Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Romans rozgrywający się w czasach II wojny światowej. Książka nie jest zła, chociaż narracja dosyć naiwna. Wielu osobom się spodoba, jednak ja po opisie spodziewałam się czegoś innego.

Romans rozgrywający się w czasach II wojny światowej. Książka nie jest zła, chociaż narracja dosyć naiwna. Wielu osobom się spodoba, jednak ja po opisie spodziewałam się czegoś innego.

Czuję się wymęczona tą książką i żałuję, że doczytałam ją do końca. Liczyłam, że z czasem mnie wciągnie, szczególnie, że lubię odniesienia do popkultury, a w "Radiu Armagedon" ich nie brakuje. Lubię książki o nastoletnim buncie. A później było mi szkoda tych 200 przeczytanych już stron, więc czytałam dalej.
Jeśli lektura nie porwie Cię od samego początku, nie czytaj dalej. Jeśli chorujesz na depresję, też lepiej odpuść. Ta książka tylko pogłębi Twój stan.
Gdybym w ocenie uwzględniła tylko swoje odczucia co do tej powieści i to jak się czułam po jej przeczytania, dałabym 1, biorę jednak pod uwagę pomysł i warsztat autora.

Czuję się wymęczona tą książką i żałuję, że doczytałam ją do końca. Liczyłam, że z czasem mnie wciągnie, szczególnie, że lubię odniesienia do popkultury, a w "Radiu Armagedon" ich nie brakuje. Lubię książki o nastoletnim buncie. A później było mi szkoda tych 200 przeczytanych już stron, więc czytałam dalej.
Jeśli lektura nie porwie Cię od samego początku, nie czytaj dalej....

Smutna historia oparta na prawdziwych wydarzeniach, która świetnie pokazuje działanie systemu opartego na strachu. I władzę, która deprawuje. Dzisiaj jesteś na szczycie, jutro trafiasz do więzienia jako sabotażysta i zdrajca narodu. Prawda jest nieistotna. Bo nawet jeśli bohater nie popełnił zarzucanych mu czynów, ma na sumieniu inne grzechy i grzeszki.

Autor bardzo obrazowo przedstawił kształtowanie się systemu komunistycznego w powojennej Polsce i panujące wówczas stosunki na szczytach władzy. Wiele z jego obserwacji można przełożyć na współczesne nam czasy. Polecam każdemu zainteresowanemu historią, psychologią i mechanizmami działania władzy.

Smutna historia oparta na prawdziwych wydarzeniach, która świetnie pokazuje działanie systemu opartego na strachu. I władzę, która deprawuje. Dzisiaj jesteś na szczycie, jutro trafiasz do więzienia jako sabotażysta i zdrajca narodu. Prawda jest nieistotna. Bo nawet jeśli bohater nie popełnił zarzucanych mu czynów, ma na sumieniu inne grzechy i grzeszki.

Autor bardzo...

Cud, że doczytałam tę książkę do końca, bo męczyłam się strasznie. Pomysł ciekawy, niektóre wątki nawet wciągały, jednak mam wrażenie, że "Tak to ten" to raczej zarys powieści niż skończone dzieło. Brakuje jakiegoś motywu przewodniego (a przynajmniej ja go nie dostrzegam) i trudno mi powiedzieć, o czym w ogóle jest ta książka. Opis zawarty przez wydawcę na tylnej okładce mocno mylący. Cenię Jerzego Sosnowskiego jako dziennikarza, dlatego między innymi sięgnęłam po tę książkę. Niestety uważam czas poświęcony na jej lekturę za stracony. Zraziłam się na tyle, że nie wiem, czy odważę się sięgnąć po inne jego powieści.

Cud, że doczytałam tę książkę do końca, bo męczyłam się strasznie. Pomysł ciekawy, niektóre wątki nawet wciągały, jednak mam wrażenie, że "Tak to ten" to raczej zarys powieści niż skończone dzieło. Brakuje jakiegoś motywu przewodniego (a przynajmniej ja go nie dostrzegam) i trudno mi powiedzieć, o czym w ogóle jest ta książka. Opis zawarty przez wydawcę na tylnej okładce...

Jeśli ktoś oczekuje po tym kryminale wartkiej akcji, to się zawiedzie. Mnie ta książka wynudziła a zagadka nie wciągnęla.

Jeśli ktoś oczekuje po tym kryminale wartkiej akcji, to się zawiedzie. Mnie ta książka wynudziła a zagadka nie wciągnęla.

Pomysł ciekawy, gorzej z realizacją. Fabuła infantylna, bohaterowie i ich postępowanie bardziej irytują niż wciągają. Całość jest naiwna i przewidywalna. Dodatkowo irytował mnie poziom językowy tej książki (być może to kwestia tłumaczenia). Doczytałam do końca, jednak po kolejne części raczej nie sięgnę.

Pomysł ciekawy, gorzej z realizacją. Fabuła infantylna, bohaterowie i ich postępowanie bardziej irytują niż wciągają. Całość jest naiwna i przewidywalna. Dodatkowo irytował mnie poziom językowy tej książki (być może to kwestia tłumaczenia). Doczytałam do końca, jednak po kolejne części raczej nie sięgnę.

Najlepsza biografia zespołu, jaką czytałam, a trochę ich było. Pozycja obowiązkowa dla każdego fana Kazika i Kultu oraz dla osób, które po prostu interesują się muzyką rockową.

Najlepsza biografia zespołu, jaką czytałam, a trochę ich było. Pozycja obowiązkowa dla każdego fana Kazika i Kultu oraz dla osób, które po prostu interesują się muzyką rockową.

Akcja rozwija się powoli, naprawdę ciekawie robi się gdzieś około setnej strony. Zanim do niej dobrnęłam, kilkakrotnie chciałam zrezygnować z dalszego czytania. Bo początek nuży zamiast zaciekawiać. Ostatecznie jednak przeczytałam książkę i nie żałuję. Całkiem niezły kryminał - wielowątkowy, z ciekawymi bohaterami, chociaż autor nie ustrzegł się także błędów. No i przydałaby się lepsza redakcja, bo w wielu miejscach mamy pourywane zdania, jest też trochę literówek. Mimo wszystko, kiedy już akcja się rozwinęła, czytało się całkiem dobrze.

Akcja rozwija się powoli, naprawdę ciekawie robi się gdzieś około setnej strony. Zanim do niej dobrnęłam, kilkakrotnie chciałam zrezygnować z dalszego czytania. Bo początek nuży zamiast zaciekawiać. Ostatecznie jednak przeczytałam książkę i nie żałuję. Całkiem niezły kryminał - wielowątkowy, z ciekawymi bohaterami, chociaż autor nie ustrzegł się także błędów. No i...

Akcja nie wciąga, a główny bohater jest tak nieudolny, że trudno go polubić. Jakoś doczytałam do końca, chociaż z niemal każdej strony wiało nudą. Na plus Chandler (jego opisy są bardzo humorystyczne i prawdziwe) oraz tło wydarzeń (nastroje społeczne, małomiasteczkowa mentalność zostały dobrze uchwycone). Mimo wszystko drugi raz bym po ten kryminał nie sięgneła.

Akcja nie wciąga, a główny bohater jest tak nieudolny, że trudno go polubić. Jakoś doczytałam do końca, chociaż z niemal każdej strony wiało nudą. Na plus Chandler (jego opisy są bardzo humorystyczne i prawdziwe) oraz tło wydarzeń (nastroje społeczne, małomiasteczkowa mentalność zostały dobrze uchwycone). Mimo wszystko drugi raz bym po ten kryminał nie sięgneła.

Oczekiwałam mocnej powieści z gatunku political fiction, jednak mocno się rozczarowałam. Do pewnego moemntu czyta się nawet dobrze, jednak brakuje mi sensownego zakończenia. Zamiast niego otrzymujemy rozważania autora na temat wpsółczesnej polskiej polityki. Rozmowa pomiędzy zwolennikami i przeciwnikami dwóch głównych partii w naszym kraju odbywająca się w pociagu relacji Warszawa-Kraków jest nie tylko mało realna, ale przede wszystkim nudna i niewiele wnosi do głównego wątku. Gdyby odrzucić ostatnie 50 stron może ocena byłaby nieco wyższa.

Oczekiwałam mocnej powieści z gatunku political fiction, jednak mocno się rozczarowałam. Do pewnego moemntu czyta się nawet dobrze, jednak brakuje mi sensownego zakończenia. Zamiast niego otrzymujemy rozważania autora na temat wpsółczesnej polskiej polityki. Rozmowa pomiędzy zwolennikami i przeciwnikami dwóch głównych partii w naszym kraju odbywająca się w pociagu relacji...

Zdecydowanie najsłabsza część przygód Anny. Główna bohaterka i jej zachowanie znacznie bardziej irytujące niż w poprzednich częściach. Najsłabszym elementem jest zkończenie - mocno mnie rozczarowało. O ile wydarzenia opisane w dwóch pierwszych książkach można uznać za w miarę prawdopodobne (poza językiem), przedstawione w tej są nierealne. Czyta się nawet szybko, chociaż wiele fragmentów opisujących "przemyślenia" bohaterki jest zbędna, po prostu nudna.

Zdecydowanie najsłabsza część przygód Anny. Główna bohaterka i jej zachowanie znacznie bardziej irytujące niż w poprzednich częściach. Najsłabszym elementem jest zkończenie - mocno mnie rozczarowało. O ile wydarzenia opisane w dwóch pierwszych książkach można uznać za w miarę prawdopodobne (poza językiem), przedstawione w tej są nierealne. Czyta się nawet szybko, chociaż...

Bardzo cenię tego autora, ale "Kobra" to najsłabsza z książek jego autorstwa z tych, które przeczytałam. Za dużo szczegółów, które nic nie wnoszą do akcji spowodowało, że powieść jest po prostu nudna.

Bardzo cenię tego autora, ale "Kobra" to najsłabsza z książek jego autorstwa z tych, które przeczytałam. Za dużo szczegółów, które nic nie wnoszą do akcji spowodowało, że powieść jest po prostu nudna.

Mam z tą książką problem - bo z jednej strony bardzo dobrze opowiedziana historia, z drugiej - dosyć jednostronnie pokazuje islam i chrześcijaństwo.

Mam z tą książką problem - bo z jednej strony bardzo dobrze opowiedziana historia, z drugiej - dosyć jednostronnie pokazuje islam i chrześcijaństwo.

Pomysł fajny, gorzej z realizacją. Szczególnie druga część ciężkostrawna, chyba że ktoś lubi stylistykę książek spod znaku Harlequina.Bardzo nienaturalne dialogi. I zakończenie też słabe.

Pomysł fajny, gorzej z realizacją. Szczególnie druga część ciężkostrawna, chyba że ktoś lubi stylistykę książek spod znaku Harlequina.Bardzo nienaturalne dialogi. I zakończenie też słabe.

Jedna z ciekawszych biografii polskich zespołów.

Jedna z ciekawszych biografii polskich zespołów.

Redakcja i stylistyka pozostawiają dużo do życzenia. I jak dla mnie mało realistyczna. Niby niebezpieczni gangsterzy, ale jak można ich traktować poważnie, kiedy najostrzejsze słowa z ich ust to "Rany Julek...". Może to celowy zabieg autorki, może to miała być taka czarna komedia. Ale mimo to coś w tej książce jest, wciąga, nie można się oderwać.

Redakcja i stylistyka pozostawiają dużo do życzenia. I jak dla mnie mało realistyczna. Niby niebezpieczni gangsterzy, ale jak można ich traktować poważnie, kiedy najostrzejsze słowa z ich ust to "Rany Julek...". Może to celowy zabieg autorki, może to miała być taka czarna komedia. Ale mimo to coś w tej książce jest, wciąga, nie można się oderwać.