Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Halt- rzekł Horace.- Pomyślałem sobie... Zwiadowcy wymienili rozbawione spojrzenia. - Niebezpieczne zajęcie - odparli równocześnie.

- Halt- rzekł Horace.- Pomyślałem sobie... Zwiadowcy wymienili rozbawione spojrzenia. - Niebezpieczne zajęcie - odparli równocześnie.

Zabij go! - krzyknął Mars. Kocham tego faceta! - odkrzyknął Ares. - Ale i tak go zabij!

Zabij go! - krzyknął Mars. Kocham tego faceta! - odkrzyknął Ares. - Ale i tak go zabij!

Tak to już się zdarza na wojnie, że jeżeli coś może pójść źle, najczęściej idzie źle.

Tak to już się zdarza na wojnie, że jeżeli coś może pójść źle, najczęściej idzie źle.

Kalipso wyraźnie nie chciała go widzieć. Kiedy raz wsunął głowę do jaskini, wyleciała z wrzaskiem i obrzuciła go naczyniami. Nie da się ukryć - była jego fanką.

Kalipso wyraźnie nie chciała go widzieć. Kiedy raz wsunął głowę do jaskini, wyleciała z wrzaskiem i obrzuciła go naczyniami. Nie da się ukryć - była jego fanką.

A z jakiegoś niezrozumiałego powodu byli uczniowie wprost marzą o tym, by przyłapać swojego mistrza z opuszczonymi portkami.-Spoglądał na Willa tak oskarżycielsko,że chłopak już zamierzał zaprotestować i zapewnić go, że on nigdy nie zachowa się w ten sposób. Uświadomił sobie jednak, że prawdopodobnie nie omieszka spróbować, i to w dodatku przy pierwszej nadarzającej się okazji.

A z jakiegoś niezrozumiałego powodu byli uczniowie wprost marzą o tym, by przyłapać swojego mistrza z opuszczonymi portkami.-Spoglądał na Willa tak oskarżycielsko,że chłopak już zamierzał zaprotestować i zapewnić go, że on nigdy nie zachowa się w ten sposób. Uświadomił sobie jednak, że prawdopodobnie nie omieszka spróbować, i to w dodatku przy pierwszej nadarzającej się okazji.

Percy przyglądał się konstelacjom - tym, które Annabeth nauczyła go rozpoznawać wiele lat temu. - Bob was pozdrawia - powiedział gwiazdom.

Percy przyglądał się konstelacjom - tym, które Annabeth nauczyła go rozpoznawać wiele lat temu. - Bob was pozdrawia - powiedział gwiazdom.

Halt Siwobrody wśród kóz ma swój dom, tak ludzie powiadają. Od lat nie zmieniał skarpet on, lecz kozy nie narzekają. Bywaj zdrów, Halcie Siwobrody, Bywaj mi, bywaj zdrów...

Halt Siwobrody wśród kóz ma swój dom, tak ludzie powiadają. Od lat nie zmieniał skarpet on, lecz kozy nie narzekają. Bywaj zdrów, Halcie Siwobrody, Bywaj mi, bywaj zdrów...

- Doceniam waszą uprzejmość, ale mama mnie uczyła, bym nie przyjmował klątw od obcych.

- Doceniam waszą uprzejmość, ale mama mnie uczyła, bym nie przyjmował klątw od obcych.

- Oto sir Horace z Zakonu Feuille de Chene [...] - Zaraz, a może Crepe de Chene? Ba, nieważne. - Co to znaczy? [...] - Powiedziałem, że jesteś sir Horace z Zakonu Dębowego Liścia - wytłumaczył Halt, po czym dodał mniej pewnym głosem: - O ile się nie pomyliłem. Być może nazwałem ten zakon imieniem Dębowego Naleśnika.

- Oto sir Horace z Zakonu Feuille de Chene [...] - Zaraz, a może Crepe de Chene? Ba, nieważne. - Co to znaczy? [...] - Powiedziałem, że jesteś sir Horace z Zakonu Dębowego Liścia - wytłumaczył Halt, po czym dodał mniej pewnym głosem: - O ile się nie pomyliłem. Być może nazwałem ten zakon imieniem Dębowego Naleśnika.

Skocz do przepaści.Tak będzie prościej i schludniej.

Skocz do przepaści.Tak będzie prościej i schludniej.

Leo! - ryknął Mars. - Leo musi umrzeć! Zaduś go! - zawołał Ares. - Zaduś wszystkich! O kim to my mówimy?

Leo! - ryknął Mars. - Leo musi umrzeć! Zaduś go! - zawołał Ares. - Zaduś wszystkich! O kim to my mówimy?

- Mamy dobrą załogę - powiedział Percy. - Gdybym żeglował ku własnej śmierci... - Nie umrzesz mi Glonomóżdżku. Pamiętasz? Nigdy już się nie rozdzielimy. A kiedy wrócimy do domu... - Co? Pocałowała go. - Zapytaj mnie o to ponownie, kiedy pokonamy Gaję. Uśmiechnął się, uradowany, że ma na co czekać. - Jak chcesz.

- Mamy dobrą załogę - powiedział Percy. - Gdybym żeglował ku własnej śmierci... - Nie umrzesz mi Glonomóżdżku. Pamiętasz? Nigdy już się nie rozdzielimy. A kiedy wrócimy do domu... - Co? Pocałowała go. - Zapytaj mnie o to ponownie, kiedy pokonamy Gaję. Uśmiechnął się, uradowany, że ma na co czekać. - Jak chcesz.

- Ach, nie zabijaj się sama!- zawołała.- Nie jesteśmy aż tak przerażający. Bogini opuściła bicz. - Co? Nie ,ja tego nie... - No mam nadzieję!- Annabeth spojrzała na Percy'ego i zmusiła się do śmiechu.- Wcale nie chcemy jej wystraszyć prawda? - Ha, ha- odrzekł słabym głosem.- NIe, nie chcemy. (...)- Wiecie kim jestem? - Chyba jesteś Nocą- odpowiedziała Annabeth.- No bo jesteś taka mroczna i w ogóle, chociaż ta broszura wiele o tobie nie mówi. Oczy bogini na chwilę przygasły. - Jaka broszura? Annabeth poklepała się po kieszeniach. - Mieliśmy taką, nie? Percy oblizał wargi. - Yhy. (...)- W każdym razie-powiedziała-podejrzewam, że ta broszura wiele o tobie nie mówi, bo jakoś nie wyróżniono cię w niej specjalnie. Wyrózniono Flegeton, Kokytos, arai, trującą polanę Achlys, a nawet paru olbrzymów i tytanów, ale Nyks... Hm... ciebie na tej liście nie ma. - Na liście? Wyróżniono? - No tak- powiedział Percy, pojąwszy na czym polega pomysł Annabeth.- Jesteśmy na wycieczce po Tartarze... no wiesz coś w rodzaju objazdu po egzotycznych krajach. Podziemie jest przerleklamowane, Olimp to turystyczna pułapka... - Więc wykupiliśmy wycieczkę do Tartaru, ale nikt nam nie powiedział, że spotkamy tu Nyks. Ale heca. No cóz chyba uważają, że nie jesteś taka ważna.

- Ach, nie zabijaj się sama!- zawołała.- Nie jesteśmy aż tak przerażający. Bogini opuściła bicz. - Co? Nie ,ja tego nie... - No mam nadzieję!- Annabeth spojrzała na Percy'ego i zmusiła się do śmiechu.- Wcale nie chcemy jej wystraszyć prawda? - Ha, ha- odrzekł słabym głosem.- NIe, nie chcemy. (...)- Wiecie kim jestem? - Chyba jesteś Nocą- odpowiedziała Annabeth.- No bo jesteś ta...

Już prawie zapomniałem,jaka to zabawa,kiedy ma się ucznia

Już prawie zapomniałem,jaka to zabawa,kiedy ma się ucznia