wieczory. Poruszy trochę serce, trochę głowę.
Napisana lekko, dowcipnie i inteligentnie. Uważam, że z wyczuciem chwili. Bohaterowie książki, to cała gama barwnych postaci. Od budzących litość, po budzących nienawiść. Cała masa trafnie zobrazowanych charakterów, ich emocji oraz sytuacji życiowych. Ich lekkie przerysowanie, uwypuklenie, w moim odczuciu, książce służy.
Autor odkrywa przed czytelnikiem swoje przemyślenia w pięknej oprawie. I to jest właśnie sztuka.
Apeluję abyśmy pamiętali, oceniając postacie, że ta powieść dając rozrywkę ma też pewne przesłanie. W okresie twórczości B. Prusa poruszała ówczesną problematykę.
Kiedyś „Emancypantki” teraz „Bridget Jones”. Kobieta wyzwolona i samorealizująca się :) Może porównanie kontrowersyjne w zestawieniu z Madzią Brzeską, ale mam wrażenie, że polubiłyby się z panią Howard. Niby problematyka ówczesna, a jakby ponadczasowa.

Książka, moim zdaniem, jest bardzo dobra. Rzadko mi się zdarzało, w ostatnim czasie, zaznaczać co ciekawsze strony. A w tej, jest ich trochę i to nawet nie cytatów a całych rozpraw „na temat”.
Myślę, że książka jest świetną powieścią, która umili wieczory. Poruszy trochę serce, trochę głowę.
Napisana lekko, dowcipnie i inteligentnie. Uważam, że z wyczuciem chwili....

Książka, jak wszystkie tej autorki, napisana z polotem. Akcja przyspiesza w odpowiednich chwilach więc się nie nudzimy. Nawet gdy przyszła chwila znużenia, nagle wyskakiwał nowy wątek. Czyta się lekko i przyjemnie. Uważam, że można ją uznać za ciekawe wprowadzenie do tomu drugiego :)

Książka, jak wszystkie tej autorki, napisana z polotem. Akcja przyspiesza w odpowiednich chwilach więc się nie nudzimy. Nawet gdy przyszła chwila znużenia, nagle wyskakiwał nowy wątek. Czyta się lekko i przyjemnie. Uważam, że można ją uznać za ciekawe wprowadzenie do tomu drugiego :)

Mając porównanie z innymi książkami autora (przygodę z serią zaczęłam od innego tytułu) mam wrażenie że ta część jest najbardziej "surowa". Jednak Nesbo się rozkręcił i kolejne tomy są świetne.
Surowa nie oznacza nieciekawa, bo również wciąga. Bardziej mam na myśli sam sposób pisania np. odnośnie relacji pomiędzy bohaterami czy opisy samych bohaterów. W kolejnych tomach, jeśli mogę to tak określić, widać większą swobodę w samym pisaniu.

Mając porównanie z innymi książkami autora (przygodę z serią zaczęłam od innego tytułu) mam wrażenie że ta część jest najbardziej "surowa". Jednak Nesbo się rozkręcił i kolejne tomy są świetne.
Surowa nie oznacza nieciekawa, bo również wciąga. Bardziej mam na myśli sam sposób pisania np. odnośnie relacji pomiędzy bohaterami czy opisy samych bohaterów. W kolejnych tomach,...