Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłość to piękne uczucie i może nas dopaść w każdym momencie naszego życia.
I tak się właśnie dzieje z Heleną i Adamem . Poznali się pół wieku temu , a spodobali się sobie , zachwycili sobą dopiero teraz ( Ona wtedy była nastolatką ).
Ich perypetie , niespodzianki jakie przyniosą pojawiające się dzieci ( oczywiście już dorosłe ) oraz wszystko to, co przynosi dla osób w tym wieku życie tworzy czasem zabawną i bardzo prawdziwą historię .

Miłość to piękne uczucie i może nas dopaść w każdym momencie naszego życia.
I tak się właśnie dzieje z Heleną i Adamem . Poznali się pół wieku temu , a spodobali się sobie , zachwycili sobą dopiero teraz ( Ona wtedy była nastolatką ).
Ich perypetie , niespodzianki jakie przyniosą pojawiające się dzieci ( oczywiście już dorosłe ) oraz wszystko to, co przynosi dla osób w...

Na początku chciałabym podziękować Wydawnictwu ZNAK za udostępnienie egzemplarza recenzenckiego - bardzo dziękuję.
A teraz do rzeczy ...
Poznajmy Witka Weinera , Helenę Sawicką ,Muminka .To policjanci ,mistrzowie swojego fachu , pasjonaci, samotni pasjonaci. Doskonali w tym co robią. Tym razem pracują nad wyjaśnieniem podwójnej , jak się później okaże wielokrotnej zbrodni , której autorem jest tytułowy PARAFIL.
Pościgi, zasadzki, burze mózgów , zdrady , interes osobisty , układy rodzinne i nie tylko , chore ambicje ; z tym muszą się zmierzyć ,żeby odkryć prawdę. A w tle normalne życie, zwykłe obowiązki , brak zrozumienia i wsparcia, choroby , wykluczenia.
Tu widać, jak bardzo życie osobiste może skomplikować życie zawodowe i odwrotnie .
Asfiksjofilia , algolagnia - z tym się tam spotkamy.
Tempo przebiegu zdarzeń jest niesamowite ,lubię takie książki , chociaż przez nie trudno zapanować nad codziennymi obowiązkami , gdy trudno jest oderwać się od książki. Bohaterowie są prawdziwi , często brudni i zmęczeni , pełni uzależnień.
A wszystko przebiega wg. prostego schematu : uwaga, zainteresowanie, pożądanie , działanie, satysfakcja.
Brawo .


Osobista ocena " z przymrużeniem oka" :
- minus za autsajderkę ( a był renault i weekend czyli można)- wygląda STRASZNIE,
- plus za "szkarłatne kuloty" - strasznie jestem ciekawa ilu panów wie co to jest , za imię autora ( tak ma na imię mój pierwszy mąż , z którym od lat zgodnie żyjemy ) i za autograf.

Na początku chciałabym podziękować Wydawnictwu ZNAK za udostępnienie egzemplarza recenzenckiego - bardzo dziękuję.
A teraz do rzeczy ...
Poznajmy Witka Weinera , Helenę Sawicką ,Muminka .To policjanci ,mistrzowie swojego fachu , pasjonaci, samotni pasjonaci. Doskonali w tym co robią. Tym razem pracują nad wyjaśnieniem podwójnej , jak się później okaże wielokrotnej zbrodni...

Gdy żywioły szaleją źli ludzie realizują swoje niecne plany.
W tragicznym wypadku ginie najlepszy przyjaciel Krisa , przyjaciel z dzieciństwa. Policjant chce Go pożegnać i ......nie zawodzi Go policyjny nos.
Jego czujność i bystry umysł zostają nagrodzone , a przy okazji wyjaśnia Mu się parę spraw.

Gdy żywioły szaleją źli ludzie realizują swoje niecne plany.
W tragicznym wypadku ginie najlepszy przyjaciel Krisa , przyjaciel z dzieciństwa. Policjant chce Go pożegnać i ......nie zawodzi Go policyjny nos.
Jego czujność i bystry umysł zostają nagrodzone , a przy okazji wyjaśnia Mu się parę spraw.

Na początku muszę się przyznać ,że bardzo zależało mi na zrecenzowaniu książki Pani Joanny Jodełki. Dlaczego ?
Otóż kilka lat temu szukałam książkowego prezentu dla mojej bardzo dobrej koleżanki ,no i padło na książkę ze " stosików wstydu", była to "Polichromia "właśnie pani Joanny.Wieczorem postanowiłam tylko przejrzeć mój wybór i ....utonęłam .Czytałam całą noc , a rano zamówiłam egzemplarz dla siebie.
Ale do brzegu !
Córkę nieboszczyka spotykamy już na początku książki ,jak wskazuje tytuł , na pogrzebie jej ojca. Wpada tam prawie spóźniona , a tłum barwnych charakterologicznie żałobników wita ją oburzonymi spojrzeniami. A wszystko przez napis na szarfie jednego z wieńców. Tam też okazuje się , że tytuł książki jest lekko nieprecyzyjny.
Przez całą książkę poznajemy całą "rajską" rodzinę wraz z jej przyległościami czyli przyjaciółmi i znajomymi.Przy okazji Autorka bardzo umiejętnie sprzedaje nam trochę informacji opartych na Jej fachowej wiedzy dotyczącej masonów i według tego klucza zwiedzamy Poznań.
Jak już wspomniałam bohaterowie tej pozycji przedstawieni są bardzo rozmaicie, kolorowo , poznajemy ich zalety i przywary , a co najważniejsze pasje ,które popychają ich do pewnych aktywności. Spotykamy tu antykwariusza Hermesa, chirurga plastycznego, charakteryzatorkę Angelikę, Tycjanę - konserwator dzieł sztuki (konserwatorka brzmi strasznie ), prywatnego detektywa Jarotę i wielu innych.
Co odkryją ? Jak się zachowają?Co ich zaskoczy i zdziwi , a co będą w stanie przewidzieć?
Koniec to spore zaskoczenie .

Na początku muszę się przyznać ,że bardzo zależało mi na zrecenzowaniu książki Pani Joanny Jodełki. Dlaczego ?
Otóż kilka lat temu szukałam książkowego prezentu dla mojej bardzo dobrej koleżanki ,no i padło na książkę ze " stosików wstydu", była to "Polichromia "właśnie pani Joanny.Wieczorem postanowiłam tylko przejrzeć mój wybór i ....utonęłam .Czytałam całą noc , a rano...

Każdy kij ma dwa końce , i to właśnie jeden z nich , skrajna ,choć niestety prawdziwa ocena roli kościoła katolickiego w naszym państwie. O jego olbrzymim wpływie na politykę.Książkę napisała rasowa feministka, więc jest bardzo mocna , czasami nadinterpretuje się w niej pewne zjawiska , ale niestety bardzo prawdziwa. Smutno się czyta , że w małżeńskim łóżku jest nas ... troje , ale to jeszcze nic.Pedofilia , bogactwo, inność . Klamrą zamykającą są relacje osób napastowanych przez księży. Straszne.

Każdy kij ma dwa końce , i to właśnie jeden z nich , skrajna ,choć niestety prawdziwa ocena roli kościoła katolickiego w naszym państwie. O jego olbrzymim wpływie na politykę.Książkę napisała rasowa feministka, więc jest bardzo mocna , czasami nadinterpretuje się w niej pewne zjawiska , ale niestety bardzo prawdziwa. Smutno się czyta , że w małżeńskim łóżku jest nas ... ...

Dwóch braci, ..... biskup i komendant policji. To już chyba było ?Pewnie , w Ranczu , ale to była wersja soft.
Obaj sprawują swoje urzędy w Częstochowie. Jerzy i Stanisław. Obaj z jakże odmiennym bagażem doświadczeń i zupełnie odmiennymi celami w życiu.
Stanisław ma za nic śluby , które składał; ubóstwo, posłuszeństwo i czystość to dla Niego puste ,nic nie znaczące słowa. Korzysta z życia, bezwzględnie i bezczelnie, a biskupstwo otwiera Mu tylko kolejne drzwi.
Kogo spotkają na swojej drodze i jak bardzo będą im te osoby bliskie?
Końcówka jest ciekawie zaplanowana i trudno się oderwać . I znowu się okazało ,że życie - czytaj autor - potrafi w cudowny sposób zaskoczyć czytelnika i w cudowny sposób zawikłać losy swoich bohaterów.
Przez taki rozwój wypadków moja noc skróciła się do trzech godzin. Było warto!

Dwóch braci, ..... biskup i komendant policji. To już chyba było ?Pewnie , w Ranczu , ale to była wersja soft.
Obaj sprawują swoje urzędy w Częstochowie. Jerzy i Stanisław. Obaj z jakże odmiennym bagażem doświadczeń i zupełnie odmiennymi celami w życiu.
Stanisław ma za nic śluby , które składał; ubóstwo, posłuszeństwo i czystość to dla Niego puste ,nic nie znaczące słowa....