Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na książkę trafiłam przypadkiem, kupiłam ją w którymś z marketów na wyprzedaży za grosze. Bardzo szybko ja przeczytałam. Może nie porwała mnie fabuła, która była trochę przewidywalna, ale bardzo spodobało mi się to, że autorka przedstawiła nieco inaczej spotykane do tej pory istoty. Najbardziej zaintrygowały mnie elfy ;)
Ogólnie bardzo przyjemnie się czyta i książka się nie ciągnie. Zapewne do niej nie wrócę, ale fajnie było ją przeczytać.

Na książkę trafiłam przypadkiem, kupiłam ją w którymś z marketów na wyprzedaży za grosze. Bardzo szybko ja przeczytałam. Może nie porwała mnie fabuła, która była trochę przewidywalna, ale bardzo spodobało mi się to, że autorka przedstawiła nieco inaczej spotykane do tej pory istoty. Najbardziej zaintrygowały mnie elfy ;)
Ogólnie bardzo przyjemnie się czyta i książka się nie...

Pamietam jak mój tata mi ja czytał kiedy byłam gdzieś w podstawówce. Wtedy nie lubiłam czytać, było to dla mnie męczarniom, ale dzieki tej książce przekonałam się do czytania i chwała jej za to.

Pamietam jak mój tata mi ja czytał kiedy byłam gdzieś w podstawówce. Wtedy nie lubiłam czytać, było to dla mnie męczarniom, ale dzieki tej książce przekonałam się do czytania i chwała jej za to.

Przeczytałam dość szybko. Książka ciekawa, fajny pomysł, jednak całość nie powala. Jednak polecam, jeżeli ktoś lubi taka tematykę to na pewno mu się ta książka spodoba.

Przeczytałam dość szybko. Książka ciekawa, fajny pomysł, jednak całość nie powala. Jednak polecam, jeżeli ktoś lubi taka tematykę to na pewno mu się ta książka spodoba.

Nie można powiedzieć czy książka jest lepsza czy gorsza od poprzednich, ale na pewno inna. Jeżeli ktoś chciał przeczytać w niej o wspaniałym życiu bohaterów w Trzynastce i tym, że wszyscy żyli długo i szczęśliwie. To niech nawet nie zasiada do czytania. Książka przepełniona jest bólem, krwią, cierpieniem. Umierają bohaterowie, których kochamy i nie chcielibyśmy ich stracić. Umierają ci najbardziej niewinni. Co do zakończenia. To ryczałam, na prawdę ryczałam. Śmierć zawarta w ostatnich rozdziałach była dla mnie szokiem, później jedynie wkurzała mnie rozpacz jaka ogarnęła Katniss. No i można powiedzieć, że przez to zakończenie było dość chaotyczne i w pewnych momentach nie wiedziałam co się tak na prawdę dzieje poza głową bohaterki. Chociaż wybór Katniss mnie ucieszył i od samego poczatku im kibicowałam, nawet przez ten trudny czas podczas tej części gdzie nikt już nie był tym kim wcześniej i bohaterowie zaskakiwali mnie na każdym kroku. Jedni pozytywnie inni całkowicie negatywnie. Jednak zakończenie jest na pewno plusem całej książki. O epilogu chyba wolę nie wspominać, bo mi się nie widzi. Po prostu. Liczyłam chyba na jakieś większe bum czy coś, a nie tylko leżenie na trawce... Ale jak najbardziej polecam. Dobre podsumowanie chociaż nie trzyma tak w napięciu jak poprzednie, ale na pewno ma więcej wątków i bardziej porusza.

Nie można powiedzieć czy książka jest lepsza czy gorsza od poprzednich, ale na pewno inna. Jeżeli ktoś chciał przeczytać w niej o wspaniałym życiu bohaterów w Trzynastce i tym, że wszyscy żyli długo i szczęśliwie. To niech nawet nie zasiada do czytania. Książka przepełniona jest bólem, krwią, cierpieniem. Umierają bohaterowie, których kochamy i nie chcielibyśmy ich stracić....

Po przeczytaniu pierwszej części od razu popędziłam do Empiku po następną. Teraz żałuję, że od razu wszystkich nie kupiłam :D
W przeciwieństwie do pierwszej części nie wiedziała co się wydarzy, ponieważ pierwsze obejrzałam film, a niestety do tej części jeszcze go nie ma. Zaczęłam czytać i nie mogłam się oderwać. Pochłaniałam kartka za kartką, dokładnie wyczytywałam wszystkie słowa i przeżywałam wszystko tak jakbym sama była Katniss. Niekiedy mówiłam sama do siebie, a domownicy patrzyli się na mnie jak na idiotkę. Śmiałam się, płakałam razem z bohaterami.
Najbardziej wzruszył mnie chyba koniec, gdy uświadomiłam sobie, że mój ulubiony bohater - Peeta - został złapany przez Kapitol i więziony. Później przez pół dnia chodziłam smutna i z oczami opuchniętymi od płaczu.
Już nie mogę doczekać się poniedziałku kiedy wejdę do Empiku i wezmę w dłonie "Kosogłosa" i zacznę czytać.

Po przeczytaniu pierwszej części od razu popędziłam do Empiku po następną. Teraz żałuję, że od razu wszystkich nie kupiłam :D
W przeciwieństwie do pierwszej części nie wiedziała co się wydarzy, ponieważ pierwsze obejrzałam film, a niestety do tej części jeszcze go nie ma. Zaczęłam czytać i nie mogłam się oderwać. Pochłaniałam kartka za kartką, dokładnie wyczytywałam...

Kupiłam ta książkę już dawno temu, ale jakoś nie mogłam się wziąć do czytania. Może przez opinie, wspaniałe opinie, bałam się, że po prostu książka nie spełni moich oczekiwań. Na szczęście tak się nie stało.
Zaczęłam ją czytać dopiero po obejrzeniu filmu, który mi się bardzo spodobał, ale książka to jednak książka, zawsze wolę przeczytać niż obejrzeć. Jak już mówiłam po obejrzeniu filmu od razu książka tak jakby zaczęła mnie wołać. Od razu zabrałam się za jej czytanie. Tak mnie wciągnęła, że nie mogłam przestać i czytałam ją dosłownie wszędzie: w domu, w autobusie, a nawet na korytarzu w szkole. Ta książka mnie opętała. W nocy śniło mi się, że jestem jedną z trybutek i muszę walczyć o życie na arenie, a w dzień gdy siadałam do nauki nie potrafiłam o niej myśleć. Teraz po przeczytaniu polecam ją gorąco wszystkim znajomym i jeżeli ktoś kiedykolwiek zapyta mnie o tą książkę to moja odpowiedź będzie brzmiała po prostu "Czytaj i nawet się o nią nie pytaj".

Kupiłam ta książkę już dawno temu, ale jakoś nie mogłam się wziąć do czytania. Może przez opinie, wspaniałe opinie, bałam się, że po prostu książka nie spełni moich oczekiwań. Na szczęście tak się nie stało.
Zaczęłam ją czytać dopiero po obejrzeniu filmu, który mi się bardzo spodobał, ale książka to jednak książka, zawsze wolę przeczytać niż obejrzeć. Jak już mówiłam po...