Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona, jak wiele informacji udało się zebrać autorowi, przedstawić postaci, ich losy i szczegóły wydarzeń, które latami były zatajane przez władze ZSRR. Wszystko dodatkowo przedstawione w przystępny sposób, naukowe objaśnienia, ale też fragmenty dające poczucie, że czytamy powieść. Dla osób zainteresowanych tym, co rzeczywiście się wydarzyło w Prypeci razem z nakreśleniem sytuacji politycznej, tła historycznego, kulturalnego związku radzieckiego to pozycja obowiązkowa. Bardzo obiektywne przedstawienie energii nuklearnej i atomu. Społecznie bardzo potrzebna pozycja w obecnych czasach i sytuacji energetycznej. Serdecznie polecam!

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona, jak wiele informacji udało się zebrać autorowi, przedstawić postaci, ich losy i szczegóły wydarzeń, które latami były zatajane przez władze ZSRR. Wszystko dodatkowo przedstawione w przystępny sposób, naukowe objaśnienia, ale też fragmenty dające poczucie, że czytamy powieść. Dla osób zainteresowanych tym, co rzeczywiście się wydarzyło w...

Ciekawa forma, historie dają do myślenia i pozostają w pamięci, ale jakoś mnie nie "porwało", żeby dać wyższą ocenę. Każdy rozdział to zbliżenie czytelnika do "turbulencji" innego bohatera, losy się trochę przeplatają i możemy poznać niektórych bohaterów z różnych perspektyw, z dobrej, a po chwili też z trudnej i złej strony. Migawki z ich życia, na tyle głębokie, żeby zaintrygować, a na tyle krótkie, że książkę czyta się w godzinę, dwie i czytelnik zostaje z niedosytem.
Tekst przypomina nam, że każdy, kogo spotykamy na swojej drodze przechodzi jakieś swoje tytułowe turbulencje, tragedie i rozterki, więc warto okazywać empatię i nie dokładać innym przykrości.

Ciekawa forma, historie dają do myślenia i pozostają w pamięci, ale jakoś mnie nie "porwało", żeby dać wyższą ocenę. Każdy rozdział to zbliżenie czytelnika do "turbulencji" innego bohatera, losy się trochę przeplatają i możemy poznać niektórych bohaterów z różnych perspektyw, z dobrej, a po chwili też z trudnej i złej strony. Migawki z ich życia, na tyle głębokie, żeby...

Na początku byłam trochę sceptycznie nastawiona do tej pozycji, ale muszę przyznać, że się obroniła. Może też przez bardzo dobrą realizację w formie audiobooka (czyt. Adam Bauman, Leszek Filipowicz i Magdalena Schejbal), który przesłuchałam. W moim odczuciu Historia pszczół daje nadzieję, że warto walczyć w słusznej sprawie, nawet gdy sytuacja wydaje się beznadziejna. Bardzo ciekawe połączenie wątków, urzekla mnie zależność pokoleniowa tych trzech opowiadań. Cieszę się, że autorka współpracowała z naukowcami i pszczelarzami, pisząc Historię, nawet jeśli nie jest to pozycja naukowa to ważne, że wątki około-naukowe nie są wyssane z palca, tylko zweryfikowane. Bardzo polecam, daje do myślenia :)

Na początku byłam trochę sceptycznie nastawiona do tej pozycji, ale muszę przyznać, że się obroniła. Może też przez bardzo dobrą realizację w formie audiobooka (czyt. Adam Bauman, Leszek Filipowicz i Magdalena Schejbal), który przesłuchałam. W moim odczuciu Historia pszczół daje nadzieję, że warto walczyć w słusznej sprawie, nawet gdy sytuacja wydaje się beznadziejna....

Bardzo ciekawe, poruszające wywiady, pełne szczerości, inspirujący rozmówcy, chociaż czasem autor trochę drażnił sposobem, w jaki zadawał pytania czy pewnym brakiem przygotowania lub okrzesania, nie wiem jak to określić. Mimo wszystko polecam lekturę osobom, których ciekawi tematyka relacji, budowania związku, rozmówcy z racji wieku i doświadczenia życiowego mają bardzo ciekawe spostrzeżenia.

Bardzo ciekawe, poruszające wywiady, pełne szczerości, inspirujący rozmówcy, chociaż czasem autor trochę drażnił sposobem, w jaki zadawał pytania czy pewnym brakiem przygotowania lub okrzesania, nie wiem jak to określić. Mimo wszystko polecam lekturę osobom, których ciekawi tematyka relacji, budowania związku, rozmówcy z racji wieku i doświadczenia życiowego mają bardzo...

Zaintrygował mnie tytuł i nie zawiodłam się, dużo ciekawych obserwacji na temat śmierci, morderstw, książka nie tylko dla interesujących się biologią czy medycyną, ale dla wszystkich lubiących tematy kryminalne, katastrofy, ciekawostki ludzkiego ciała etc. Bardzo polubiłam panią Sue Black, chociaż na początku miałam nadzieje, że będzie mniej o jej życiu prywatnym, a więcej z punktu widzenia naukowca, ale jednak jeśli ktoś jest pasjonatą w swoim zawodzie to nie da się tych dwóch aspektów oddzielić od siebie. Ciekawa pozycja na półce!

Zaintrygował mnie tytuł i nie zawiodłam się, dużo ciekawych obserwacji na temat śmierci, morderstw, książka nie tylko dla interesujących się biologią czy medycyną, ale dla wszystkich lubiących tematy kryminalne, katastrofy, ciekawostki ludzkiego ciała etc. Bardzo polubiłam panią Sue Black, chociaż na początku miałam nadzieje, że będzie mniej o jej życiu prywatnym, a więcej...

Dość trudno się wciągnąć w ten reportaż, miałam kilka podejść. Bardzo dużo nazwisk, pseudonimów, anegdotek... chyba powinnam prowadzić sobie jakieś notatki, żeby w pełni rozumieć, kto z kim, co, która anegdota 30 stron wcześniej była o tej samej osobie czy to nowy bohater... Konflikt muzeum z malarką przedstawiony dość obiektywnie, zaintrygował mnie ten wątek, będąc kilkarotnie w Auschwitz i interesując się historią, nie trafiłam na niego wcześniej. Historia i perspektywa, z jakiej jest przedstawiona bardzo ciekawa, dużo źródeł, gdzie można dalej pogłębiać temat Holocaustu, Cyganów i obozów koncentracyjnych, ale styl pisania pani Lidii cięzki... Oczywiście tematyka również ciężka, ale na to raczej byłam przygotowana, o ile się da psychicznie na to przygotowac.

Dość trudno się wciągnąć w ten reportaż, miałam kilka podejść. Bardzo dużo nazwisk, pseudonimów, anegdotek... chyba powinnam prowadzić sobie jakieś notatki, żeby w pełni rozumieć, kto z kim, co, która anegdota 30 stron wcześniej była o tej samej osobie czy to nowy bohater... Konflikt muzeum z malarką przedstawiony dość obiektywnie, zaintrygował mnie ten wątek, będąc...

Bardzo wciągająca, szybko się czyta, klimat grozy, dużo ciekawych faktów o Czarnobylu i latach po awarii reaktora, o ile to prawda ;) także są poruszane bieżące problemy, współczesne rosyjsko-ukraińskie, ciekawa perspektywa. Kto się interesuje tematem lub chociaż oglądał serial o Czarnobylu mógł większość zagadnień znać, ale i tak wciądająca fabuła. Nie żałuję, że mi wpadła w ręce :)

Bardzo wciągająca, szybko się czyta, klimat grozy, dużo ciekawych faktów o Czarnobylu i latach po awarii reaktora, o ile to prawda ;) także są poruszane bieżące problemy, współczesne rosyjsko-ukraińskie, ciekawa perspektywa. Kto się interesuje tematem lub chociaż oglądał serial o Czarnobylu mógł większość zagadnień znać, ale i tak wciądająca fabuła. Nie żałuję, że mi wpadła...

Po przeczytaniu "Weronika postanawia umrzeć" sięgnęłam po kolejne książki Paulo Coelho. Mając lat naście odebrałam tę książkę jako magiczną, dziwną, niezrozumiałą do końca... absurdalna, abstrakcyjna, nie wzbudziła we mnie tak pozytywnych emocji jak pierwsza książka. Dopiero po latach, po zapoznaniu się z kulturą Brazylii, składa mi się to w pewną całość.
Coelho, jak większość Brazylijczyków, miesza ze sobą różne rodzaje duchowości, religie, jakby wrzucił wszystko do jednego wora, zamieszał i potem wypadła z niego m. in. "Brida". Brazylijczycy określają siebie w większości jako chrześcijan, ale tak naprawdę społeczeństwo przez wymieszanie kultury europejskiej, afrykańskiej i rdzennej, indiańskiej, jest wieloreligijne. I chodzi mi tu o dość ciekawe zjawisko, jakim jest fakt, że część osób w niedzielę idzie na Mszę Św. katolicką/ewangelicką, te same osoby w inny dzień idą na spotkanie afrykańskiego Candomble, w kolejny na spotkanie Zielonoświątkowców, a wyznaje jeszcze coś innego na swój sposób.
W książce było wiele podniosłych, motywujących zdań, które te kilka lat temu wydawały mi się mądre, niestety niczego nie wniosły do mojego życia.
"Brida" była dla mnie chaosem, niby taka uduchowiona, coachingowa książka, ale jakoś nie pasowało mi to wszystko do kupy. Teraz byłoby mi pewnie łatwiej zrozumieć pewne niuanse, ale z biegiem lat człowiek coraz bardziej ceni swój czas i... jeśli miałabym podjąć taką próbę jeszcze raz to byłoby mi tego czasu po prostu szkoda na "Bridę".

Po przeczytaniu "Weronika postanawia umrzeć" sięgnęłam po kolejne książki Paulo Coelho. Mając lat naście odebrałam tę książkę jako magiczną, dziwną, niezrozumiałą do końca... absurdalna, abstrakcyjna, nie wzbudziła we mnie tak pozytywnych emocji jak pierwsza książka. Dopiero po latach, po zapoznaniu się z kulturą Brazylii, składa mi się to w pewną całość.
Coelho, jak...

Książka o prawie białej, pięknej i wykształconej niewolnicy... Trudno o bardziej wyidealizowaną główną bohaterkę oraz fabułę, choć porusza trudne kwestie nierówności społecznych czy niewolnictwa. Bestseller w latach wydania (1875 r.) oraz później, głównie dzięki telenoweli. Przyznam, że nie oglądałam. Jeśli chodzi o książkę to bardzo łatwa w czytaniu, historia nieskomplikowana, wartka akcja, ale w ostatecznym rozrachunku warto jej się głębiej przyjrzeć. Skłania do refleksji pewnego rodzaju pozorem szczęśliwego zakończenia - czy rzeczywiście jest takie szczęśliwe? Dla Isaury teoretycznie tak, lecz znając obraz ówczesnego społeczeństwa brazylijskiego, gdzie niewolnictwo zostało zniesione dopiero w 1888 r., prawie najpóźniej na świecie, możemy się zastanawiać, czy w praktyce takie zakończenie coś dla niewolników zmienia lub poprawia? Jest to przykład literatury dopiero dotykającej tego typu zagadnień. Delikatny sposób nakreślania problemów również miał na celu skłonienie do refleksji największego grona ówczesnych odbiorców - właśnie tych wykształconych, białych panów, ale bez odstraszenia ich. Guimaraes nie mógł zagrać całkiem niemarketingowo ;) Polecam przeczytać i rozważyć szczęśliwe zakończenie w szerszym kontekście.

Książka o prawie białej, pięknej i wykształconej niewolnicy... Trudno o bardziej wyidealizowaną główną bohaterkę oraz fabułę, choć porusza trudne kwestie nierówności społecznych czy niewolnictwa. Bestseller w latach wydania (1875 r.) oraz później, głównie dzięki telenoweli. Przyznam, że nie oglądałam. Jeśli chodzi o książkę to bardzo łatwa w czytaniu, historia...

Fascynuje mnie ten autor, szczerze polecam wszystko, co napisał, choć sama jeszcze przez całokształt twórczości nie przebrnęłam.

Fascynuje mnie ten autor, szczerze polecam wszystko, co napisał, choć sama jeszcze przez całokształt twórczości nie przebrnęłam.

Przyznam, że książka mi wpadła w ręce przypadkiem. Siostra kupiła ją na kiermaszu, bo spodobała jej się okładka. Przeglądnęłam kilka stron i... dopóki jej nie skończyłam do siostry już nie wróciła, bo pochłonęła mnie całkiem. Często zakreślam w książkach zdania czy fragmenty, które szczególnie mnie dotknęły lub wydały mi się w jakiś sposób ważne... tutaj pokreślona w różnym stopniu jest prawie każda strona. Nie jest to jakiś tani poradnik dla zakochanych, raczej traktuje o relacjach międzyludzkich, o rodzinie, o problemach, o związkach damsko-męskich oczywiście też. Polecam tą książkę nie tylko osobom wierzącym, ale wszystkim, którzy chcą lepiej zrozumieć otaczających ich ludzi i zmienić coś w sobie na lepsze. Autor zwraca uwagę na to, jak powinien zachowywać się chrześcijanin w dzisiejszych czasach, przy zachodzących zmianach społecznych, tłumaczy, co możemy przez te zmiany rozumieć i popiera swoje hmmm...tezy/opinie ciekawymi argumentami, literaturą, badaniami psychologów, socjologów, zwraca uwagę na problemy, które dotykają nasze społeczeństwo np. depresje, obojętność, przemoc i daje wskazówki jak do nich podejść, jak z nimi walczyć. Dodatkowo książka napisana jest prostym językiem, często zabawnym, a równocześnie skłania do refleksji nad sobą.

Przyznam, że książka mi wpadła w ręce przypadkiem. Siostra kupiła ją na kiermaszu, bo spodobała jej się okładka. Przeglądnęłam kilka stron i... dopóki jej nie skończyłam do siostry już nie wróciła, bo pochłonęła mnie całkiem. Często zakreślam w książkach zdania czy fragmenty, które szczególnie mnie dotknęły lub wydały mi się w jakiś sposób ważne... tutaj pokreślona w różnym...