Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przebrnięcie przez Wilka Stepowego było istną ucztą literacką. Jest to z jednej strony opowieść pełna goryczy, hipokryzji, samotności czy depresji. Ale z drugiej strony możemy w niej odnaleźć szalone noce przepełnione oniryzmem, wolną miłością i prostymi przyjemnościami. Może Wilk ma rację. Trzeba zostać samobójcą (oczywiście nie tym dosłownym).
Może przepisem na szczęście, jest to wisielcze poczucie humoru.

Przebrnięcie przez Wilka Stepowego było istną ucztą literacką. Jest to z jednej strony opowieść pełna goryczy, hipokryzji, samotności czy depresji. Ale z drugiej strony możemy w niej odnaleźć szalone noce przepełnione oniryzmem, wolną miłością i prostymi przyjemnościami. Może Wilk ma rację. Trzeba zostać samobójcą (oczywiście nie tym dosłownym).
Może przepisem na...

Zdecydowanie polecam, osobom zaczynającym przygodę z Kafką. O wiele przystępniejsze niż bardziej osławiony "Proces". Książka stała się klasykiem nie bez powodu. Jej treść jest ponadczasowa. Można to krótkie opowiadanie interpretować na wiele sposobów ( choć ten chyba najbardziej adekwatny to porównanie przemiany głównego bohatera do zachorowania na ciężkie schorzenie ). Ciekawy jest również fakt, że autor nie chciał aby insekt był jakiegoś konkretnego gatunku. Podkreśla to jak nieznacząca można stać się dla nas druga osoba. Nie dając mu nawet nazwy, odbieramy mu jakąkolwiek istotę.

Zdecydowanie polecam, osobom zaczynającym przygodę z Kafką. O wiele przystępniejsze niż bardziej osławiony "Proces". Książka stała się klasykiem nie bez powodu. Jej treść jest ponadczasowa. Można to krótkie opowiadanie interpretować na wiele sposobów ( choć ten chyba najbardziej adekwatny to porównanie przemiany głównego bohatera do zachorowania na ciężkie schorzenie )....

Lektura obowiązkowa dla każdego miłośnika fantastyki, a w szczególności antyutopii. Zamiatin obdarował nas podwalinami dla wielu utworów literackich, filmów czy nawet gier komputerowych. Znaczenie jego powieści jest niepodważalne, jednak muszę przyznać, że czytanie nie było ani proste, ani przyjemne.

Lektura obowiązkowa dla każdego miłośnika fantastyki, a w szczególności antyutopii. Zamiatin obdarował nas podwalinami dla wielu utworów literackich, filmów czy nawet gier komputerowych. Znaczenie jego powieści jest niepodważalne, jednak muszę przyznać, że czytanie nie było ani proste, ani przyjemne.

Bardzo przyjemnie się czytało jednak pewne formy językowe po jakimś czasie zaczynały denerwować. Owy język przyrównałabym do takiego literackiego "surowego mięsa".Myślę że kiedyś ta historia robiła większe wrażenie niż w obecnych czasach. Co najbardziej mnie jednak zaintrygowało to podsumowanie książki przez tłumaczkę. Po przeczytaniu książki, ta pozostawiła mnie lekko zawiedzioną, do czasu kiedy tłumaczka uświadomiła mi że istnieje idea "Slavic dream". Jakież to ciekawe przyrównane amerykańskiego snu ze snem obywateli państw byłego bloku wschodniego !

Bardzo przyjemnie się czytało jednak pewne formy językowe po jakimś czasie zaczynały denerwować. Owy język przyrównałabym do takiego literackiego "surowego mięsa".Myślę że kiedyś ta historia robiła większe wrażenie niż w obecnych czasach. Co najbardziej mnie jednak zaintrygowało to podsumowanie książki przez tłumaczkę. Po przeczytaniu książki, ta pozostawiła mnie lekko...

Poetyckość autora sprawiła, że z nieznośnych czasami zachowań głównego bohatera, wydobywało się coś pięknego i wielce nostalgicznego. Tekst bardzo ważny z punktu widzenia literaturoznawstwa, a w szczególności epoki romantyzmu. Jednak bardzo sroga reprymenda podsumowująca dotychczasowe życie tytułowego bohatera jest tym co jest prawdziwą esencją tego krótkiego utworu. Myślę że współcześnie, puenta tekstu mogła by u niektórych zdziałać więcej niż mądrości niejednego "life coach'a". Chateaubriand niestety próbuje walczyć z wiatrakami, gdyż ludzkość coraz częściej będzie ciągnąć do nihilizmu.

Poetyckość autora sprawiła, że z nieznośnych czasami zachowań głównego bohatera, wydobywało się coś pięknego i wielce nostalgicznego. Tekst bardzo ważny z punktu widzenia literaturoznawstwa, a w szczególności epoki romantyzmu. Jednak bardzo sroga reprymenda podsumowująca dotychczasowe życie tytułowego bohatera jest tym co jest prawdziwą esencją tego krótkiego utworu. Myślę...

Zola potrafił znaleźć idealny balans między przytłaczająco naturalistycznymi i artystycznymi opisami życia górników. Pomimo wydźwięku, typowo pro socjalistycznego, nie znajdziemy tu naiwnej historii o pojednaniu klas i łatwej do przeprowadzenia rewolucji. Postacie z krwi i kości, bez niepotrzebnego patetyzmu.

Zola potrafił znaleźć idealny balans między przytłaczająco naturalistycznymi i artystycznymi opisami życia górników. Pomimo wydźwięku, typowo pro socjalistycznego, nie znajdziemy tu naiwnej historii o pojednaniu klas i łatwej do przeprowadzenia rewolucji. Postacie z krwi i kości, bez niepotrzebnego patetyzmu.

Gawędziarstwo i fascynacje Petersona w pigułce. Książka pod kątem porad życiowych najbardziej chyba trafi do młodych mężczyzn (szczególnie wierzących). Jednak life coaching autora wydaje się schodzić na drugi plan przy jego rozważaniach na temat literatury, psychologii czy filozofii. Ciągłe bazowanie na Biblii, literaturze Dostojewskiego, systemach totalitarnych XX w. i filozofii Nietzschego może stać się z czasem monotonne, ale zarazem było najciekawszym elementem książki. Nie jest to na pewno lektura dla skrajnych lewaków i zatwardziałych ateistów. Z wieloma tezami Petersona można polemizować, ale na pewno warto podejść do tego z otwartą głową. Największym oratorskim problemem psychologa są ciągłe dygresje i odchodzenie od głównego tematu, w porównaniu do jego wykładów na YT, w książce znajdziemy większą precyzję (choć nadal bardzo chaotyczną :))

Gawędziarstwo i fascynacje Petersona w pigułce. Książka pod kątem porad życiowych najbardziej chyba trafi do młodych mężczyzn (szczególnie wierzących). Jednak life coaching autora wydaje się schodzić na drugi plan przy jego rozważaniach na temat literatury, psychologii czy filozofii. Ciągłe bazowanie na Biblii, literaturze Dostojewskiego, systemach totalitarnych XX w. i...

Dość ciekawie opowiedziane doświadczenia tzw. "drugiego pokolenia". Główny bohater próbuje skompletować swoje drzewo genealogiczne, niejako w nadziei na odnalezienie siebie. Do faktów z przeszłości próbuje dojść poprzez analizę rozwoju komór gazowych oraz wewnętrzny dialog między tytułowymi bohaterami, o których tak naprawdę nic nie wie. Hipotezy i domysły na temat swoich przodków czy SS-manów sprawiają, że główny bohater zaczyna mieć problemy z odróżnieniem fikcji od rzeczywistości. Niestety, przez swoją samotność i bezradność popada w obłęd. Połączenie bólu egzystencjalnego i tragicznego losu narodu Żydowskiego sprawia, że nauczyciel powoli traci chęć i możliwość poradzenia sobie z traumą dziecka Holokaustu. Autor przypomina nam, że ofiarami II Wojny Światowej są nie tylko więźniowe obozów zagłady, ale także ich potomkowie, którzy z czasem zdają sobie sprawę, że od śmierci uchroniła ich tylko przewrotność historii.

Dość ciekawie opowiedziane doświadczenia tzw. "drugiego pokolenia". Główny bohater próbuje skompletować swoje drzewo genealogiczne, niejako w nadziei na odnalezienie siebie. Do faktów z przeszłości próbuje dojść poprzez analizę rozwoju komór gazowych oraz wewnętrzny dialog między tytułowymi bohaterami, o których tak naprawdę nic nie wie. Hipotezy i domysły na temat swoich...