-
ArtykułyPan Tu Nie Stał i książkowa kolekcja dla czytelników i czytelniczek [KONKURS]LubimyCzytać4
-
ArtykułyWojciech Chmielarz, Marta Kisiel, Sylvia Plath i Paulo Coelho, czyli nowości tego tygodniaLubimyCzytać3
-
ArtykułyMama poleca: najlepsze książki dla najmłodszych czytelnikówEwa Cieślik20
-
ArtykułyKalendarz wydarzeń literackich: czerwiec 2024Konrad Wrzesiński6
Biblioteczka
2013-12-14
2012-07-07
Jeżeli ktoś ocenia tą książkę na „0” ( tak wynika z matematyki, bo dwie oceny w tym jedna na 10 )to w/g mnie z jakichś niewiadomych powodów robi to chyba złośliwie. Dla mnie ta książka, to wspaniała okazja do pobudzenia wyobraźni i poczucia klimatu tajemnic, magii i tego, co w życiu powinno liczyć się najbardziej, a więc przyjaźni i miłości, również do zwierząt ( wilków). Do tego te przepiękne opisy krajobrazów. Czytałam dużo książek o Karkonoszach, ale w/g mojej opinii nawet Hauptman tak nie opisał piękna tych gór. Wspaniała książka. Gratulacje i podziękowania dla autora. Przeczytałam ją w jedną noc i polecam każdemu, kto wcześniej fascynował się książkami Curwooda czy Tolkiena. Tylko pozazdrościć Szklarskiej Porębie takiej promocji. Jeszcze raz Gratulacje.
Jeżeli ktoś ocenia tą książkę na „0” ( tak wynika z matematyki, bo dwie oceny w tym jedna na 10 )to w/g mnie z jakichś niewiadomych powodów robi to chyba złośliwie. Dla mnie ta książka, to wspaniała okazja do pobudzenia wyobraźni i poczucia klimatu tajemnic, magii i tego, co w życiu powinno liczyć się najbardziej, a więc przyjaźni i miłości, również do zwierząt ( wilków)....
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Szkoda, że nie można dać 12 gwiazdek. Z książką spędziłam aż 5 dni. Dlaczego aż pięć? Przeczytałam ją dwa razy i wiem, że będę do niej wracała. Pierwszy raz nie mogłam oderwać się od szybko zmieniającej się akcji i pożerała mnie ciekawość, kto tak naprawdę jest kim i jak zakończą się przygody głównych bohaterów. Nie będę zdradzać, ale zaskoczenie było całkowite. Kolejny raz przewracałam kartki wybierając barwne opisy przyrody – to jest wręcz poezja najwyższych lotów i dlaczego dopiero teraz autor, w moim przekonaniu dobry pisarz i poeta, pokazał się światu. Do tego, jakby trochę ukryte w dialogach, głównie wypowiedziach Walona, przemyślane i mądre sentencje życiowych prawd przedstawiane jako metafory – jestem pełna podziwu. Tej książki nie można czytać jak przygody czy kryminału, pędząc przez strony aby dowiedzieć się „ kto jest winny”, ona ma w sobie wiele wartości i głębszych myśli. Czy to próba napisania powieści z elementami tajemnic ukrytych między wierszami, tak jak ponoć były napisane „ walońskie księgi”, do których klucz tkwił wg autora w tak ważnych, ale ledwie zauważalnych szczegółach? W księdze II widać dużo większą dawkę romantyzmu, a wątek dotyczący Kacpra i wiedźmy, chwyta za serce. Wilki, tym razem jakby się zdawało trochę na uboczu, ale to tylko wrażenie. Książkę autor dedykuje Panu Juliuszowi Naumowiczowi, Wielkiemu Mistrzowi Walońskiemu. Wyraźnie podziwia tego ważnego dla Bractwa człowieka. Czy był inspiracją do napisania tej powieści ? To kolejne pytanie, które warto by zadać? Mam nadzieję, że powstanie też III księga. Jakże mocno trzeba pokochać Szklarską Porębę i otaczające ją góry, żeby tak barwnie o nich pisać i co by nie myśleć reklamować. Szczerze namawiam do przeczytania.
Szkoda, że nie można dać 12 gwiazdek. Z książką spędziłam aż 5 dni. Dlaczego aż pięć? Przeczytałam ją dwa razy i wiem, że będę do niej wracała. Pierwszy raz nie mogłam oderwać się od szybko zmieniającej się akcji i pożerała mnie ciekawość, kto tak naprawdę jest kim i jak zakończą się przygody głównych bohaterów. Nie będę zdradzać, ale zaskoczenie było całkowite. Kolejny raz...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to