Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie polecam. Ledwo zdołałam przeczytać 75 stron książki gdy stwierdziłam "dłużej jej czytać nie zdołam"

Nie polecam. Ledwo zdołałam przeczytać 75 stron książki gdy stwierdziłam "dłużej jej czytać nie zdołam"

słaba, jakoś mnie nie zachwyciła - moze dlatego ledwo przemęczyłam 100 stron.

słaba, jakoś mnie nie zachwyciła - moze dlatego ledwo przemęczyłam 100 stron.

Alex i Rosie - bo o nich jest ta opowieść, chociaż można byłoby się pokusić że nie tylko, są przyjaciółmi, najlepszymi i zawsze na sobie polegającymi od 5 roku życia. Przez życie starają się iść razem, dzieląc się ze sobą własnymi problemami, smutkami, radościami. Cieszą się z tego czego przeciętny człowiek normalnie nie byłby w stanie zauważyć, a przede wszystkim są szczęśliwymi ludźmi dlatego, że mają s i e b i e. Spędzili ze sobą najlepsze lata w Szkolnej ławce męcząc swoimi często nieprzemyślanymi decyzjami nauczycieli, bliskich i również rodziców. Ale wciąż krocząc obok siebie. Dzięki temu wiedzą o sobie wszystko i obalają stereotyp, w którym to mówi się, że nie istnieje przyjaźń między kobietą a mężczyzną. W dodatku są w sobie zakochani do szaleństwa. Ale nie są w stanie odważyć się na podjęcie kroku, który jeszcze bardziej przybliżył ich do siebie. Dlaczego? Każde z nich nie umie przed samym sobą przyznać się do uczucia jakie ich łączy, bojąc się konsekwencji jakie może, chociaż nie musi wydarzyć się po wyznaniu sobie miłości. Bo żadne z nich nie chcę stracić nici przyjaźni jaka ich łączy. Ostatecznie ich drogi rozłączą się na wiele, wiele lat. Bo 18-tni Alex wraz ze swoimi rodzicami wyjeżdża do odległego dla Rosie kraju, jakim jest Ameryka. Tam układa swoje życie, odnajduje swój świat. Rosie natomiast przez swoją z pozoru głupią decyzję i na pewno wielką nieostrożność również, ze strony męskiej - zachodzi w niespodziewaną ciążę. Zamykając tym samym świat Ameryki-Bostonu do którego miała dołączyć, w którym miała również szansę na lepsze życie, na spełnienie marzeń o Studiach Hotelarstwa. Jedna decyzja na długo przekreśla jej marzenia i plany z tym związane. Niemniej jednak rodzi córkę, Katie - która staje się jej światem, której podporządkowała kilkadziesiąt lat swojego życia. Ukazany przez autorkę problem przedwczesnego macierzyństwa w tej powieści jest naprawdę trafny. Tego jak ciężko jest osiemnastoletniej dziewczynie poradzić sobie z zaistniałą sytuacją. Jak ciężko w ogóle kobiecie wychowywać dziecko w samotności.

Alex i Rosie - bo o nich jest ta opowieść, chociaż można byłoby się pokusić że nie tylko, są przyjaciółmi, najlepszymi i zawsze na sobie polegającymi od 5 roku życia. Przez życie starają się iść razem, dzieląc się ze sobą własnymi problemami, smutkami, radościami. Cieszą się z tego czego przeciętny człowiek normalnie nie byłby w stanie zauważyć, a przede wszystkim są...

Spokojna, napisana lekkim piórem historia kobiety która staje przed dylematem urodzenia dziecka po tym jak zostaje porzucona przez ojca dziecka. Jednak postanawia urodzić, bo przecież jak można inaczej postąpić. Historia opiera się na dylematach samotnego macierzyństwa, miłości do dziecka, oraz organizacji życia zawodowego i osobistego podczas gdy ma się małe dziecko.

Spokojna, napisana lekkim piórem historia kobiety która staje przed dylematem urodzenia dziecka po tym jak zostaje porzucona przez ojca dziecka. Jednak postanawia urodzić, bo przecież jak można inaczej postąpić. Historia opiera się na dylematach samotnego macierzyństwa, miłości do dziecka, oraz organizacji życia zawodowego i osobistego podczas gdy ma się małe dziecko.

Totalnie głupia książka. Ledwo dotrwałam do 100 stron gdy stwierdziłam, że nie ma sensu czytania jej dłużej. Czyta się ją bardzo ciężko, niewygodnie. Głupie, poplątane historie ludzi, które nie mają najmniejszego sensu. Stanowczo nie polecam.

Totalnie głupia książka. Ledwo dotrwałam do 100 stron gdy stwierdziłam, że nie ma sensu czytania jej dłużej. Czyta się ją bardzo ciężko, niewygodnie. Głupie, poplątane historie ludzi, które nie mają najmniejszego sensu. Stanowczo nie polecam.