Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słabe to. Liczyłem na powtórkę z "My, dzieci z dworca Zoo" (chodzi mi o styl). A tymczasem jakby książka napisana na siłę, tylko aby o sobie przypomnieć i zgarnąć parę euro, aby starczyło przez jakiś czas na to i owo. Bohaterce ani nie zazdroszczę, ani nie współczuję. Jest dla mnie nijaka, choć po poprzedniej lekturze miałem nadzieję, że stanie na nogi i będzie chodzącym przykładem na to, jak wyjść z gów... Jeśli ktoś liczy na porywającą lekturę to odradzam. Na rynku jest mnóstwo tytułów z tej tematyki, zapewne dużo lepszych, świeższych, dobrze napisanych.

Słabe to. Liczyłem na powtórkę z "My, dzieci z dworca Zoo" (chodzi mi o styl). A tymczasem jakby książka napisana na siłę, tylko aby o sobie przypomnieć i zgarnąć parę euro, aby starczyło przez jakiś czas na to i owo. Bohaterce ani nie zazdroszczę, ani nie współczuję. Jest dla mnie nijaka, choć po poprzedniej lekturze miałem nadzieję, że stanie na nogi i będzie chodzącym...

Liczyłem na powtórkę z "Historii pszczół", a tymczasem dostałem dosyć poprawnie napisanych 500 stron bez czegoś, o co ta powieść mogłaby się zahaczyć. Opis dosyć nudnej luizjańskiej codzienności. Do dwusetnej strony liczyłem, że jeszcze się rozwinie, później wiarę straciłem i postanowiłem dobrnąć do końca. Trudno nawet znaleźć bohatera, którego by się polubiło albo znienawidziło.

Codziennie zabierałem się za tę powieść i codziennie wynajdywałem inne pomysły na spędzenie wolnego czasu. Efekt? Męczyłem ją przez ponad miesiąc. To nie jest dobra rekomendacja. Niestety :(

Liczyłem na powtórkę z "Historii pszczół", a tymczasem dostałem dosyć poprawnie napisanych 500 stron bez czegoś, o co ta powieść mogłaby się zahaczyć. Opis dosyć nudnej luizjańskiej codzienności. Do dwusetnej strony liczyłem, że jeszcze się rozwinie, później wiarę straciłem i postanowiłem dobrnąć do końca. Trudno nawet znaleźć bohatera, którego by się polubiło albo...