Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo ciekawa książka, lekka i przyjemna, idealna przed snem. Syn lat 8, stwierdził, że roboty są super. Bardzo ciekawy podział na 4 rozdzialy na każdą porę roku po jednym. Bardzo nam się podobały ilustracje, a mi się dodatkowo podobał język i konstrukcja zdań, papier i wypukła czcionka. Bardzo polecam.

Bardzo ciekawa książka, lekka i przyjemna, idealna przed snem. Syn lat 8, stwierdził, że roboty są super. Bardzo ciekawy podział na 4 rozdzialy na każdą porę roku po jednym. Bardzo nam się podobały ilustracje, a mi się dodatkowo podobał język i konstrukcja zdań, papier i wypukła czcionka. Bardzo polecam.

Pierwszy raz w moim czytelniczym życiu żałuję zakupu książki. Zdarzało mi się czytać książki, w których mi się nie podobały niektóre rzeczy, ale pierwszy raz nie podoba mi się wszystko. Postacie i interakcje między nimi są sztuczne, płaskie i irytujące. Fabuła mnie nie wciągnęła. Nawet konstrukcje zdań mnie irytowały. Z zasady kończę czytać co zaczęłam, dlatego zmęczyłam tę książkę, ale tylko i wyłącznie dlatego.

Pierwszy raz w moim czytelniczym życiu żałuję zakupu książki. Zdarzało mi się czytać książki, w których mi się nie podobały niektóre rzeczy, ale pierwszy raz nie podoba mi się wszystko. Postacie i interakcje między nimi są sztuczne, płaskie i irytujące. Fabuła mnie nie wciągnęła. Nawet konstrukcje zdań mnie irytowały. Z zasady kończę czytać co zaczęłam, dlatego zmęczyłam...

Ja nie wiem jak to się dzieje, ale jak co roku czytam dzieciom to ryczę jak bóbr. Ogromnie mnie ta książka wzrusza.

Ja nie wiem jak to się dzieje, ale jak co roku czytam dzieciom to ryczę jak bóbr. Ogromnie mnie ta książka wzrusza.

Dawno mnie tak żadna książka nie usypiała jak ta. Ogólnie żadnych rewolucyjnych teorii, sporo technik opracowałam sama jeszcze przed lekturą, nie poruszyła mnie jakoś specjalnie. Liczyłam na coś lepszego.

Dawno mnie tak żadna książka nie usypiała jak ta. Ogólnie żadnych rewolucyjnych teorii, sporo technik opracowałam sama jeszcze przed lekturą, nie poruszyła mnie jakoś specjalnie. Liczyłam na coś lepszego.

Ależ ten Tata Oli bywa podobny do mojego męża, instrukcje to nie dla facetów i zawsze więdzą wszystko i lepiej. Śmiejemy się z synem na każdej części przygód Oli, Taty i Edka. Ilustracje z Edkiem, teksty Edka i cały Edek wymiatają 😃

Ależ ten Tata Oli bywa podobny do mojego męża, instrukcje to nie dla facetów i zawsze więdzą wszystko i lepiej. Śmiejemy się z synem na każdej części przygód Oli, Taty i Edka. Ilustracje z Edkiem, teksty Edka i cały Edek wymiatają 😃

Nie ma u nas grudniowego oczekiwania na Święta bez dobrych świątecznych lektur. A przeczytanie tej części przygód Pettsona i Findusa jest już naszą adwentową tradycją. Pięknie i prosto pokazuje, jak niewiele trzeba, by sprawić komuś radość, zwłaszcza w takim czasie, jakim jest Boże Narodzenie, które chcemy przeżyć odświętniej, przy pięknej choince i bardziej zastawionym pysznościami stole. Tego chcę uczyć moje dzieci:empatii, serdeczności, małych gestów, które czynią świat lepszym. Oby każdy taki Pettson mógł liczyć na pomoc i troskę takiego jednego sąsiada 🙂

Nie ma u nas grudniowego oczekiwania na Święta bez dobrych świątecznych lektur. A przeczytanie tej części przygód Pettsona i Findusa jest już naszą adwentową tradycją. Pięknie i prosto pokazuje, jak niewiele trzeba, by sprawić komuś radość, zwłaszcza w takim czasie, jakim jest Boże Narodzenie, które chcemy przeżyć odświętniej, przy pięknej choince i bardziej zastawionym...

Jak ja normalnie uwielbiam tę książkę!!! W przecudownie prosty sposób pokazuje, że sztucznie wykreowana oferta świąteczna, za którą trzeba zapewne zapłacić, nijak nie przebije prawdziwych, naturalnych, spontanicznych chwil, spędzonych może skromniej, ale z kimś komu na nas i naszym szczęściu naprawdę zależy.

Jak ja normalnie uwielbiam tę książkę!!! W przecudownie prosty sposób pokazuje, że sztucznie wykreowana oferta świąteczna, za którą trzeba zapewne zapłacić, nijak nie przebije prawdziwych, naturalnych, spontanicznych chwil, spędzonych może skromniej, ale z kimś komu na nas i naszym szczęściu naprawdę zależy.

Nie wiem jak to się dzieje, ale ta książka wzrusza mnie i pochłania całkowicie za każdym razem kiedy ją czytam. Może to za sprawą dziecięcej wawrzusiowej odwagi, miłości do rodziców i świata, uczciwości, pracowitości, zdolności, patriotyzmowi czy ufności w Boga...nie wiem sama. Pewne jest dla mnie jedno: sugestywność opisów i dziś już nieco trudniejszy w odbiorze język opowieści, przeniosły mnie w ten ciekawy okres naszych dziejów i chętnie bym się w czasie przeniosła by zobaczyć to wszystko na własne oczy. Jest to jedno z moich umiłowanych dzieł, wspomnień dziecięcych lektur i to się już nigdy nie zmieni. Jeśli znów za jakiś czas będę miała syna, to całkowicie prawdopodobne, że będzie się zwał Wawrzuś i będzie miał, mam nadzieję, cechy swego literackiego imiennika.

Nie wiem jak to się dzieje, ale ta książka wzrusza mnie i pochłania całkowicie za każdym razem kiedy ją czytam. Może to za sprawą dziecięcej wawrzusiowej odwagi, miłości do rodziców i świata, uczciwości, pracowitości, zdolności, patriotyzmowi czy ufności w Boga...nie wiem sama. Pewne jest dla mnie jedno: sugestywność opisów i dziś już nieco trudniejszy w odbiorze język ...

Jako wstęp do poznania tematyki Celtów książka jest ok, ale do zagłębienia się w ten świat zdecydowanie za mało!

Jako wstęp do poznania tematyki Celtów książka jest ok, ale do zagłębienia się w ten świat zdecydowanie za mało!

Bardzo ciekawa książka opisująca głównie dwa miasta - Herkulanum i Pompeje zniszczone w 79 r. przez wybuch Wezuwiusza. Dobra pozycja dla pasjonatów dawnych kultur, zwłaszcza Italii oraz dla osób, które (podobnie jak ja) zapragnęły głębiej ze strony historycznej poznać najsłynniejszy wybuch Wezuwiusza i dwa miasta z nim związane. Temat Pompejów i Wezuwiusza przywołany masowej świadomości dzięki filmowi "Pompeje" staje się jeszcze ciekawszy, pełniejszy i bliższy faktom historycznym dzięki tej książce. Polecam lekturę :)

Bardzo ciekawa książka opisująca głównie dwa miasta - Herkulanum i Pompeje zniszczone w 79 r. przez wybuch Wezuwiusza. Dobra pozycja dla pasjonatów dawnych kultur, zwłaszcza Italii oraz dla osób, które (podobnie jak ja) zapragnęły głębiej ze strony historycznej poznać najsłynniejszy wybuch Wezuwiusza i dwa miasta z nim związane. Temat Pompejów i Wezuwiusza przywołany...

Książka przeciętna o mało wciągającej fabule. Zbyt wiele retrospekcji z różnych lat życia mieszających się z pogmatwanymi scenami z teraźniejszości. Nie wiem czy to zabieg celowy autorki, że wypowiedzi bohaterki brzmią czasem jak bełkot pijanej, którą w sumie bohaterka zazwyczaj jest, czy zwykły bełkot. Dla mnie książka ta jest ponurym obrazem małomiasteczkowego życia.

Książka przeciętna o mało wciągającej fabule. Zbyt wiele retrospekcji z różnych lat życia mieszających się z pogmatwanymi scenami z teraźniejszości. Nie wiem czy to zabieg celowy autorki, że wypowiedzi bohaterki brzmią czasem jak bełkot pijanej, którą w sumie bohaterka zazwyczaj jest, czy zwykły bełkot. Dla mnie książka ta jest ponurym obrazem małomiasteczkowego życia.

Dosyć ciekawa książka z mało znanego nam kraju jakim jest Rumunia. Dla niektórych może być trudna w odbiorze poprzez nie do końca zrozumiałe opisy losów bohaterów i różnych wydarzeń. Jak na okładce książki napisano, jest to przykład swoistego, europejskiego realizmu magicznego. Myślę, że dla czytelników chcących oderwać się od literatury amerykańskiej czy angielskiej, szukających nieco odmienności z nutą egzotyki kulturowej oraz lekką nutką historii będzie to dobra pozycja.

Dosyć ciekawa książka z mało znanego nam kraju jakim jest Rumunia. Dla niektórych może być trudna w odbiorze poprzez nie do końca zrozumiałe opisy losów bohaterów i różnych wydarzeń. Jak na okładce książki napisano, jest to przykład swoistego, europejskiego realizmu magicznego. Myślę, że dla czytelników chcących oderwać się od literatury amerykańskiej czy angielskiej,...

Ciekawa książka o tematyce wojennej. Mimo iż dla mojego pokolenia II wojna światowa jest już znana jedynie z kart historii i opowieści dziadków, to fabuła "Nietoperzy" pozwala wejść w tamten świat - świat walki, niepewności jutra, straty bliskich i dążenia do odzyskania wolności. Dla mnie książka ta posiada wciągającą fabułę, ciekawie przedstawione postacie i interesujące przedstawienie myśli, uczuć i dylematów bohaterów.

Ciekawa książka o tematyce wojennej. Mimo iż dla mojego pokolenia II wojna światowa jest już znana jedynie z kart historii i opowieści dziadków, to fabuła "Nietoperzy" pozwala wejść w tamten świat - świat walki, niepewności jutra, straty bliskich i dążenia do odzyskania wolności. Dla mnie książka ta posiada wciągającą fabułę, ciekawie przedstawione postacie i interesujące...

Książka trzymająca w napięciu i fascynująca pod względem konstrukcyjnym - zawsze interesuje mnie, kiedy autor książki jest mężczyzną, główna postać to kobieta i spora część narracji skupiona jest wokół niej. Myślę, że autor ciekawie przedstawił zarówno umysły dwóch różnych seryjnych morderców, jak i młodej i ambitnej agentki FBI.

Książka trzymająca w napięciu i fascynująca pod względem konstrukcyjnym - zawsze interesuje mnie, kiedy autor książki jest mężczyzną, główna postać to kobieta i spora część narracji skupiona jest wokół niej. Myślę, że autor ciekawie przedstawił zarówno umysły dwóch różnych seryjnych morderców, jak i młodej i ambitnej agentki FBI.

Na początku ciężko się wczytać, później jest już lepiej; dosyć wartka akcja, można się domyślić zakończenia, które muszę przyznać mnie troszkę zawiodło. Warto przeczytać jako przykład francuskiego kryminału, ale książka nie porywa.

Na początku ciężko się wczytać, później jest już lepiej; dosyć wartka akcja, można się domyślić zakończenia, które muszę przyznać mnie troszkę zawiodło. Warto przeczytać jako przykład francuskiego kryminału, ale książka nie porywa.

Pani Joanna w sposób niebywale interesujący i zrozumiały opisuje ciekawe miejsca i zabytki tak, że aż człowiek zastanawia się dlaczego jeszcze tam nie był. Na kartach jej przewodnika czuje się pasję, jaką ma w sobie autorka. Nie są to drętwe, encyklopedyczne niemal opisy, ale żywy, pełen humoru i legend oraz osobistych uwag autorki obraz Sudetów zarówno po polskiej, jak i czeskiej stronie. Polecam miłośnikom podróży :)

Pani Joanna w sposób niebywale interesujący i zrozumiały opisuje ciekawe miejsca i zabytki tak, że aż człowiek zastanawia się dlaczego jeszcze tam nie był. Na kartach jej przewodnika czuje się pasję, jaką ma w sobie autorka. Nie są to drętwe, encyklopedyczne niemal opisy, ale żywy, pełen humoru i legend oraz osobistych uwag autorki obraz Sudetów zarówno po polskiej, jak i...

wiele ciekawych legend w ciekawym opracowaniu, czyta się doskonale; szkoda jedynie, że książka nie ma więcej stron :)

wiele ciekawych legend w ciekawym opracowaniu, czyta się doskonale; szkoda jedynie, że książka nie ma więcej stron :)

napiszę tylko tyle - po przeczytaniu tej książki mam ochotę ruszyć mój leniwy tyłek i sama zobaczyć jak to wygląda :) a na serio bardzo ciekawa i wartościowa pozycja dla miłośników Dolnego Śląska, historii i mrocznych tajemnic, profesjonalny opis z datami, zdjęciami, planami, usystematyzowanie opisu pomaga w lepszym teoretycznym poznaniu tej części historii i regionu. Polecam!

napiszę tylko tyle - po przeczytaniu tej książki mam ochotę ruszyć mój leniwy tyłek i sama zobaczyć jak to wygląda :) a na serio bardzo ciekawa i wartościowa pozycja dla miłośników Dolnego Śląska, historii i mrocznych tajemnic, profesjonalny opis z datami, zdjęciami, planami, usystematyzowanie opisu pomaga w lepszym teoretycznym poznaniu tej części historii i regionu. Polecam!

Dobre, krótkie, ale dosyć ciekawe opracowanie tematu rycerzy-rabusiów. Minusem jest odrobinę drętwe opracowanie działu legend i mitów.

Dobre, krótkie, ale dosyć ciekawe opracowanie tematu rycerzy-rabusiów. Minusem jest odrobinę drętwe opracowanie działu legend i mitów.

bardzo szybko czytało mi się tę książkę, może ze względu na to, że w przeciwieństwie do poprzedniej części miała wartką akcję. Tempo nadawały liczne bitwy i różne wydarzeń. Bardzo podobał mi się motyw miecza i smoczych serc oraz sposób w jaki autor ukazuje, że zabijanie nie jest lekkie i przyjemne nawet w imię dobra, zasad i wolności; jest to doskonała kontynuacja poprzednich części. Zabieram się właśnie za lekturę kolejnej :)

bardzo szybko czytało mi się tę książkę, może ze względu na to, że w przeciwieństwie do poprzedniej części miała wartką akcję. Tempo nadawały liczne bitwy i różne wydarzeń. Bardzo podobał mi się motyw miecza i smoczych serc oraz sposób w jaki autor ukazuje, że zabijanie nie jest lekkie i przyjemne nawet w imię dobra, zasad i wolności; jest to doskonała kontynuacja...