Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szału nie ma. Owszem akcja mnie wciągnęła, nie starałam się przewidywać, ale... To co mnie rozczarowało to to, że sprawa rozwiązała się jakby sama, bez udziału detektywów. Niby biegali z jednego miejsca przestępstwa na drugie, szukali sprawców, ale tak jakoś mało skutecznie. W efekcie sprawcy ujawnili się sami i tyle by było dochodzenia w sprawie. Jednak zdecydowanie wolę kryminały rodem ze Skandynawii :)

Szału nie ma. Owszem akcja mnie wciągnęła, nie starałam się przewidywać, ale... To co mnie rozczarowało to to, że sprawa rozwiązała się jakby sama, bez udziału detektywów. Niby biegali z jednego miejsca przestępstwa na drugie, szukali sprawców, ale tak jakoś mało skutecznie. W efekcie sprawcy ujawnili się sami i tyle by było dochodzenia w sprawie. Jednak zdecydowanie wolę...

Wciągająca historia, momentami trudno się oderwać od czytania. Fabuła całkiem zgrabnie zapleciona, bohaterowie bynajmniej nie nijacy. Jedyny minus to według mnie niedopracowana końcówka. Mam wrażenie, że mimo dobrego pomysłu zabrakło zgrabnego powiązania kulminacji akcji z zakończeniem.

Wciągająca historia, momentami trudno się oderwać od czytania. Fabuła całkiem zgrabnie zapleciona, bohaterowie bynajmniej nie nijacy. Jedyny minus to według mnie niedopracowana końcówka. Mam wrażenie, że mimo dobrego pomysłu zabrakło zgrabnego powiązania kulminacji akcji z zakończeniem.

Autorka nie zabłysnęła wyobraźnią i w zasadzie przepisała "Diabeł ubiera się u Prady" ( którą to książkę uważam za udaną ), wprowadzając jedynie zmiany techniczne ( inne imiona bohaterów, inna branża, itp. ), ale historia powielona i przewidywalna do bólu. Niestety zapomniała, że odgrzewane kotlety bywają ciężkostrawne.

Autorka nie zabłysnęła wyobraźnią i w zasadzie przepisała "Diabeł ubiera się u Prady" ( którą to książkę uważam za udaną ), wprowadzając jedynie zmiany techniczne ( inne imiona bohaterów, inna branża, itp. ), ale historia powielona i przewidywalna do bólu. Niestety zapomniała, że odgrzewane kotlety bywają ciężkostrawne.

Nie mogę wyjść ze zdumienia dlaczego traciłam czas na dobrnięcie do końca tej książki. Już sama okładka powinna mnie zniechęcić do sięgnięcia po nią. Wulgarny język i styl narracji są niestrawne, bohaterowie obrani z rozumu, akcja rodem z tanich amerykańskich filmów sensacyjnych. Jak dla mnie dno.

Nie mogę wyjść ze zdumienia dlaczego traciłam czas na dobrnięcie do końca tej książki. Już sama okładka powinna mnie zniechęcić do sięgnięcia po nią. Wulgarny język i styl narracji są niestrawne, bohaterowie obrani z rozumu, akcja rodem z tanich amerykańskich filmów sensacyjnych. Jak dla mnie dno.

Po raz kolejny mroczny świat Gaimana bezceremonialnie mnie "wessał". Świat pełen dziwnych kreatur, niecodziennych zdolności, tajemnic i swego rodzaju nieskończoności. Z każdym zamknięciem książki miałam wrażenie, że otrzepuję kurz i idę dalej, ale tylko po to by jak najszybciej tam wrócić. Naprawdę dobra opowieść.

Po raz kolejny mroczny świat Gaimana bezceremonialnie mnie "wessał". Świat pełen dziwnych kreatur, niecodziennych zdolności, tajemnic i swego rodzaju nieskończoności. Z każdym zamknięciem książki miałam wrażenie, że otrzepuję kurz i idę dalej, ale tylko po to by jak najszybciej tam wrócić. Naprawdę dobra opowieść.

Oprócz zgrabnego krzyżowania ścieżek bohaterów niestety nie wiele zachwyciło mnie w tej opowieści. Są miejsca gdzie można zatrzymać się na myślach o jakości życia, jego pędzie, o wartościach... ale tak naprawdę jak dla mnie nie ma w niej nic odkrywczego, czy zaskakującego. Ot wiruje świat.

Oprócz zgrabnego krzyżowania ścieżek bohaterów niestety nie wiele zachwyciło mnie w tej opowieści. Są miejsca gdzie można zatrzymać się na myślach o jakości życia, jego pędzie, o wartościach... ale tak naprawdę jak dla mnie nie ma w niej nic odkrywczego, czy zaskakującego. Ot wiruje świat.

Zanurzyłam się w "Oceanie... " niemal całkowicie, odkrywając przy tym, że nadal mam w sobie dziecięcą ciekawość i dziecięcą naiwność. Polecam lubiącym mroczne baśnie tą niedługą i nienudną opowieść, z niezłym pomysłem na świat, który dla nas po porostu jest, ale wcale nie jest tak oczywisty.

Zanurzyłam się w "Oceanie... " niemal całkowicie, odkrywając przy tym, że nadal mam w sobie dziecięcą ciekawość i dziecięcą naiwność. Polecam lubiącym mroczne baśnie tą niedługą i nienudną opowieść, z niezłym pomysłem na świat, który dla nas po porostu jest, ale wcale nie jest tak oczywisty.

Całkiem ładna, refleksyjna opowieść. O czasie, jego znaczeniu, ludzkim egoizmie i o tym, że nigdy nie jest za późno, albo za wcześnie.

Całkiem ładna, refleksyjna opowieść. O czasie, jego znaczeniu, ludzkim egoizmie i o tym, że nigdy nie jest za późno, albo za wcześnie.

Wymęczyła mnie ta lektura. Zbyt dużo retrospekcji, które tak naprawdę niczemu nie służyły, oprócz zwiększenia objętości książki. I niestety w dużej mierze przewidywalna.

Wymęczyła mnie ta lektura. Zbyt dużo retrospekcji, które tak naprawdę niczemu nie służyły, oprócz zwiększenia objętości książki. I niestety w dużej mierze przewidywalna.