Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Akcja się rozkręca, chociaż może lepszym określeniem będzie, że to Auren w końcu zaczyna wykazywać się jakimkolwiek charakterem.
Mam jednak problem z retrospekcjami, z przedstawieniem jej relacji z Midasem. Było ich trochę za mało, żeby zrozumieć późniejsze zachowanie Auren.
Zakończenie nie zaskakuje, jestem ciekawa, co wydarzy się w kolejnym tomie.

Akcja się rozkręca, chociaż może lepszym określeniem będzie, że to Auren w końcu zaczyna wykazywać się jakimkolwiek charakterem.
Mam jednak problem z retrospekcjami, z przedstawieniem jej relacji z Midasem. Było ich trochę za mało, żeby zrozumieć późniejsze zachowanie Auren.
Zakończenie nie zaskakuje, jestem ciekawa, co wydarzy się w kolejnym tomie.

Początek mało zachęcający. Akcja dłuży się niesamowicie, a apatyczne, uległe zachowanie bohaterki tego nie ułatwia. Później jest lepiej, na tyle, że sięgnę po tom drugi.

Początek mało zachęcający. Akcja dłuży się niesamowicie, a apatyczne, uległe zachowanie bohaterki tego nie ułatwia. Później jest lepiej, na tyle, że sięgnę po tom drugi.

Po opisie liczyłam na więcej, pomimo to i tak dobrze się bawiłam podczas lektury.

Po opisie liczyłam na więcej, pomimo to i tak dobrze się bawiłam podczas lektury.

Ot taki krótki sequel, jednak cieszę się, że mogłam wrócić do świata "Magii cierni".
Gdzieś przeczytałam opinię, że pomiędzy Elisabeth i Silasem było więcej chemii niż Elisabeth i Nathanielem. Muszę przyznać, że to zdanie nie daje mi spokoju.

Ot taki krótki sequel, jednak cieszę się, że mogłam wrócić do świata "Magii cierni".
Gdzieś przeczytałam opinię, że pomiędzy Elisabeth i Silasem było więcej chemii niż Elisabeth i Nathanielem. Muszę przyznać, że to zdanie nie daje mi spokoju.

Książka pełna znanych fantastyce motywów, a jednak świat, w którym grymuary są żyjącymi istotami ujął mnie za serce.

Książka pełna znanych fantastyce motywów, a jednak świat, w którym grymuary są żyjącymi istotami ujął mnie za serce.

Do przeczytania... I do zapomnienia.

Do przeczytania... I do zapomnienia.

Minęło kilka dni, a ja już nie pamiętam fabuły. To chyba mówi samo za siebie, ale jakby nie patrzeć tę książkę czyta się żeby poczuć podniecenie lub w innym przypadku obrzydzenie.

Minęło kilka dni, a ja już nie pamiętam fabuły. To chyba mówi samo za siebie, ale jakby nie patrzeć tę książkę czyta się żeby poczuć podniecenie lub w innym przypadku obrzydzenie.

Książka mocno przereklamowana.

Książka mocno przereklamowana.

Podobał mi się ten połączony retelling kopciuszka i Pięknej i Bestii.

Podobał mi się ten połączony retelling kopciuszka i Pięknej i Bestii.

W sumie to całkiem niedawno czytałam tę książkę. Minęły może dwa miesiące, a ja już nie pamiętam fabuły i nie potrafię określić czy mi się podobała czy nie. Myślę, że to mówi samo za siebie... Przyjemna do czytania, łatwa do zapomnienia.

W sumie to całkiem niedawno czytałam tę książkę. Minęły może dwa miesiące, a ja już nie pamiętam fabuły i nie potrafię określić czy mi się podobała czy nie. Myślę, że to mówi samo za siebie... Przyjemna do czytania, łatwa do zapomnienia.

Miałam zamiar nie czytać "Fourth wing", ale natrafiłam na bardzo rozbieżne opinie na temat tej książki i w sumie zainteresowało mnie to na tyle, że postanowiłam sama sprawdzić o co tyle szumu.
Wciągnęłam się od pierwszych stron. Po prostu nie mogłam się oderwać i tak było do samego końca. Zauważyłam dużo nielogiczności i przewidywalność historii, a jednak postanowiłam przymknąć na to wszystko oko i po prostu cieszyć się lekturą.
W wielu opiniach porównuje się "Fourth wing" do różnych książek, a mnie ona najbardziej przywodziła na myśl "Czerwoną królową".

Miałam zamiar nie czytać "Fourth wing", ale natrafiłam na bardzo rozbieżne opinie na temat tej książki i w sumie zainteresowało mnie to na tyle, że postanowiłam sama sprawdzić o co tyle szumu.
Wciągnęłam się od pierwszych stron. Po prostu nie mogłam się oderwać i tak było do samego końca. Zauważyłam dużo nielogiczności i przewidywalność historii, a jednak postanowiłam...

Zaczęłam czytać nie mając żadnych oczekiwań, co do książki. Przypadkowo wpadła mi w ręce. To co mi się podobało to klimat Abelaum. Małe, deszczowe miasteczko, gdzie każdy zna każdego i nic nie może się ukryć (a jednak). Miałam skojarzenia z Forks... Chociaż nadal się zastanawiam skąd tam uniwersytet.
Na minus zdecydowanie główna bohaterka, która powinna sobie wyhodować mózg. Była nieznośna. I tylko jej przywiązanie do kota zaskarbiło sobie moją sympatię.
Za serduszko ujęło mnie przywiązanie Leona do Rae. (Chociaż nie mogłam zrozumieć jego przyczyn.)
Historia nie porywa, jednak spędziłam z nią kilka przyjemnych wieczorów. Po drugi tom raczej nie sięgnę.

Zaczęłam czytać nie mając żadnych oczekiwań, co do książki. Przypadkowo wpadła mi w ręce. To co mi się podobało to klimat Abelaum. Małe, deszczowe miasteczko, gdzie każdy zna każdego i nic nie może się ukryć (a jednak). Miałam skojarzenia z Forks... Chociaż nadal się zastanawiam skąd tam uniwersytet.
Na minus zdecydowanie główna bohaterka, która powinna sobie wyhodować...