Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest znakomitym reportażem opisującym relacje człowieka i psa, ale też zmieniający się dyskurs na temat statusu zwierzęcia. Nie tylko dla psiarzy, a raczej dla wszystkich, których interesują przemiany społeczne. Może zabrzmiało to zbyt sztywno, ale książka jest napisana bardzo przyjemnym językiem i czyta się ją szybko. Duża dawka wiedzy i ciekawostek, autor się bardzo postarał i to widać na każdej stronie.
Zastanawia mnie skąd ta jedynka w ocenach, którą widziałem tuż po ogłoszeniu daty premiery reportażu. Jak można być takim chamem, żeby oceniać, nie mając książki w ręku? Czemu portal na to pozwala? I nie, nie jestem autorem, zbieżność imion przypadkowa.

Książka jest znakomitym reportażem opisującym relacje człowieka i psa, ale też zmieniający się dyskurs na temat statusu zwierzęcia. Nie tylko dla psiarzy, a raczej dla wszystkich, których interesują przemiany społeczne. Może zabrzmiało to zbyt sztywno, ale książka jest napisana bardzo przyjemnym językiem i czyta się ją szybko. Duża dawka wiedzy i ciekawostek, autor się...

Uwielbiam pisanie Basi Piórkowskiej. Tę książkę czyta się z ogromną przyjemnością, jest bardzo angażująca i ciepła, a przy tym zostawia nas z nadzieję, że jednak Gaja może przetrwać, a Gaja to przecież my. Autorka miesza style, przerywa oś fabularną z przyszłości opowieściami kobiet z przeszłości, a przy tym ta wielowątkowa narracja jest spójna i uzasadniona - z nieoczywistym finałem, ale skłaniającym do refleksji. Bardzo polecam osobom wrażliwym, ale także potrzebującym uciec od świata w przyrodę, trawy, drzewa i zioła, które w tej przypowieści są najważniejszymi bohaterami.

Uwielbiam pisanie Basi Piórkowskiej. Tę książkę czyta się z ogromną przyjemnością, jest bardzo angażująca i ciepła, a przy tym zostawia nas z nadzieję, że jednak Gaja może przetrwać, a Gaja to przecież my. Autorka miesza style, przerywa oś fabularną z przyszłości opowieściami kobiet z przeszłości, a przy tym ta wielowątkowa narracja jest spójna i uzasadniona - z...

Jak można przyznać książce 1 punkt, kiedy premiera jest dziś? Kogoś tu nieźle pogięło. Ja odebrałem książkę wczoraj i za chwilę skończę, bo tak mnie wciągnęła, na podstawie lektury prawie całego reportażu mogę się wypowiedzieć. Uważam, że jest to najlepsza polska książka o kobietach w Korei, bo bazuje bezpośrednio na wypowiedziach kobiet, również tych, które mają perspektywę szerszą niż życie w samej Korei, więc mają porównanie I książka ta pokazała mi, jak zaślepione są Polki w związkach z Koreańczykiem (np. te z youtube), gdy gloryfikują Koreę i są bezkrytyczne. A tam nie jest różowo dla wszystkich w zasadzie, dla facetów uprzywilejowanych również. Nawet mieszane gwiazdy kpopu jak bardzo popularna Somi opowiadały, z jakim bullyingiem spotykały się w szkole z powodu wyglądu. "Mądre matki, dobre żony" (tytuł odnosi się do konfucjanizmu, to oczywiste) czyta się jak bardzo wciągającą powieść, a przy tym kobieca perspektywa pozwala nam spojrzeć szerzej na kraj, jego przeszłość, społeczeństwo i kulturę. Brawo za przełamanie męskiej narracji oraz za pokazanie bardzo szerokiego spektrum Korei Południowej. Mimo że interesuję się tym krajem od dawna, to dowiedziałem się mnóstwa nowych rzeczy.
Dopisek - książka zasługuje na solidną ósemeczkę, ale z racji tego, że jakiś cham ocenił na 1, nie mając książki w ręku (bardzo niesprawiedliwe za kawał solidnej roboty reporterskiej wykonanej przez autorkę), to daję dziesiątkę.

Jak można przyznać książce 1 punkt, kiedy premiera jest dziś? Kogoś tu nieźle pogięło. Ja odebrałem książkę wczoraj i za chwilę skończę, bo tak mnie wciągnęła, na podstawie lektury prawie całego reportażu mogę się wypowiedzieć. Uważam, że jest to najlepsza polska książka o kobietach w Korei, bo bazuje bezpośrednio na wypowiedziach kobiet, również tych, które mają...