Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie mogłam się oderwać. Fabuła ciekawa i zaskakująca, idealnie pokazuje obraz dzisiejszej popkultury. Ale język szczególnie mnie zachwycił. Gry słowne są wyszukane poprzez swoją prostotę, jakby wymieszanie kultury wysokiej z niską, coś niezwykłego. Zakochałam się.

Nie mogłam się oderwać. Fabuła ciekawa i zaskakująca, idealnie pokazuje obraz dzisiejszej popkultury. Ale język szczególnie mnie zachwycił. Gry słowne są wyszukane poprzez swoją prostotę, jakby wymieszanie kultury wysokiej z niską, coś niezwykłego. Zakochałam się.

Każdy przyzna, że słabizna.

Każdy przyzna, że słabizna.

Tak, ja też czułam się chamsko czytając Dzienniki. Jakbym weszła z buciorami do umysłu Kurta.

Tak, ja też czułam się chamsko czytając Dzienniki. Jakbym weszła z buciorami do umysłu Kurta.

"Kronos" należy traktować jako pamiętnik tylko dla samego autora, nie jako literaturę dosłownie. W trakcie lektury można poznać tę bardziej "ludzką" stronę Gombrowicza - taką, jaką posiada każdy z nas - fizjologiczną, cielesną, niekiedy pełną bólu, chociażby fizycznego. To pozwala poznać Go ze strony bardziej psychologicznej, nie zaś artystycznej. Moim zdaniem "Kronos" jest niezwykle wartościowy właśnie jako pamiętnik intymny lub jako dokument.

"Kronos" należy traktować jako pamiętnik tylko dla samego autora, nie jako literaturę dosłownie. W trakcie lektury można poznać tę bardziej "ludzką" stronę Gombrowicza - taką, jaką posiada każdy z nas - fizjologiczną, cielesną, niekiedy pełną bólu, chociażby fizycznego. To pozwala poznać Go ze strony bardziej psychologicznej, nie zaś artystycznej. Moim zdaniem "Kronos" jest...