Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.

To, że milczę, nie znaczy, że nie mam nic do powiedzenia.

Mój czas jest niezwykle cenny i każdy powinien go uszanować, tak jak ja staram się szanować czas innych ludzi. Wszakże czas – życie – to największy dar, jaki można otrzymać lub dać drugiej osobie.

Mój czas jest niezwykle cenny i każdy powinien go uszanować, tak jak ja staram się szanować czas innych ludzi. Wszakże czas – życie – to największy dar, jaki można otrzymać lub dać drugiej osobie.

Chciwcy, okradając innych, okradają w ten sposób samych siebie.

Chciwcy, okradając innych, okradają w ten sposób samych siebie.

- Ohir, ja-k ma-m si-ę do-stać do po-mie-szcze-nia na sche-ma-cie, któ-re je-st od-gro-dzo-ne? - Staram się mówić bardzo wolno, żeby komputer dobrze zrozumiał moje pytanie. - Przez drzwi. - Jakie drzwi? Co ty mówisz? Przecież nie ma tu żadnych drzwi. - Na pokładzie znajduje się jedenaścioro drzwi, w tym dwoje wyjściowych.

- Ohir, ja-k ma-m si-ę do-stać do po-mie-szcze-nia na sche-ma-cie, któ-re je-st od-gro-dzo-ne? - Staram się mówić bardzo wolno, żeby komputer dobrze zrozumiał moje pytanie. - Przez drzwi. - Jakie drzwi? Co ty mówisz? Przecież nie ma tu żadnych drzwi. - Na pokładzie znajduje się jedenaścioro drzwi, w tym dwoje wyjściowych.

- Słuchaj ty... komputerze pokładowy. Ja chcę ci pomóc. - Miło to słyszeć. Niestety nie mogę potwierdzić tej informacji. - A kto może potwierdzić tę informację?1 Kurde, jak mnie nerwica bierze... - Członek załogi lub wyższy oficer z uprawnieniami. - To gdzie takowego znajdę? - Informacja zastrzeżona. - No szlag mnie zaraz trafi! Do jasnej, ciasnej, pitolonej... ortografii!

- Słuchaj ty... komputerze pokładowy. Ja chcę ci pomóc. - Miło to słyszeć. Niestety nie mogę potwierdzić tej informacji. - A kto może potwierdzić tę informację?1 Kurde, jak mnie nerwica bierze... - Członek załogi lub wyższy oficer z uprawnieniami. - To gdzie takowego znajdę? - Informacja zastrzeżona. - No szlag mnie zaraz trafi! Do jasnej, ciasnej, pitolonej... ortografii!

Zawsze uważałem, że wszystko jest możliwe. Trzeba tylko mieć czas, wiedzę, umiejętności, doświadczenie, technologię i te wstrętne pieniądze. Wkradają się do naszego życia jak robactwo do gnijącego trupa.

Zawsze uważałem, że wszystko jest możliwe. Trzeba tylko mieć czas, wiedzę, umiejętności, doświadczenie, technologię i te wstrętne pieniądze. Wkradają się do naszego życia jak robactwo do gnijącego trupa.

- Kim jesteś? - Nikt nie odpowiada. - Jak się nazywasz? - Ohir. - Co? Chwilka, niech ja sobie to poukładam w główce. - Jesteś statkiem? - Nie. - Nie jesteś statkiem. To mi wiele wyjaśniło, uhm, super. Moje twierdzenie też niczego nie wnosi. - Jesteś żywy? - Nie. - Więc jesteś statkiem. - Nie. - Więc czym jesteś? - Komputerem pokładowym.

- Kim jesteś? - Nikt nie odpowiada. - Jak się nazywasz? - Ohir. - Co? Chwilka, niech ja sobie to poukładam w główce. - Jesteś statkiem? - Nie. - Nie jesteś statkiem. To mi wiele wyjaśniło, uhm, super. Moje twierdzenie też niczego nie wnosi. - Jesteś żywy? - Nie. - Więc jesteś statkiem. - Nie. - Więc czym jesteś? - Komputerem pokładowym.