Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaraz po "Szmirze" wzięłam się do czytania "Listonosza", głównie ze względu na to, że mówi się, że te dwie pozycję stanowią program literacki autora. Książka ciekawa, łatwa w czytaniu, odrobinę wulgarna i przede wszystkim smutna. Dla mnie najcenniejsze były wątki biurokratycznego absurdu amerykańskiej poczty i absurdu życia.Te ostatnie przedstawione zostały w charakterystyczny humorystyczny sposób. Książka po której zdecydowanie nie wie się czy powinno się płakać czy śmiać czy może zacząć pić?

Zaraz po "Szmirze" wzięłam się do czytania "Listonosza", głównie ze względu na to, że mówi się, że te dwie pozycję stanowią program literacki autora. Książka ciekawa, łatwa w czytaniu, odrobinę wulgarna i przede wszystkim smutna. Dla mnie najcenniejsze były wątki biurokratycznego absurdu amerykańskiej poczty i absurdu życia.Te ostatnie przedstawione zostały w...

Książka, która przypomniała mi dlaczego jestem "obrażalską i nieżyciową nudziarą". Otwiera oczy, każda kobieta, bądź osoba otwarta na problemy kobiet w naszym kraju, powinna sięgnąć po te pozycję. Chociaż na samym początku nie byłam przekonana co do języka jakim posługuje się autorka (taka trochę nowomowa feministyczna), po przeczytaniu dwóch rozdziałów sama złapałam się na używaniu poszczególnych wyrażeń a po kolejnych kilku rozdziałach zaczęłam się śmiać, i cieszyć, i teraz już nawet nie rozumiem co mogło mi się na początku nie podobać. Może moje nastawienie?

Książka, która przypomniała mi dlaczego jestem "obrażalską i nieżyciową nudziarą". Otwiera oczy, każda kobieta, bądź osoba otwarta na problemy kobiet w naszym kraju, powinna sięgnąć po te pozycję. Chociaż na samym początku nie byłam przekonana co do języka jakim posługuje się autorka (taka trochę nowomowa feministyczna), po przeczytaniu dwóch rozdziałów sama złapałam się na...

Arcydzieło. Rzadko z czystym sumieniem można przyznać tak wysoką ocenę książce, ale co do tej pozycji nie mam najmniejszych wątpliwości. Książka jest napisana cudownym prostym językiem, który w niektórych momentach przeistacza się w język poetycki by po chwili znowu być językiem, którym posługuje się 20 letni młody chłopiec, wcielony do armii. Wspaniała książka, która obrazuje warunki w jakich znajdowali się żołnierze podczas pierwszej wojny. Jednak z pewnością nie można zawierzyć tego dzieła wyłącznie do konfliktu Wielkiej Wojny, choć o niej ono traktuje i w tym czasie powstała ta pozycja (1927 - kilka lat po wojnie). Brutalny realizm, prawda bez owijania w bawełnę, autor opisuje codzienne wydarzenia jakie przytrafiały się na froncie. Cudo.

Arcydzieło. Rzadko z czystym sumieniem można przyznać tak wysoką ocenę książce, ale co do tej pozycji nie mam najmniejszych wątpliwości. Książka jest napisana cudownym prostym językiem, który w niektórych momentach przeistacza się w język poetycki by po chwili znowu być językiem, którym posługuje się 20 letni młody chłopiec, wcielony do armii. Wspaniała książka, która...