Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uch... wymęczyłem.
Na początku zapowiada się dobrze - jest klimacik, który strasznie mi się podobał w "Czerwonym Pyle". Niestety, dość szybko opowieść skupia się na protestujących studentach. I tu te kilkaset stron o strajkach, protestach, waśniach, nowych planach, kolejnych organizacjach i zmieniających się przywódcach to było dla mnie za dużo.
Znacznie lepiej wypada wątek matki bohatera opiekującej się nim już po rzeźni na Placu. Skrócenie też by mu nie zaszkodziło, ale i tak czyta się o niebo lepiej niż część "przedpostrzałową".
Podoba mi się oszczędna, zdystansowana narracja, która zwłaszcza w zestawieniu z mocnymi scenami naprawdę potęguje wrażenie. Żałuję, że autor nie podszedł nieco oszczędniej także do treści.

Uch... wymęczyłem.
Na początku zapowiada się dobrze - jest klimacik, który strasznie mi się podobał w "Czerwonym Pyle". Niestety, dość szybko opowieść skupia się na protestujących studentach. I tu te kilkaset stron o strajkach, protestach, waśniach, nowych planach, kolejnych organizacjach i zmieniających się przywódcach to było dla mnie za dużo.
Znacznie lepiej wypada...

Fragmenty "horrorowate" - świetne. Duchy, umarli - to, co w dołączonej mapce ogólnie określone jest jako "zagrożenie psychiczne"; tajemnicze zakamarki, drzwi, korytarze, szyby - niby sprawy oklepane, a od dawna mało który horror zrobił na mnie takie wrażenie, jak kilka scenek z "Metra".
Jest też tło społeczno-polityczno-filozoficzne. Nie powiem, społeczności przedstawione całkiem smacznie. Główny bohater przedziera się przez kolejne stacje, napotyka kolejne idee i przeważnie je przemyśliwuje. Jakość tego przemyśliwania jest różna i mnie momentami nużyła, ale ogólnie nie było źle.
Gorzej z fabułą - i tu Pana, Panie Autorze, nie usprawiedliwią ani filozofie obywatela z Polianki, ani teoretyczny psychiczny wpływ Czarnych na to, co się dzieje wokół bohatera. Taki styl popychania akcji ("no nie da rady ale zaraz jakiś nieprawdopodobny przypadek pomoże") za cholerę mnie nie przekonuje.
Ale i tak czytało się bardzo przyjemnie.

Fragmenty "horrorowate" - świetne. Duchy, umarli - to, co w dołączonej mapce ogólnie określone jest jako "zagrożenie psychiczne"; tajemnicze zakamarki, drzwi, korytarze, szyby - niby sprawy oklepane, a od dawna mało który horror zrobił na mnie takie wrażenie, jak kilka scenek z "Metra".
Jest też tło społeczno-polityczno-filozoficzne. Nie powiem, społeczności przedstawione...

Dawka Stasiuka niby boleśnie mała... ale temat i wynikające z niego stężenie substancji doznaniotwórczej sprawiają, że chyba wystarczająca. Babcia trafiona w dziesiątkę - potwierdzam wspomnieniem osobistym. Najbardziej chyba ruszyło mnie o suce - ciekawe, że nigdy nie miałem psa... Pisarz dusza rogata jakoś najmniej na mnie zadziałał. Tytułowe - jest szlajanie i zapylona topografia - mogłoby się znaleźć chyba w Babadag.

Dawka Stasiuka niby boleśnie mała... ale temat i wynikające z niego stężenie substancji doznaniotwórczej sprawiają, że chyba wystarczająca. Babcia trafiona w dziesiątkę - potwierdzam wspomnieniem osobistym. Najbardziej chyba ruszyło mnie o suce - ciekawe, że nigdy nie miałem psa... Pisarz dusza rogata jakoś najmniej na mnie zadziałał. Tytułowe - jest szlajanie i zapylona...