Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sama książka jako wprowadzenie mające rozbudzić dalsze chęci do zgłębiania ekonomii heterodoksyjnej bardzo dobra. Najbardziej zaciekawił mnie chyba rozdział o ekonomii instytucjonalnej, ale to kwestia zapewne bardziej moich zainteresowań niż tego, że np. rozdział ten został jakoś wybitnie napisany.

Co do tematu książki - nie mam wiedzy ekonomicznej i trudno mi ocenić na ile heterodoksyjne ruchy ekonomiczne słusznie zarzucają nietrafność i upraszczanie świata ekonomii neoklasycznej, a na ile same mogą być zideologizowane. Mimo to można z nich wyciągnąć wiele cennych spostrzeżeń, a refleksja z zakresu metodologii i filozofii nauki zawsze na propsie dla rozwoju samej nauki.

Sama książka jako wprowadzenie mające rozbudzić dalsze chęci do zgłębiania ekonomii heterodoksyjnej bardzo dobra. Najbardziej zaciekawił mnie chyba rozdział o ekonomii instytucjonalnej, ale to kwestia zapewne bardziej moich zainteresowań niż tego, że np. rozdział ten został jakoś wybitnie napisany.

Co do tematu książki - nie mam wiedzy ekonomicznej i trudno mi ocenić na...

Przeczytane do połowy. Rozdziałów niektórych nie byłem w stanie zrozumieć ._. ale myślę, że ekstrakt z filozofii nauki Karla Poppera udało mi się wyciągnąć.

Przeczytane do połowy. Rozdziałów niektórych nie byłem w stanie zrozumieć ._. ale myślę, że ekstrakt z filozofii nauki Karla Poppera udało mi się wyciągnąć.

JAKO WPROWADZENIE
Dobry wstępniak dla osób zainteresowanych filozofią umysłu – Searle przystępnie prowadzi czytelnika przez następujące zagadnienia: historia postrzegania umysłu, mind-body problem, intencjonalność, wolna wola czy problem "ja". Wiedza łatwo wchodzi, książka zachęca do własnych przemyśleń. Mnie ubodło trochę uproszczenie idei niektórych filozofów i jedna jedynie wzmianka o panpsychizmie, ale chyba w czasie, kiedy filozof pisał to wprowadzenie, nurt ten nie był zbyt popularny.

JAKO PREZENTACJA POGLĄDÓW SEARLA
Searle nie kryje, że oprócz tego, że stara się stworzyć przekrojowe spojrzenie na problem, szuka odpowiedzi na stawiane przez siebie pytania. To, co mi się spodobało to bezprecedensowe potraktowanie historycznego podziału umysł-ciało (dla Searle'a to po prostu językowy artefakt). Filozof jednocześnie przyznaje, że świadomość jest funkcją ciała, ale inną ontycznie niż jakiekolwiek obiekty w świecie – a zatem zdobył się na coś, na co nie zdobyliby się ani klasyczni dualiści, ani materialiści. Mnie emergentyzm nawet przekonuje.

JAKO WPROWADZENIE
Dobry wstępniak dla osób zainteresowanych filozofią umysłu – Searle przystępnie prowadzi czytelnika przez następujące zagadnienia: historia postrzegania umysłu, mind-body problem, intencjonalność, wolna wola czy problem "ja". Wiedza łatwo wchodzi, książka zachęca do własnych przemyśleń. Mnie ubodło trochę uproszczenie idei niektórych filozofów i jedna...