Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mocna, okrutna, miejscami bezpardonowa literatura faktu o okrucieństwie człowieka wobec człowieka, o potrzebie mówienia prawdy, o nieudolnych spóźnionych przeprosinach. Opowieść o krzywdzie i braku zemsty. Tekst napisany jest po części suchym, wręcz gazetowym językiem, a chwilami pełen osobistych uwag. Opowieść choć zlepiona z wielu wątków, stanowi konsekwentną całość. Idąc wbrew malkontentom, niezadowolonym z lektury, mogę tylko powiedzieć, że tak jak to lektura konieczna, tak samo trudna, nieobojętna i bezpardonowa. A ciężar okrutnej prawdy o człowieku boli każdego kto ją rozumie i drażni tych, którzy nic nie pojęli.

Mocna, okrutna, miejscami bezpardonowa literatura faktu o okrucieństwie człowieka wobec człowieka, o potrzebie mówienia prawdy, o nieudolnych spóźnionych przeprosinach. Opowieść o krzywdzie i braku zemsty. Tekst napisany jest po części suchym, wręcz gazetowym językiem, a chwilami pełen osobistych uwag. Opowieść choć zlepiona z wielu wątków, stanowi konsekwentną całość. Idąc...

"Bliźnięta Fahrenheit" mnie zmiotły z powierzchni jak wichura. "Szkarłatny płatek..." rozczarował okrutnie. Na szczęście ta opowieść spowodowała, że niemal biliśmy się z żoną o to kto czyta i kiedy. Pyszna powieść, zupełnie nieprzewidywalna. Nie jest to ani książka o kosmosie, ani o religii. raczej o człowieku uwikłanym w sidła własnych słabości, marzeń. Zmusza wyobraźnię do pracy, mimo iż plastyczne opisy innej niż nasza rzeczywistości są dziennikarsko dokładne. Do dziś mój pies słyszy jak mówię o nim "miłośnik pana pierwszy" kto przeczyta ten zrozumie dlaczego ;) Polecam, choć głownie tym którzy wyobraźni używają częściej niż średnia krajowa.

"Bliźnięta Fahrenheit" mnie zmiotły z powierzchni jak wichura. "Szkarłatny płatek..." rozczarował okrutnie. Na szczęście ta opowieść spowodowała, że niemal biliśmy się z żoną o to kto czyta i kiedy. Pyszna powieść, zupełnie nieprzewidywalna. Nie jest to ani książka o kosmosie, ani o religii. raczej o człowieku uwikłanym w sidła własnych słabości, marzeń. Zmusza wyobraźnię...

Prawdziwa uczta literacka. Gęsta, mroczna, głęboka, bezwstydnie prawdziwa, obnażająca nas z obłudy. Niewątpliwie powieść dla wytrwałych, ale nie za długa. Ponieważ już wszystko o tej książce zostało powiedziane i napisane, a ja czytałem ją chwilę temu, dlatego dorzucam tylko zachętę dla tych którzy się wahają. Ale jest kilka ale. To literatura mocna, a autor w słowach nie przebiera, klnie jak szewc (mój dziadek był szewcem ale jakoś nie klął przy mnie), świętych krów tu nie znajdziemy. Każdy ma coś za uszami. Trochę to przerysowany obraz pewnej czeluści społecznej, ale literacko smakowity jak wielodaniowy obiad w dobrej knajpie, popity dobrym czymś, z pewnością nie wodą.

Prawdziwa uczta literacka. Gęsta, mroczna, głęboka, bezwstydnie prawdziwa, obnażająca nas z obłudy. Niewątpliwie powieść dla wytrwałych, ale nie za długa. Ponieważ już wszystko o tej książce zostało powiedziane i napisane, a ja czytałem ją chwilę temu, dlatego dorzucam tylko zachętę dla tych którzy się wahają. Ale jest kilka ale. To literatura mocna, a autor w słowach nie...