Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Może jednak w tym brutalnym, brudnym, tak mocno "żulczykowym" świecie jest coś prawdziwego? Raczej nie. Ale skoro nic nie jest prawdziwe, wszystko jest dozwolone. Nawet piękne frazy otulone w rozlew krwi. Świat został przejaskrawiony, przerysowany w specyficznie obłąkany sposób. Bogini przywdziewa znoszony dres i tanie trampki. Apokalipsa w dwadzieścia trzy minuty jest możliwa, a naprawienie ryja to już najwyższy cud.

Niecodzienne posunięcie, nawet jak na Żulczyka, to sposób narracji. Moja wersja simsa zdecydowanie przybrała strój ciasteczkowego potwora. Z sympatii i sentymentu wręczyłam mu kubek gorącej, parującej kawy w dłoń.


Ps. A tak naprawdę to nikt nie jest wierzący.

Może jednak w tym brutalnym, brudnym, tak mocno "żulczykowym" świecie jest coś prawdziwego? Raczej nie. Ale skoro nic nie jest prawdziwe, wszystko jest dozwolone. Nawet piękne frazy otulone w rozlew krwi. Świat został przejaskrawiony, przerysowany w specyficznie obłąkany sposób. Bogini przywdziewa znoszony dres i tanie trampki. Apokalipsa w dwadzieścia trzy minuty jest...

Świetnie skonstruowana historia. Rozwinięcie wątku, o którym w poprzedniej części była krótka wzmianka, to zdecydowanie mistrzowskie posunięcie.

Kolejny raz Gross rozwiązuje zagadkę z przeszłości. Tym razem jednak bardziej odległej w czasie – aż o trzy dekady. Co wydarzyło się w pobliskiej wsi trzydzieści lat temu? Jaki to ma związek z podejrzeniami komisarza dotyczącymi tajemniczych śladów znalezionych w okolicy plaży? Rodzinny dramat toczący się latami znajduje swoje zakończenie. Niestety nie jest to happy end.

Świetnie skonstruowana historia. Rozwinięcie wątku, o którym w poprzedniej części była krótka wzmianka, to zdecydowanie mistrzowskie posunięcie.

Kolejny raz Gross rozwiązuje zagadkę z przeszłości. Tym razem jednak bardziej odległej w czasie – aż o trzy dekady. Co wydarzyło się w pobliskiej wsi trzydzieści lat temu? Jaki to ma związek z podejrzeniami komisarza dotyczącymi...

Nieczęsto zdarza mi się trafić na dobrego polskiego autora thrillerów. Ale Robert Małecki zdecydowanie nim jest.

Dramat rodzinny sprzed dekady ponownie zbiera żniwo. Dzięki nieustępliwości Bernarda Grossa sprawa zostaje rozwiązana pomimo upływu tak długiego czasu. Sam komisarz próbuje rozwiązać własne problemy z przeszłości, z których konsekwencjami styka się każdego dnia. Wątek romansu na komendzie uzupełnia historię i dostarcza dodatkową dawkę silnych emocji.

Nie ma zbrodni doskonałych, zawsze pozostaną ślady, które naprowadzą najlepsze psy na trop.

Nieczęsto zdarza mi się trafić na dobrego polskiego autora thrillerów. Ale Robert Małecki zdecydowanie nim jest.

Dramat rodzinny sprzed dekady ponownie zbiera żniwo. Dzięki nieustępliwości Bernarda Grossa sprawa zostaje rozwiązana pomimo upływu tak długiego czasu. Sam komisarz próbuje rozwiązać własne problemy z przeszłości, z których konsekwencjami styka się każdego...