Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nic nowego.
Postaci infantylne, zwłaszcza naiwny tatuś.
Historia przewidywalna. Końcówka bez wyrazu, gdyby nie podziękowania, pomyślałabym, że mi strony ucięło. Czekałam na jakieś "wow".
Czyta się szybko, krótkie rozdziały, lekki język.

Nic nowego.
Postaci infantylne, zwłaszcza naiwny tatuś.
Historia przewidywalna. Końcówka bez wyrazu, gdyby nie podziękowania, pomyślałabym, że mi strony ucięło. Czekałam na jakieś "wow".
Czyta się szybko, krótkie rozdziały, lekki język.

Pan Mróz nadal jest dla mnie beztalenciem pisarskim.
Nie ma to jak, w scenie pełnej dramaturgii, upchnąć opis rodzaju silnika podjeżdżającego samochodu, który miała rozpoznać wykrwawiająca się kobieta.
A Chyłka to w tej części znawczyni encyklopedii dosłownie- męcząca i zarozumiała, co nawet jak na nią mnie irytowało. Dziesiątki głupkowatych i zbędnych dialogów. Im więcej potyczek i wchodzenia sobie w słowo, tym lepiej.
Sama historia i wątki połączone bez sensu, niewiarygodnie naciągane. Wprowadzanie kilku postaci, pozbawionych wyrazu i wartości dodanej do samej historii.
Póki co najgorsza część serii, straciłam nadzieję, że Mróz pokaże lekkość pióra i ułamek umiejętności dobrego pisania.

Pan Mróz nadal jest dla mnie beztalenciem pisarskim.
Nie ma to jak, w scenie pełnej dramaturgii, upchnąć opis rodzaju silnika podjeżdżającego samochodu, który miała rozpoznać wykrwawiająca się kobieta.
A Chyłka to w tej części znawczyni encyklopedii dosłownie- męcząca i zarozumiała, co naw...

Rozwiń Zwiń

Książka znowu przegadana, z naciąganymi i niepotrzebnymi dialogami, ale albo jest trochę lepiej niż w częściach poprzednich albo ja z każdym kolejnym tomem mam większą tolerancję.
Fabuła wciąga, końcówka intrygująca.

Książka znowu przegadana, z naciąganymi i niepotrzebnymi dialogami, ale albo jest trochę lepiej niż w częściach poprzednich albo ja z każdym kolejnym tomem mam większą tolerancję.
Fabuła wciąga, końcówka intrygująca.