Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Koncept główny bardzo ciekawy, niestety w dużej mierze książka jest przegadana. Niemniej jednak warto.

Koncept główny bardzo ciekawy, niestety w dużej mierze książka jest przegadana. Niemniej jednak warto.

Plus: świat całej trylogii ciekawy, główni bohaterowie dobrze i autentycznie skonstruowani, jest sporo rozmaitych emocji, jest też trochę zaskakujących ewolucji bohaterów.
Minus: fabuła wielu rozdziałów jest poszatkowana na małe "obrazki". Częstokroć trzeciorzędową dla fabuły postać znajdujemy w kolejnym fragmencie w innym miejscu i czasie; wiele pozostawione jest domysłom czytelnika. Nie byłoby to takie złe, ale takich skrawków jest zbyt dużo. Czytając ciągiem powieść słabo to się układa w głowie. Drugi spory minus to niewykorzystany potencjał fabularny miecza Orhekrysta, Nyz'gam, Fardora, Unreheldoru, świata płanetników, czartów, magicznych sił, Muncordum (tu już szczególnie, wspomniane w paru fragmentach, ledwo muśnięty temat o dużym potencjale; a mógłby być wątek jak w książkach Mieville'a). Kończąc trylogię postawiłem kilka razy pytanie, dlaczego pewne fragmenty zostały wstawione do książki, skoro nie są niemal w ogóle rozwinięte, czemu to miało służyć?" Jeśli ktoś ma bogatą wyobraźnię, może sobie dodatkowo poza fabułą autora wiele "dorysować" na własną rękę. Ten świat wymaga dopracowania szczegółów, dopięcia konstrukcyjnego, wyrzucenia kilku rzeczy (niezbyt wielu) na rzecz rozwinięcia innych ważnych wątków.
Ogólnie trylogia o Martwicy jest warta przeczytania z zastrzeżeniem,ze to nie jest pierwsza czytana książka z gatunku fantasy (bo tu bym stawiał na przeczytanie najpierw Eriksona albo Wolfe). Czyta się raczej bez wysiłku.

Plus: świat całej trylogii ciekawy, główni bohaterowie dobrze i autentycznie skonstruowani, jest sporo rozmaitych emocji, jest też trochę zaskakujących ewolucji bohaterów.
Minus: fabuła wielu rozdziałów jest poszatkowana na małe "obrazki". Częstokroć trzeciorzędową dla fabuły postać znajdujemy w kolejnym fragmencie w innym miejscu i czasie; wiele pozostawione jest...

Książka zawiera opowiadania lepsze i słabsze, powiązane kluczem spojrzenia na rzeczywistość przez krzywe zwierciadło. To cicha satyra i groteska polityczno-społeczna w miniaturkach po cichu punktująca głównie rosyjski system władzy i stereotypów. Przypomina nieco klimat opowiadań Bułyczowa - tych z Wielkiego Guslaru, choć mieści się ''bliżej ziemi/Ziemi". Do przeczytania, ale mam wrażenie że sporo odstaje od innych książek Glukhovsky'ego. Chociażby Futu.re. Może przez swą formułę.

Książka zawiera opowiadania lepsze i słabsze, powiązane kluczem spojrzenia na rzeczywistość przez krzywe zwierciadło. To cicha satyra i groteska polityczno-społeczna w miniaturkach po cichu punktująca głównie rosyjski system władzy i stereotypów. Przypomina nieco klimat opowiadań Bułyczowa - tych z Wielkiego Guslaru, choć mieści się ''bliżej ziemi/Ziemi". Do przeczytania,...