Jesteśmy społecznością, która kocha książki

1,5/10⭐️

Powieść grozy pt. „Dom na Wyrębach”.
Co dostajemy? Już piszę.

✔️Marek przenosi się po rozwodzie do nowego domu.
✔️Milion razy odwiedza kumpla Huberta.
✔️Śpi.
✔️Szuka ekipy remontowej.
✔️Remont domu.
✔️Marek poznaje pewnego sąsiada. Nie wiem czy to love story miało być czy po prostu bohater od tak byle był jakiś.
✔️Alkohol.
✔️Jazda do pracy.
✔️Rozmowy o grzybach i chodzenie na nie.
✔️Zabawa w ornitologa.

Rzekomo z grozy: duch, strzyga czy co to było i uwaga bodajże w dwóch krótkich scenach. Tyle. Jeszcze jakieś tam zwodzenie na pokuszenie.

I ja ją mam uznać za powieść grozy? Nigdy w życiu.

Nie jest strasznie, nie jest mrocznie, nie ma żadnego klimatu, nie ma grozy, nie ma nic. Tak nudnej, nijakiej, bezsensownej historii dawno nie czytałam. Dawnooooo.
Bardzoooo słabe dialogi, niepotrzebne opisy wszystkiego i niczego, wszystko rozwleczone. Nie ma żadnej akcji.

Człowiek sięga po powieść grozy a otrzymuje jej strzępki strzępków i tych jeszcze ich strzępków. Gdybym chciała przeczytać lekturę o 🍄 i 🦉 sięgnęłabym po poradniki. No jak tak można? To już nawet śmieszne nie jest.

Nie mam na celu obrażać autora, ale nie mam też zamiaru milczeć kiedy takie coś się dzieje. Ktoś musi. Tego nie tłumaczy nawet to, że to jest „starsza” książka, bo z tego co wiem cechy gatunków nie ulegają zmianom. Przykre to, ale no tak to widzę.

Najlepsza jest okładka.

1,5/10⭐️

Powieść grozy pt. „Dom na Wyrębach”.
Co dostajemy? Już piszę.

✔️Marek przenosi się po rozwodzie do nowego domu.
✔️Milion razy odwiedza kumpla Huberta.
✔️Śpi.
✔️Szuka ekipy remontowej.
✔️Remont domu.
✔️Marek poznaje pewnego sąsiada. Nie wiem czy to love story miało być czy po p...

Rozwiń

Zwiń

Fabuła to skakanie od jednego do drugiego bohatera. Fabuła w głównej mierze oparta jest na krótkich dialogach, opisach które miały wnieść klimat, napięcie ale nie wniosły nic, wręcz były zbędne.
1 rozdział to Agatka gadająca sama ze sobą, w kolejnych 5 nie dzieje się nic. Nie ma takiego typowego wątku przewodniego.

Bohaterka Agata jest głupia jak but, jej zachowanie jest bardzo dziecinne, kompletnie nie myśli. W ilości wulgaryzmów przebiła nawet mnie. To było po prostu niepotrzebne.
Policjant Jan niby zna sprawcę, ale nie dopuszcza do tego myśli.
Zero skupienia na bohaterach i ich rozwoju, tylko gonitwa od jednego do drugiego.

Z wytypowaniem tego i owego nie będziecie mieć żadnego problemu. Żadnego. Zero klimatu, zero emocji, zero napięcia. Szkoda, bo pomysł jak i miejsce bardzo fajne.

Są lepsze momenty, ale one nie są w stanie uratować książki jako całości. Nie u mnie. W trakcie czytania naszła mnie myśl: dziadek King i jego Misery, choć różnica jest widoczna to tak mnie jakoś naszło.

Ogrom literówek i innych błędów, jeśli tak to będzie wyglądać w wersji papierowej to czytelnicy będą „zachwyceni”.


Myślę, że książka jednak znajdzie swoich zwolenników.

Fabuła to skakanie od jednego do drugiego bohatera. Fabuła w głównej mierze oparta jest na krótkich dialogach, opisach które miały wnieść klimat, napięcie ale nie wniosły nic, wręcz były zbędne.
1 rozdział to Agatka gadająca sama ze sobą, w kolejnych 5 nie dzieje się nic. Nie ma takiego t...

Rozwiń

Zwiń

Bawiłam się okej. Potraktowałam ją jako typowy „odmóżdżacz”, gdyż bardzo rzadko sięgam po takie książki, prawie w ogóle.
Najbardziej polubiłam Reginalda. Tylko zakończenie takie w sumie bez większego szału.

Bawiłam się okej. Potraktowałam ją jako typowy „odmóżdżacz”, gdyż bardzo rzadko sięgam po takie książki, prawie w ogóle.
Najbardziej polubiłam Reginalda. Tylko zakończenie takie w sumie bez większego szału.

Uważam, że ta książka sprawdzi się najlepiej wśród młodszych czytelników. Kara to taki thriller młodzieżowy, tak bym ją określiła. Czytając Karę pomyślałam klimat jak u Marcela Mossa. 🙈

Gdyby było mniej gdybania a więcej działań bohaterów to byłoby idealnie. Początek kompletnie mnie nie zaciekawił, później zaczyna się fabuła nieco rozwijać.
Zachowania bohaterów było nieco dziecinne i kuriozalne ,monetami zaczęli mnie irytować.
Dość ciekawe zakończenie, ale gdzieś tam głęboko miałam podejrzenia. Były momenty napięcia, takiej tajemniczości.

Uważam, że ta książka sprawdzi się najlepiej wśród młodszych czytelników. Kara to taki thriller młodzieżowy, tak bym ją określiła. Czytając Karę pomyślałam klimat jak u Marcela Mossa. 🙈

Gdyby było mniej gdybania a więcej działań bohaterów to byłoby idealnie. Początek kompletnie mnie nie z...

Rozwiń

Zwiń