Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To jest dobra, lekka książka i myślę, że jeśli ktoś widzi tam patrzenie na ludzi z małych miejscowości z wyższością to tylko jeśli właśnie to spodziewa się zobaczyć. Przeczytałam całość wiedząc o tych zastrzeżeniach, a pomimo tego w spojrzeniu autora widzę tylko empatię i zainteresowanie rozmówcami.

To jest dobra, lekka książka i myślę, że jeśli ktoś widzi tam patrzenie na ludzi z małych miejscowości z wyższością to tylko jeśli właśnie to spodziewa się zobaczyć. Przeczytałam całość wiedząc o tych zastrzeżeniach, a pomimo tego w spojrzeniu autora widzę tylko empatię i zainteresowanie rozmówcami.

Jeśli przyjmiemy, powtarzając za pewnym panem z internetu, że Trylogia o Reynevanie to „taki słaby Mordimer” (z czym się osobiście nie zgadzam), a chyba nikt nie ma wątpliwości, że Mordimer to „taki słaby Wiedźmin”, to gdzie na tej skali plasuje się „Sezon burz”?

Dla mnie ta powieść to „taki słaby Mordimer”. Brakuje jej uroku i polotu sagi o Wiedźminie, a czytając nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że gdybyśmy pozmieniali imiona postaci i gdzieniegdzie dodali „a co na to Wasz Uniżony Sługa?” (albo coś w tym stylu), to można by się pomylić.

I to nawet nie chodzi o to, że odradzam lekturę. Historia jest co prawda dość generyczna, ale to nie jest tak, że jest jakoś mega nudno czy nieśmiesznie. Da się przeczytać. Tylko że to taki trochę zombie-wiedźmin – wszyscy wiemy, że ta opowieść już umarła i teraz tylko dzięki czarnej magii jakoś te szczątki się poruszają. Ale nie jest to porywający spektakl.

Jeśli przyjmiemy, powtarzając za pewnym panem z internetu, że Trylogia o Reynevanie to „taki słaby Mordimer” (z czym się osobiście nie zgadzam), a chyba nikt nie ma wątpliwości, że Mordimer to „taki słaby Wiedźmin”, to gdzie na tej skali plasuje się „Sezon burz”?

Dla mnie ta powieść to „taki słaby Mordimer”. Brakuje jej uroku i polotu sagi o Wiedźminie, a czytając nie...

Trudno sprawiedliwie ocenić tę książkę. Autorka lojalnie ostrzega, że jest to pozycja pornograficzna. Z drugiej strony ostatnie rozdziały, w których opisuje życie w Nowym Jorku, gdzieś na marginesach konwencjonalnego społeczeństwa, są naprawdę ciekawe i warte uwagi. Posłowie rzuca trochę światła na całą pozycję – wynika z niego, że pornografia w książce została niejako wymuszona przez wydawcę, żeby całość sprzedawała się jak najlepiej. Bardzo żałuję, że nie dostaliśmy oryginalnej wersji, która powstała w głowie poetki, bez tych wszystkich „dodatków”.

Trudno sprawiedliwie ocenić tę książkę. Autorka lojalnie ostrzega, że jest to pozycja pornograficzna. Z drugiej strony ostatnie rozdziały, w których opisuje życie w Nowym Jorku, gdzieś na marginesach konwencjonalnego społeczeństwa, są naprawdę ciekawe i warte uwagi. Posłowie rzuca trochę światła na całą pozycję – wynika z niego, że pornografia w książce została niejako...