Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jo Nesbø, najbardziej znany, norweski autor powieści kryminalnych. Urodzony w Oslo. Słynny z wydania kilkutomowego cyklu o śledczym Harrym Hole. Wielokrotnie jego twórczość górowała na liście bestsellerów. Nagradzany w Norwegii i za granicą. Detektyw Harry jest kultową postacią, wizytówką pisarza. Jednak w tej recenzji poświęcę uwagę odrębnej powieści pt. „ Łowcy głów” . Tym razem ukazanej z perspektywy przestępcy, a nie stróża prawa. Mniej znanej, ale równie napisanej na wysokim poziomie.

Roger Brown jest renomowanym łowcą głów, na skalę całego Oslo. Nie bez powodu, gdyż jego zdolność analitycznego myślenia, znajmość natury człowieka oraz wykorzystywanie tej natury, jest wręcz stworzone dla tej profesji. Łowca głów to zwód polegający na dopasowaniu potencjalnego kandydata na odpowiednie stanowisko pracy, oferowane przez klienta. Kiedy bohater na początku historii zapoznaje czytelnika z własnym życiem, to właśnie między innymi ukzuje swój zawód od kuchni. Dysponuje dużym, wystawnym domem. Ma żonę, którą bardzo kocha. Kocha tak bardzo, że ofiarowywuje jej galerię sztuki, o której marzyła. Z pozoru takie standardy świadczą o wystawnym i beztroskim życiu bohatera, lecz w rzeczywistosci utrzymanie własnego dobrobytu jest ponad jego możliwości. Jaki jest tego motyw? Motyw zbyt drogiego życia? Właśnie dzięki temu zagadnieniu powstaje ta historia.

Aby zapewnić stabilizację finansową, której bohater tak bardzo pragnie, jest dorabianie na boku. Brown postanowia robić to w nielegalny sposób. Przy pomocy pracownika cenionego biura ochrony kradnie kosztowne dzieła sztuki. Proceder nie sprawia żadnych kłopotów, do czasu spotkania sprytniejszego od niego i pozbawionego skrupułów Holendra. Jak zachowa się profesjonalny head hunter, kiedy to role się odwrócą i ktoś zacznie polować tym razem na jego głowę?

Nesbø nadał powieści zawrotną akcję, która sprawia, że czytelnik nie ma czasu na nudę. Momentami doprowadza do śmiechu, mimo krwawych scen. To zasługa genialnej, pierwszoosobowej narracji, gdyż bohater swoim autoironicznym sposobem bycia potrafi nawet najbardziej wiejący grozą moment w życiu, przeobrazić w zabawną sytuację. Dodatkowym szczegółem, który również można potraktować jako kropkę nad i, są złote myśli Browna. Zdradzają nam jego perspektywę patrzenia na świat, równocześnie zbliżając nas do niego samego.

Czytając tę książkę, otrzymałam dużą porcję sensacji pomieszanej z thrillerem, której od dawna potrzebowałam. Dobrze ukryte i pogmatwane tajemnice połączone z lekkością czytania, jak na porządny kryminał przystało, trzymały mnie w napięciu do ostatniej strony. Dzięki specyficznemu podejściu do życia głównego bohatera zżyłam się z nim, mimo że nie podzielałam jego poczynań.

Podsumowując, „ Łowcy Głów” to świetna i dość nietypowa powieść kryminalna opowiadająca o tym, jak wysokie mniemanie o sobie oraz zabijanie poczucia winy pieniędzmi, mogą zaprowadzić człowieka w ślepą uliczkę. Polecam ją tym, którzy potrzebują przedniej rozrywki, ciągłych zagadek oraz odrobiny śmiechu.

Jo Nesbø, najbardziej znany, norweski autor powieści kryminalnych. Urodzony w Oslo. Słynny z wydania kilkutomowego cyklu o śledczym Harrym Hole. Wielokrotnie jego twórczość górowała na liście bestsellerów. Nagradzany w Norwegii i za granicą. Detektyw Harry jest kultową postacią, wizytówką pisarza. Jednak w tej recenzji poświęcę uwagę odrębnej powieści pt. „ Łowcy głów” ....